Reklama

Warszawska Pielgrzymka Piesza w okresie PRL-u

Niedziela Ogólnopolska 22/2011, str. 19

Bożena Sztajner/Niedziela

O. Dariusz Cichor OSPPE, który prowadził część obrad sympozjum, red. Grzegorz Górny i ks. Marek Dziewiecki. Przemawia o. Józef Płatek OSPPE

O. Dariusz Cichor OSPPE, który prowadził część obrad sympozjum, red. Grzegorz Górny i ks. Marek Dziewiecki. Przemawia o. Józef Płatek OSPPE

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pielgrzymka jako „przestrzeń wolności”. Takiego znaczenia Warszawska Piesza Pielgrzymka na Jasną Górą nabrała szczególnie w okresie komunistycznym, kiedy ludziom wierzącym utrudniano publiczne wyrażanie swojej wiary, swoich przekonań religijnych, a także poglądów na otaczającą rzeczywistość.
Podczas Sympozjum Mariologiczno-Maryjnego na Jasnej Górze zostały też podjęte m.in. tematy: „Panorama dziejów Warszawskiej Pielgrzymki Pieszej na Jasną Górę” - o. mgr lic. Samuel Pacholski OSPPE; „Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński a Warszawska Pielgrzymka Piesza” - Anna Rastawicka z Instytutu Prymasa Wyszyńskiego; „Warszawska Pielgrzymka Piesza w świetle dokumentów operacyjnych Służby Bezpieczeństwa PRL w Warszawie” - s. dr Małgorzata Krupecka USJK. Ks. dr Marek Dziewiecki w swoim referacie mówił: - Warszawska Pielgrzymka Piesza od początku swej 300-letniej historii była i pozostaje nie tylko miejscem wspólnotowego wyznania wiary w Boga, który objawił się w swoim Synu i za sprawą Maryi stał się człowiekiem, ale i szczególnie ważnym miejscem tworzenia wspólnoty.

Pielgrzymka darem dla Europy

W systemie komunistycznym, który panował w Polsce po 1945 r., pielgrzymki na Jasną Górę stały się szczególnym przedmiotem zainteresowania służb specjalnych PRL-u. Taki los spotkał pielgrzymkę z Warszawy. Po II wojnie światowej Warszawska Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę nabrała wymiaru ogólnopolskiego, a od 1966 r. - nawet wymiaru międzynarodowego. Dla mieszkańców Europy Zachodniej była szczególnym fenomenem. Jak podkreślił red. Grzegorz Górny z „Frondy”, pielgrzymi z Europy Zachodniej znajdowali w Polsce coś, co u nich już nie istniało z powodu sekularyzacji. Natomiast dla pielgrzymów z Europy Środkowo-Wschodniej pielgrzymowanie z Warszawy na Jasną Górę niosło ze sobą poczucie przynależności do Kościoła powszechnego oraz dar narodowości. Pielgrzymowanie to było zamanifestowaniem pewnej wolności religijnej i sumienia. Było również formą sprzeciwu wobec systemu. W ten sposób Kościół i pielgrzymka stały się przestrzenią wolności.
Wśród pielgrzymów z Europy Środkowo-Wschodniej wyróżniało się zasadniczo trzy grupy pątników. Pierwszą grupę stanowili Serbowie Łużyccy, drugą grupą byli Węgrzy, którzy z pielgrzymką warszawską związali się po 1958 r., trzecią grupę od 1968 r. stanowili Słowacy. Zdaniem red. Grzegorza Górnego, pewne podsumowanie pielgrzymowania pątników z tych krajów stanowił VI Światowy Dzień Młodzieży w Częstochowie w 1991 r. Było to bowiem pierwsze po II wojnie światowej tak ważne i duże spotkanie młodych ludzi z Europy Wschodniej i Zachodniej.
Ponieważ Warszawska Piesza Pielgrzymka na Jasną Górę odgrywała tak ważną rolę ewangelizacyjną, pełniła funkcję wychowawczo-edukacyjną i miała znaczenie wspólnototwórcze, była ważnym przejawem wspólnoty narodu oraz fenomenem religijnym i społecznym. Stała się więc w okresie PRL-u przedmiotem inwigilacji ze strony służb komunistycznych, czegoś, co nazywało się akcją zabezpieczenia pielgrzymki czy też uroczystości religijnych z udziałem pielgrzymów. W całej machinie działań Służby Bezpieczeństwa znalazły się m.in. próby deprecjonowania pielgrzymki przez stałe zaniżanie liczby pątników, wszelkiego rodzaju prowokacje, dezintegrację czy też dezinformację. Niestety, od 1988 r. zaczęło się niszczenie teczek SB dotyczących księży, biskupów oraz parafii. Dlatego zauważa się brak udokumentowania wielu zjawisk odnoszących się do fenomenu pielgrzymowania. Akta powojenne są w dużym stopniu niepełne. Podczas jasnogórskiego sympozjum mówił o tym m.in. Augustyn Brzezina, historyk z IPN-u.
Cennymi doświadczeniami na temat pielgrzymowania podzielili się: o. dr Józef Płatek OSPPE, który wielokrotnie przeszedł trasę z Warszawy do Częstochowy, o. Dariusz Cichor OSPPE, do niedawna kierownik Warszawskiej Pielgrzymki Pieszej, oraz o. Sylwan Wirkowski OSPPE, który doświadczenie zdobyte podczas pielgrzymowania w Polsce wykorzystał przy organizowaniu pielgrzymek na Ukrainie i na Łotwie.

