Serce Jezusa, włócznią przebite… Historia kultu Serca Jezusowego sięga co najmniej drugiej połowy XIII wieku. Jego początków należy szukać w nabożeństwie do Rany boku Chrystusowego. Już pierwsze pokolenia dominikanów w piątek po oktawie uroczystości Bożego Ciała odmawiały oficjum o Ranie boku Jezusa. Warto zwrócić uwagę, że dobrze ponad trzysta lat później Jezus poleci św. Małgorzacie Marii Alacoque (1647-1690), by właśnie tego dnia obchodzone było święto Jego Serca.
Niemal równolegle z rozwojem liturgicznego kultu Rany boku Chrystusa, szło doświadczenie średniowiecznych mistyków. Pan ukazywał swoje serce, mówił o nim, a nawet zapraszał do Jego wnętrza między innymi św. Mechtyldę (1241-1298) i jej młodszą siostrę św. Gertrudę (1250-1303), oraz św. Małgorzatę z Kortony (1252-1297), a ze św. Katarzyną ze Sieny (1347-1380) dokonać miał wręcz mistycznej „wymiany” serc. Choć nabożeństwo do Jezusowego Serca musiało poczekać na swój rozkwit i upowszechnienie do czasów św. Jana Eudesa (1601-1680) i wspomnianej już św. Małgorzaty Marii Alacoque, to jednak swoje początki ma właśnie w skupionej na Ranie Jezusowego boku pobożności średniowiecznej. Ta zaś, co nietrudno dostrzec, inspirację czerpała wprost z Pisma Świętego. Ewangelista Jan opisuje przebicie Jezusowego boku włócznią, dokonane celem potwierdzenia zgonu Skazańca: „jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda” (J 19,34). Wyciek krwi i osocza nagromadzonych uprzednio w tzw. worku osierdziowym, który rozerwała włócznia, Ewangelista komentuje następująco: „Stało się to, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana. I znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili” (J 19,36-37).
Przyglądając się genezie nabożeństwa do Serca Jezusowego, zostajemy więc dwukrotnie odesłani do Biblii – najpierw do ewangelicznego opisu wydarzeń towarzyszących śmierci Pana, a potem niejako dalej w głąb Pisma – do starotestamentalnych proroctw, które św. Jan podpowiada nam jako klucz niezbędny do zrozumienia tego, co wydarzyło się na Golgocie. Zagłębiając się w Ranę boku Jezusa w poszukiwaniu Jego Serca, będziemy zagłębiać się więc jednocześnie w Słowo Boże. Odkryjemy w ten sposób, że mocno osadzony w nurcie tradycji wiary kult Najświętszego Serca, ma równie solidne podstawy biblijne.
Reklama
By nie poprzestać jednak tylko na historii duchowości, spróbujmy zastanowić się, co nam to wszystko mówi o nas samych? Jaką obietnicę, czy też podpowiedź kryje w sobie dzisiejsze wezwanie: Serce Jezusa, włócznią przebite…? Ona dotyczy naszych ran – fizycznych, psychicznych, duchowych. Jeśli chcemy je zrozumieć, pojąć ich sens, odnaleźć w ich głębokościach serce bijące w rytmie zmartwychwstania, to potrzebujemy Słowa, które wyjaśni nam nasze rany. I jeśli chcemy być coraz bliżej Jezusowego Serca, to trzeba nam coraz głębiej zapuszczać się w Słowo Boże. Otwarta Biblia jest jak otwarty bok Pana, w głębi którego kryje się Jego zranione Serce. A skoro tak, to może warto dziś otworzyć swoją domową Biblię? Zwłaszcza, jeśli od jakiegoś czasu miała pecha leżeć „odłogiem”?
Reklama
Dzięki współpracy z Katolicką Rozgłośnią Radiową FIAT w Częstochowie rozważania są dostępne w wersji dźwiękowej.
Promuj akcję na swojej stronie internetowej
Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)
<a href="https://www.niedziela.pl/ludzkieserceboga"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-ludzkieserceboga-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #LudzkieSerceBoga" /></a>
Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)
<a href="https://www.niedziela.pl/ludzkieserceboga"><img src="https://www.niedziela.pl/download/banerludzkieserceboga-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #LudzkieSerceBoga" /></a>
Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl
