W Eucharystii licznie uczestniczyli wierni, Rycerze Kolumba, Rycerze św. Jana Pawła II, delegaci władz, pielgrzymi oraz kapłani diecezji kieleckiej.

Jak przypomniał w homilii bp Jan Piotrowski, dokładnie przed rokiem 8 marca 2023 r. ogłosił on Rok Jubileuszowy bł. Wincentego Kadłubka, biskupa krakowskiego i mnicha, który dokończył życia w jędrzejowskim opactwie i tutaj spoczywa.

- Łaska wiary stała się życiową busolą bł. Wincentego, który we wspólnocie Kościoła odnalazł swe miejsce. Wsłuchując się w słowa Boskiego Mistrza „Pójdźcie za Mną wszyscy…”, podążał za Nim odważnie jako wierny sługa - mówił biskup kielecki. Choć żył on w odległej historii, to wciąż jest czczony i nie zapomniany, gdyż „wiara i rozum wznosiły go nieustannie do źródła prawdy, jaką jest sam Bóg”. Bp Piotrowski podkreślił także, że bł. Kadłubek stał się dla nas wszystkich ewangelicznym nauczycielem wiary, prawdy, miłości, wolności, przykładem umiłowania ojczyzny i szacunku do narodu polskiego.

Biskup mówił także m.in. o wyzwaniach i owocach Wielkiego Postu, podkreślił zatrważające „bałwochwalstwo naszych czasów” - postawy i poglądy nie szanujące prawd Bożych i prawa do wewnętrznej wolności człowieka, które obecnie bardzo się nasiliły.

Miniony rok podsumowywał m.in. o. Jakub Zawadzki, proboszcz cysterskiej parafii. Jak podkreślił, podczas comiesięcznych dekanalnych czuwań, przybyło do sanktuarium bł. Wincentego Kadłubka 4100 wiernych z 98 parafii diecezji kieleckiej, z 116. duszpasterzami. Wyliczył także liczne pielgrzymki przybywające do sanktuarium.

- Był to dla nas czas absolutnie ważny - mówi KAI cysters o. Bruno Paterewicz. - Szczególnie istotny jest przywilej odpustu zupełnego udzielony przez Stolicę Apostolską i świadectwa oraz owoce comiesięcznych czuwań w każdy drugi piątek miesiąca, a także szereg zrealizowanych wydarzeń kulturalnych, jak np. tryptyk „Perła” - spektakl pokazany na błoniach, wystawy i inne - wylicza.

W Roku Jubileuszowym relikwie błogosławionego trafiły do 15. parafii w Polsce.

Wincenty Kadłubek przyszedł na świat ok. 1150 r. w Karwowie k. Opatowa. Uczył się w pobliskiej Stopnicy, w katedralnej szkole krakowskiej, a studia w Paryżu i Bolonii zakończył tytułem magistra. Był kapelanem i doradcą panujących, scholastykiem katedralnej szkoły krakowskiej i kolegiaty w Sandomierzu. W 1208 r. został biskupem krakowskim w czasach burzliwych walk sukcesyjnych. Był wykształconym historiografem i kronikarzem, zwolennikiem reform w Kościele polskim i w kraju. Brał udział w Soborze Laterańskim IV i wcielał jego reformy. Admirator św. Bernarda, czciciel św. Floriana i Stanisława Szczepanowskiego, był zarazem człowiekiem wielkiej maryjności.

Jego niespodziewana rezygnacja z biskupstwa, beneficjów i zaszczytów wzbudziła wiele emocji. Kadłubek znał opactwo w Brzeźnicy (Jędrzejowie), gdyż to on dokonał konsekracji kościoła (trzeciej z kolei) w 1210 r. Cystersi byli poruszeni jego decyzją. W miejscowości Sudół powitał go opat Teodoryk wraz z francuskimi współbraćmi. Miejsce to upamiętnia Kopiec Spotkania, przy którym współcześnie koncentruje się wiele cysterskich uroczystości, np. podczas dorocznych odpustów sierpniowych.

Ostatnie lata, po złożeniu urzędu biskupiego, Kadłubek spędził w opactwie w Jędrzejowie. Tu zmarł 8 marca 1223 r. i tu przechowywane są jego relikwie, przeniesione w 1633 r. do specjalnie wzniesionego mauzoleum.

Podziel się cytatem

Cysterskie opactwo i kościół należą do najstarszych w Polsce. Budowano je jeszcze za życia św. Bernarda przez mnichów z Morimond.