Przypomniał, że dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam Maryję śpieszącą z pomocą swojej kuzynce Elżbiecie i „proklamującą tam radosny kantyk Magnificat”. Charakteryzuje ją, podobnie jak Jezusa, „służba bliźniemu i uwielbienie Boga”. Są to „dwa istnienia, których tajemnicą jest służba i uwielbienie”.

Franciszek zwrócił uwagę, że „właśnie wtedy, gdy uniżamy się, żeby służyć naszym braciom, wznosimy się w górę”. Służenie jednak „nie jest łatwe”, a „pomoc kosztuje”, czego doświadczamy także „my, w zmęczeniu, cierpliwości i zmartwieniach, które pociąga za sobą troska o innych”. „Jest to trudne, ale to wspinanie się w górę, to zdobywanie Nieba!” – stwierdził papież.

Wskazał, że „służba może być bezowocna bez uwielbienia Boga”. Kiedy Maryja wchodzi do domu swojej kuzynki, wychwala Pana. „Uwielbienie jest jak drabina: podnosi w górę serca. Chwalenie podnosi na duchu i przezwycięża pokusę załamania się. (...) Jak dobrze jest chwalić Boga każdego dnia, a także innych! Jak dobrze jest żyć wdzięcznością i błogosławieństwem zamiast żalu i narzekania, wznosić spojrzenie w górę zamiast się dąsać!” – tłumaczył Franciszek.

Pytał, czy przeżywamy swoją pracą i zajęcia codzienne w duchu służby, czy poświęcamy się komuś bezinteresownie, nie szukając doraźnych korzyści, a także czy, jak Maryja, potrafimy radować się w Bogu, czy modlimy się błogosławiąc Pana, a po uwielbieniu Go, czy szerzymy Jego radość pośród osób, które spotykamy.