Reklama

Kościół

Patron Dnia: Święty Jan Bosko, jeden z największych pedagogów Kościoła

Jeden z największych pedagogów w dziejach Kościoła, twórca tzw. systemu prewencyjnego – pisze ks. Arkadiusz Nocoń w felietonie dla portalu www.vaticannews.va/pl i Radia Watykańskiego. 31 stycznia wspominamy św. Jana Bosko, prezbitera (1815-1888). W latach 1929 i 1934 beatyfikował go i kanonizował Papież Pius XI. Jego relikwie znajdują się w bazylice Matki Bożej Wspomożycielki w Turynie. Jest patronem: młodzieży, uczniów, studentów, redaktorów, wydawców.

[ TEMATY ]

św. Jan Bosko

CC-2,0 Flickr - Instituto María Auxiliadora Neuquénjpg

św. Jan Bosko

św. Jan Bosko

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jan Bosko urodził się w północnych Włoszech. Gdy miał 2 lata, zmarł jego ojciec – Franciszek. Ciężar utrzymania rodziny spoczął więc na matce – Małgorzacie, która ciężko pracując na roli, nie zaniedbywała religijnego wychowania trójki swoich synów. Choć sama nie potrafiła czytać ani pisać, znała doskonale katechizm i obszerne fragmenty Pisma Świętego na pamięć.

Dziecięce lata Jan przeżył w ubóstwie, nie był jednak chłopcem nieszczęśliwym, co więcej, obdarzony poczuciem humoru i niezwykłą sprawnością fizyczną, lubił zabawiać mieszkańców swojej miejscowości występami cyrkowymi. Z braku pieniędzy naukę rozpoczął późno, bo dopiero w wieku 14 lat. Uczył się prywatnie u swojego proboszcza, który dostrzegł w nim zdolności intelektualne i wybitne przymioty ducha. Krótko przed śmiercią proboszcz przekazał Janowi część swoich oszczędności na kontynuowanie nauki, ale Jan oddał wszystko prawowitym spadkobiercom. Na swoje kształcenie zarabiał więc pracą.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Po ukończeniu szkół wstąpił do seminarium duchownego i przyjął święcenia (1841 r.). O charakterze jego przyszłej pracy kapłańskiej zadecydował właściwie przypadek: któregoś dnia ks. Jan Bosko ujął się za młodym chłopakiem, przepędzonym z kościoła przez zakrystianina. Mimo swoich 16 lat, chłopak ten nie umiał czytać ani pisać, nie znał pacierza, nie miał też środków do życia. Okazało się, że w Turynie takich jak on są tysiące. Młody ks. Bosko postanowił się nimi zająć. Stworzył więc oratoria dla zagubionej młodzieży, będące dla niej domem i szkołą, kościołem i placem zabaw. W ośrodkach tych wprowadził nowy system wychowawczy, nazwany później systemem prewencyjnym, w którym główny nacisk kładziono na aktywną obecność wychowawcy. Mówiąc obrazowo, miał on być dla chłopców nie tyle policjantem, co ojcem i przyjacielem.

Z listów św. Jana Bosko: „Jeśli rzeczywiście pragniemy prawdziwego dobra naszych wychowanków… to nade wszystko powinniśmy pamiętać, że zastępujemy im rodziców. (…) Ileż to razy, w ciągu mojego długiego życia musiałem uczyć się tej prawdy, że łatwiej gniewać się niż cierpliwie znosić, łatwiej grozić niż przekonywać, łatwiej kogoś ukarać niż poprawić zachowując się stanowczo i przyjaźnie. (…) Baczcie więc, aby nikt wam nie zarzucił, że działacie w gniewie. (…) Są przecież naszymi dziećmi. Dlatego gdy poprawiamy ich błędy… żadnego zagniewania, żadnej pogardy, żadnej obelgi. Na czas obecny miejcie miłosierdzie, na przyszły – nadzieję, jak przystoi ojcom, którzy naprawdę starają się o poprawę i właściwe wychowanie. W szczególnie trudnych przypadkach należy raczej ufnie błagać Boga, niż wylewać potok słów, które tylko obrażają słuchających, a winowajcom nie przynoszą żadnego pożytku”.

Reklama

Wyzwanie, którego podjął się ks. Bosko, przerosło z czasem jego siły. Aby sprostać ogromnym potrzebom turyńskiej młodzieży, założył więc dwie rodziny zakonne: salezjanów (Towarzystwo św. Franciszka Salezego) i salezjanek (Córki Maryi Wspomożycielki), które miały mu być pomocą. Największym jego pomocnikiem od samego początku była jednak jego matka – Małgorzata. To ona w dniu prymicji przestrzegła syna, aby nie odważył się być księdzem bogatym: – „Nie przestąpię wówczas twojego progu” – zapowiedziała. Zapamiętał na całe życie. Jak każdemu, także i jego matce brakowało czasem cierpliwości: któregoś dnia, gdy podopieczni syna zniszczyli pielęgnowany przez nią ogród, postanowiła wrócić do swojego domu. Ksiądz Bosko wziął ją wówczas za rękę i pokazał wiszący na ścianie krzyż. Matka rozpłakała się, po czym ubrała swój fartuch i wróciła do kuchni, pozostając z wychowankami syna do końca życia.