Liturgiczne zakończenie

Sympozjum zakończyło się uroczystą Mszą św. w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej, która była Eucharystią dziękczynną za beatyfikację Jana Pawła II i za 300-lecie pielgrzymowania z Warszawy na Jasną Górę. Przewodniczył bp Stanisław Dziuba, paulin, ordynariusz diecezji Umzinkulu w RPA, a homilię wygłosił ks. prof. dr hab. Janusz Królikowski.
W imieniu Jasnej Góry przemówił o. Sebastian Matecki, podprzeor sanktuarium. Życzył, aby pielgrzymka warszawska i wszystkie pielgrzymki, które z niej wzięły początek, nadal były środkiem do wielkiego uświęcenia narodu polskiego, a szczególnie tych wszystkich, którzy pielgrzymują i drogami maryjnymi chcą dochodzić do Chrystusa.
We Mszy św. uczestniczyli wierni z Kościana - parafii, której przedstawiciele byli na Placu św. Piotra w Rzymie 13 maja 1981 r. z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Po zamachu na Ojca Świętego ten właśnie obraz ustawiono na fotelu papieskim i wszyscy pielgrzymi modlili się o ocalenie Jana Pawła II. Teraz, po 30 latach, parafianie z Kościana złożyli na Jasnej Górze bukiet z 30 kwiatów, dziękując za uratowanie Papieża Polaka.
Organizatorem sympozjum był Klasztor Ojców Paulinów na Jasnej Górze. Sympozjum odbywało się pod patronatem Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Z większością referatów przygotowanych na sympozjum można było się natychmiast zapoznać w całości dzięki publikacji Wydawnictwa Zakonu Paulinów „PAULINIANUM” pt. „W blasku błogosławionego Jana Pawła II. Jubileusz 300-lecia Warszawskiej Pielgrzymki Pieszej”, przygotowanej pod redakcją o. prof. UKSW dr. hab. Zachariasza Jabłońskiego, głównego organizatora sympozjum.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2011-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Posty nakazane zachowywać

Niedziela warszawska 46/2003

monticellllo/pl.fotolia.com

Przykazania kościelne są zaproszeniem do współodpowiedzialności za Kościół
Zachęcają do przemyśleń, czy wiara ma wynikać z tradycji, czy z przekonania

CZYTAJ DALEJ

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

Hiszpania: Wielki Piątek pełen refleksyjnych procesji pod płaczącym niebem

2024-03-29 16:54

[ TEMATY ]

Hiszpania

Wielki Piątek

procesje

PAP/Javier Cebollada

Bractwo Siedmiu Słów i Świętego Jana Ewangelisty przybywa do drzwi kościoła Świętej Izabeli Portugalskiej w Wielki Piątek w Saragossie w Hiszpanii

Bractwo Siedmiu Słów i Świętego Jana Ewangelisty przybywa do drzwi kościoła Świętej Izabeli Portugalskiej w Wielki Piątek w Saragossie w Hiszpanii

Wielki Piątek to najważniejszy dzień dla bractw pokutnych w Hiszpanii. Na ulice wychodzą pasos, czyli platformy ze scenami czyli sceny Męki Pańskiej, które ukazują m. in. drogę Chrystusa na Golgotę, Jego samotność, boleść i ukrzyżowanie, a także cierpienie Maryi. W tym roku wszyscy patrzą z niepokojem w niebo, ponieważ deszcz może przerwać procesje.

W nocy z czwartku na piątek w wielu miejscowościach nikt nie śpi. Na ulicę wychodzą główne procesje pokutne Wielkiego Tygodnia. Tzw. madrugá, po hiszpańsku świt, wczesny poranek, ma miejsce m. in. w Maladze, Valladolid czy Palencji. Najsłynniejsza jest madrugá w Sewilli. Przy dźwięku wzruszających marszów pokutnych Matka Boża Macarena czy Esperanza idzie na spotkanie Jezusa Gran Poder, aby dodać Mu otuchy w cierpieniu. Od czasu do czasu procesję przerywa spontaniczna saeta (od łacińskiego sagitta - strzała), czyli krótki śpiew ku czci Jezusa i Jego Matki. Pragnie ona otrzeć łzy z pięknego oblicza Maryi, oświeconego blaskiem setek świec. Wzdłuż trasy procesji z balkonów sypią się tysiące płatków (po hiszpańsku: pétalos) różanych. To tzw. petalada.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję