Terytorium diecezji powstało z części archidiecezji mińsko-mohylewskiej. Zasiegiem obejmuje teren województwa witebskiego o powierzchni 40, 1 tys. km2, w którym mieszka 1, 4 mln mieszkańców (wśród nich ok. 140 tys. katolików - liczba wiernych wzrasta). Na początku istnienia diecezji były tylko 53 parafie, obecnie jest ich już 82 (9 dekanatów), pracowało w niej 33 kapłanów i 33 siostry zakonne, a obecnie posługuje 77 księży i 64 siostry. W 1999 r. w diecezji studiowało w Wyższym Seminarium Duchownym 31 kleryków diecezjalnych i zakonnych, obecnie studiuje ich 46.
Diecezja składa się z dwóch części, różniących się od siebie: części zachodniej, należącej kiedyś do Wielkiego Księstwa Litewskiego, a przed II wojną światową do Rzeczypospolitej, oraz części wschodniej, należącej kiedyś do Rosji. Część zachodnia jest bardziej religijna - mieszka tu duża wspólnota katolików, jest więcej kościołów, które nie zostały zniszczone.
Inaczej jest w części wschodniej, po II wojnie światowej skomunizowanej: tu katolików niewielu, większość stanowią wyznawcy prawosławia i ateiści, a obrabowane kościoły i klasztory, jeśli nie zostały zburzone, są bardzo zniszczone. Warunki socjalne i ekonomiczne życia mieszkańców i wiernych, a co za tym idzie kapłanów i sióstr zakonnych są niezwykle trudne.
Większość mieszkańców jest religijnie zagubiona (przez dziesiątki lat nie było parafii, kościołów, kapłanów). Potrzeba ciągłej pracy duszpasterskiej od podstaw. Wielu ludzi jest ochrzczonych, ale niepraktykujących.
Założony program duszpasterski jest gorliwie wykonywany, co sprzyja ożywieniu życia religijnego. Widać to szczególnie we wschodniej części diecezji i w samym Witebsku: przez 10 lat pracował tu tylko jeden kapłan, teraz jest 11 księży i 9 sióstr zakonnych. Bardzo ożywiło się życie sakramentalne wiernych. Rozwijają się ruchy i stowarzyszenia kościelne (Ruch Światło-Życie, Żywy Różaniec, Legion Maryi, Domowy Kościół, Ruch na rzecz Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego, jest coraz więcej ministrantów, chórów parafialnych i scholi oraz grup teatralnych. Organizowane są liczne pielgrzymki do miejsc uświęconych. Można zatem powiedzieć, że mimo napotykanych trudności opieka duszpasterska nad katolikami przynosi owoce. Do najcenniejszych należy zaliczyć moralne odrodzenie społeczeństwa, wychodzenie ludzi z nałogów, wzrost życzliwości i dobroci wśród ludzi.
Pomóż w rozwoju naszego portalu