Nie, nie byli oni aniołami. Każdy z nich, mimo młodego wieku, miał za sobą trudną przeszłość. Geniusz ks. Bosko polegał jednak na tym, że w głębi swego serca przekonany był, iż są oni lepsi od tego, co robią i mówią. Nie mylił się. Gdy w Turynie wybuchła epidemia cholery i brakowało chętnych do opieki na chorymi i do ich transportu, ks. Bosko zwrócił się z apelem do swoich podopiecznych. Zgłosiło się kilkudziesięciu i tylko dzięki ich poświęceniu, wielu chorych zostało uratowanych. Żaden z wychowanków księdza Jana, nie zaraził się przy tym chorobą, choć jedyną ich obroną przed epidemią był medalik Maryi Niepokalanej.

Nie bali się cholery, niewygód, pracy. Życie sprawiło, że byli niezwykle twardzi. Tylko ten jeden raz, gdy ich opiekun poważnie zachorował, wpadli w wielką rozpacz. Przez całą noc błagali Boga o cud: odmawiali różaniec, klęczeli na podwórzu i przed drzwiami ks. Bosko. Pościli. Następnego dnia ten, któremu lekarze nie dawali już nadziei, wyszedł do nich o własnych siłach.

Zapytano kiedyś jednego z wychowanków ks. Bosko, co najpiękniejszego widział w swoim życiu? Chłopak rozpromienił się i bez zastanowienia odpowiedział: – księdza Jana Bosko!

Podziel się cytatem

Po śmierci ks. Bosko, z kościoła, gdzie był ochrzczony, ludzie wynieśli chrzcielnicę i rozbili ją na drobne kawałki, aby zabrać je do domów jako drogocenne relikwie. Trudno pochwalić ten czyn, trudno jednak też nie zauważyć, że ostatecznie każda ludzka dobroć pochodzi od Boga, którego dziećmi staliśmy się przez chrzest i bez którego nic dobrego nie potrafimy uczynić (por. J 15,5).

2024-01-31 07:35

Ocena: +7 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

„JanaDzieńdobry” – 200. rocznicy urodzin św. Jana Bosko

Filmy, spektakle, „boskie turnieje”, gry, zabawy, kiermasze ale też Msza z bp. Janem Piotrowskim – to najważniejsze elementy rozpoczętych dzisiaj dwudniowych obchodów 200. rocznicy urodzin św. Jana Bosko, które w salezjańskiej parafii św. Krzyża przebiegają pod hasłem „JanaDzieńdobry”.

Dzisiaj akcje duszpasterskie koncentrują się w dwóch salezjańskich oratoriach, gdzie od rana gromadzi się głównie młodzież związana z salezjanami. Księża salezjanie i wolontariusze zaproponowali swoim podopiecznych oraz wszystkim, którzy chcą uczestniczyć w obchodach, turnieje bilardowe, w scrablle czy salezjańską Tombolę. Czynny jest sklepik misyjny.
CZYTAJ DALEJ

Pielgrzymi u św. Jadwigi

2024-10-13 12:59

Natalia Kowcz

45. PPW do Trzebnicy

45. PPW do Trzebnicy

Katedrę św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu a Międzynarodowe Sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy dzieli niecałe 30 km. Trasę tę, w ramach 45. Pieszej Pielgrzymki Wrocławskiej przeszło ok. 7 tysięcy osób. Tam na pielgrzymów czekał abp Tadeusz Wojda SAC, metropolita gdański, przewodniczący KEP oraz abp Józef Kupny, metropolita wrocławski. W pielgrzymce uczestniczył bp Maciej Małyga, który rozpoczął pielgrzymowanie z Wrocławia, a później dołączył do pielgrzymów idących z Obornik Śląskich.

Pielgrzymowanie rozpoczęło się od nabożeństwa prowadzonego przez księdza Henryka Wachowiaka, ojca duchownego pielgrzymki, a także błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem. Słowo do pielgrzymów skierował także ks. Tomasz Płukarski, główny przewodnik PPW. Ważnym momentem jest samo wyjście grup, które wychodzą według ustalonej kolejności. To w tym momencie podejmowane są przez pielgrzymów decyzję, jak chcą spędzić ten czas rekolekcji w drodze, bo każda z grup coś “swojego” i pięknego wnosi w całość pielgrzymki. Cieszyć może fakt, że grupa młodzieżowa, prowadzona przez ks. Jakuba Deperasa liczyła 900 osób. Łącznie na trasie pielgrzymki, wg danych służb porządkowych, z Wrocławia do Trzebnicy dotarło prawie 7 tysięcy osób.
CZYTAJ DALEJ

Kochała Boga i dla niego służyła innym

2024-10-13 18:50

Tomasz Lewandowski

Abp Józef Kupny poświęcił obraz św. Jadwigi

Abp Józef Kupny poświęcił obraz św. Jadwigi

– Czcimy św. Jadwigę dlatego, że kochała Boga i w sposób doskonały realizowała przykazanie miłości bliźniego, nawet za cenę rezygnacji z własnych ambicji czy planów – mówił w Trzebnicy abp Józef Kupny.

Głównym uroczystościom odpustowym ku czci św. Jadwigi Śląskiej przewodniczył w Trzebnickiej Bazylice abp Józef Kupny, obecny był także m.in. prowincjał Polskiej Prowincji Salwatorianów ks. Józef Figiel. – Św. Jadwiga jest postacią, która przez wieki cieszy się wielką popularnością. Cóż nas do niej przyciąga? Jej święte, wspaniałe życie, miłość do Boga i bliźniego – zaznaczał prowincjał salwatorianów.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję