Witając zebranych, proboszcz ks. Andrzej Nicałek odczytał zapis kronikarski wydarzeń z czasu konsekracji, podpisany przez ks. prał. Stefana Wójcika, ówczesnego proboszcza i budowniczego kościoła. – Film z konsekracji naszego kościoła ukazuje, jak dużo parafian uczestniczyło w tym wydarzeniu. Wśród nich była grupa Liturgicznej Służby Ołtarza, czyli ministranci i lektorzy, którzy siedzieli na ławkach przed obecną figurą Matki Bożej Fatimskiej. Wśród nich był Maciej Małyga. Trudno mi odpowiedzieć na pytanie, czy już wówczas 15-letni lektor Maciej Małyga usłyszał w swoim sercu słowa Jezusa: „Pójdź za Mną!” - mówił ks. Andrzej Nicałek, przypominając okoliczności mianowania ks. Macieja na biskupa pomocniczego archidiecezji wrocławskiej. – Cieszymy się, że w swojej rodzinnej parafii, gdzie mieszkają Twoi ukochani rodzice, odprawisz dla nas swoją Mszę św. prymicyjną jako biskup. Pragnę Cię serdecznie powitać w naszej społeczności parafialnej i zapewnić o naszej modlitwie w intencji Twojego biskupiego posługiwania – mówił ksiądz proboszcz. Powitał również obecnych na Eucharystii kapłanów, pochodzących z parafii: ks. Jana  Dziewulskiego, ks. Józefa Melera, ks. Wojciecha Zmysłowskiego, ks. Macieja Martynka, o. Alberta Dorociaka, o. Adama Chomę, ks. Adama Kazimierskiego. Z parafii pochodzą również: ks. Tomasz Płukarski, ks. Marek Kruk, ks. Tomasz Caputa.

W homilii bp Maciej podkreślił, że jest to święto całej parafialnej wspólnoty. Wyraził też radość z obecności kapłanów. – W tej Mszy św. chcemy Panu Bogu dziękować za wszelkie dobro, którego doświadczyliśmy. Modlimy się za wszystkich, którzy tę parafię tworzą. Dla zmarłych prosimy o życie wieczne – mówił bp. Małyga.

Nawiązując do czytań zauważył, że słowo Boże zaprasza nas dziś do wyboru. Przypomniał, że Pan Jezus uzdrowił dziesięciu trędowatych, z których tylko jeden wrócił, by Mu podziękować. – I to o nim Pan Jezus powiedział: Twoja wiara Cię uzdrowiła! Dwa rodzaje i dwa style naszej wiary. Pierwszy: Pojawiam się, biorę i znikam. Drugi styl: Jestem, dziękuję i dalej jestem – mówił ksiądz biskup, wskazując, że jest to wezwanie do nas wszystkich. Wezwanie do wyboru.

– Jakim stylem wiary ja żyję? Jaka jest moja relacja do Pana Boga? Tych dziewięciu uzdrowionych było Żydami. Jeden, który wrócił, był Samarytaninem. Co kierowało tymi dziewięcioma? Może jakaś oczywistość tego, że im się to należy, że mają prawo otrzymać od Boga to, czego chcą i nie muszą niczego dawać – tłumaczył ksiądz biskup.

– Ten jeden Samarytanin wychodził z założenia, że nic mu się nie należy, że za wszystko powinien dziękować. I tu jest pytanie, kim ja jestem. Po której stronie stoję? Ważne jest to, że tylko ta druga postawa uzdrawia. A może nawet tylko ta druga postawa jest wiarą, jak o niej mówi Pan Jezus – podkreślał biskup Maciej.

Pytał następnie o obraz Boga, jaki nosimy w sercach. Kim On dla nas jest. Czy jest towarzyszem naszego życia – chwil radosnych i trudnych. Zaznaczył, że takim sprawdzianem jest to, czy trwamy przy Bogu, gdy wszystko nam się układa, gdy nie mamy żadnych problemów.

– Jeśli wtedy jestem przy Bogu, to jest to prawdziwa wiara. A jeśli w tych dobrych chwilach Boga nie potrzebuję, to nic z tego nie będzie – mówił biskup Maciej.

Zaznaczył, że akt pokuty, który jest na początku Mszy św., jest przyznaniem że nic nie mamy sami, że wszystko jest łaską Boga.

– To jest też pytanie, czym jest dla nas kościół. Mówiliśmy na początku, że dzisiaj świętujemy naszą parafię. Ale wszyscy borykamy się z tą myślą – i księża i wierni – że często jest coś nie tak, że my jako Kościół potrzebujemy nawrócenia, żeby nie traktować tego miejsca jako punktu usługowego. Czasem się pojawię, coś dostanę, coś załatwię, albo coś komuś dam a potem już mnie nie ma. Taka wiara nas nie uzdrowi – przekonywał bp Małyga i dodał: – Zatem to jest zaproszenie, żeby stać się jak ten dziesiąty, który jest, dziękuje i dalej jest. Ten dziesiąty był „obcy”, nie miał żadnych pretensji, żadnych roszczeń, wiedział, że wszystko jest łaską. Wszystko jest łaską – to, że przyjęliśmy chrzest, święcenia, inne sakramenty. Dzisiaj jest dziękczynienie za te 28 lat konsekracji kościoła i jeszcze wiele dekad wcześniej, gdy ten kościół powstawał. Dziękujemy Panu Bogu za to, że możemy się tutaj spotykać, modlić. Tutaj przyjmowaliśmy sakramenty, my odprawialiśmy pierwsze Msze św. Za to wszystko Panu Bogu dziękujemy.

Na Mszy św. złożono podziękowania za 20-letnią pracę katechetce p. Jadwidze Goleń, która uczyła w SOSW nr 11 we Wrocławiu. Bp Maciej Małyga odczytał list abp. Józefa Kupnego skierowany do p. Jadwigi. – W imieniu Kościoła wrocławskiego pragnę podziękować za Pani pracę, dziękuję za otwartość, profesjonalizm, z jakim podejmowała Pani obowiązki w swojej parafii, za dzielenie się zdobytym doświadczeniem, przekazując młodszym pokoleniom nie tylko swoją wiedzę katechetyczną, ale przede wszystkim ucząc ich swoją postawą gotowości do ciągłego rozwijania swojej wiary i służenia drugiemu człowiekowi. Wraz z podziękowaniem za wieloletni trud, wysiłek i wierność Kościołowi, proszę przyjąć dar modlitwy i pasterskie błogosławieństwo – napisał ksiądz arcybiskup.