Jest w Łodzi przy ul. Rzgowskiej 41a (róg Krasickiego) mały
kościółek, niemal przytulony do starej kamienicy. Znany znak - krzyż
między skrzyżowanymi dłońmi - podpowiada, że gospodarzami świątyni
są Ojcowie Franciszkanie Konwentualni, podlegający warszawskiej prowincji
Matki Bożej Niepokalanej, przy ul. Zakroczymskiej 1.
Pierwsi Franciszkanie przybyli do Łodzi (Łagiewnik) w
1675 r. W 1945 r. otrzymali po Baptystach kościół i tak powstał kolejny
z czterech ośrodków franciszkańskich w Łodzi. Początkowo - po poświęceniu
przez o. Felicjana Szostaka 12 lipca 1945 r. - kościół był filią
parafii Przemienienia Pańskiego. Od 3 lipca 1978 r. - dekretem bp.
Józefa Rozwadowskiego - stał się kościołem parafialnym nowo erygowanej
parafii pod wezwaniem Matki Bożej Anielskiej, która obecnie graniczy
z parafiami: św. Faustyny, Matki Bożej Fatimskiej, Przemienienia
Pańskiego i św. Łukasza Ewangelisty. Parafia liczy ok. 6,5 tys. mieszkańców.
Kościół pw. Matki Bożej Anielskiej to budynek murowany,
bezstylowy, wybudowany przez Łódzkie Towarzystwo Baptystów na planie
prostokąta bez wyodrębnionego prezbiterium. Z trzech stron posiada
balkony, wsparte na dwóch murowanych i sześciu metalowych filarach.
W głównym ołtarzu znajduje się figura Matki Bożej Niepokalanie Poczętej.
Po obu stronach ołtarza - kolorowe witraże z symbolami chrześcijaństwa
w centralnej części. Ołtarze boczne z obrazami: św. Franciszka (prawy)
i św. Antoniego z Dzieciątkiem (lewy). Początkowo na sklepieniu były
iluzjonistyczne malowidła, przedstawiające Wniebowzięcie Najświętszej
Maryi Panny (nad ołtarzem), czterech Ewangelistów (środek) i św.
Antoniego (nad organami). Kościół ostatnio został odnowiony z zewnątrz
i wewnątrz. Proboszczami tej parafii byli m.in. o. Ludwik Stanisław
Bartoszak, o. Jerzy Kołodziejczak (obecnie krajowy kapelan strażaków),
o. Krzysztof Oniszczuk, a obecnie o. Piotr Duda.
Przy ul. Krasickiego 2a, niemal naprzeciwko kościoła,
w latach 1987-91 staraniem o. J. Kołodziejczaka, a według projektu
Mirosława Rybaka i Marka Grymina, wybudowano nowoczesny 2-piętrowy
gmach klasztorny, na planie kwadratu, ze spadowym dachem. Budowlę
tę - jak podała prasa - sfinansowano głównie z funduszów ogólnozakonnych
i darowizn zagranicznych przy 10% udziale parafian, którzy wykupili
tzw. cegiełki. Na II piętrze tego Domu Zakonnego, poświęconego w
1997 r. przez abp. Władysława Ziółka, znajduje się kaplica zakonna,
której wnętrze (proj. Marek Kurc) sprzyja modlitewnemu skupieniu.
Uwagę zwraca mozaikowa ikona Matki Bożej Częstochowskiej w ołtarzu
na tle witraża, przestawiającego krucyfiks. W promieniach spływających
od dłoni Chrystusa, przebitych gwoździami, artysta umieścił wyobrażenie
postaci św. Franciszka (z lewej) i Leopolda Mandica - zakonnika (
z prawej).
* * *
Z o. Piotrem Dudą, proboszczem parafii rozmawiają Celina i Tadeusz Maćkowiakowie.
CELINA i TADEUSZ MAĆKOWIAKOWIE: - Wbrew początkowym obawom, że Dom Zakonny nie zostanie wykończony i że nie będzie wykorzystany - budynek tętni życiem, umożliwiając tworzenie parafialnego żywego kościoła. Czy tak jest rzeczywiście?
O. PIOTR DUDA: - Formami duszpasterstwa parafialnego obejmujemy wszystkie grupy wiekowe, poczynając od najmłodszych. Dla nich właśnie prowadzimy świetlicę środowiskową. Na zajęcia przychodzą przede wszystkim dzieci z rodzin ubogich, będących w trudnej sytuacji. Świetlica zajmuje 1/3 budynku klasztornego - całe jedno piętro - kilka sal, w których różne zajęcia prowadzą wolontariusze świeccy, głównie studenci. Świetlica funkcjonuje tylko i wyłącznie dzięki ofiarności wiernych, nie mamy żadnych dotacji. Zajęcia odbywają się 4 razy w tygodniu (wt.-pt. w godz. 15.00-18.00). Działa u nas, coraz bardziej znany poza parafią, zespół dziecięcy "Mały Chór Wielkich Serc", do którego należą dzieci w przedziale wiekowym od przedszkola do VI kl. szkoły podstawowej. Chór ma w swoim dorobku 2 płyty oraz występy w łódzkim i ogólnopolskim ("Ziarno") katolickim programie telewizyjnym; pisano o nim także na łamach Niedzieli łódzkiej. Wymienić należy grupę Ruchu Światło-Życie oraz Wspólnotę Dobrego Pasterza, do której należy młodzież starsza - po studiach ewentualnie studiująca. Kolejną grupą jest 4-głosowy mieszany Chór Młodzieżowy, który tworzą głównie studenci. W 2000 r. chór nagrał kasetę oraz płytę z kolędami, występował na zaproszenie w innych parafiach łódzkich. Młode rodziny skupiają się w dwóch kręgach tzw. Kościoła Domowego, a od 2 lat działa Neokatechumenat. Powstał Klub Seniora dla osób starszych, który organizuje ciekawe otwarte spotkania z prelekcjami o bardzo różnorodnej tematyce: zdrowotnej, problemów wieku starszego, praktyczne porady lekarskie itp. Ponadto Klub prowadzi działalność kulturalną - przykładem są projekcje filmów o tematyce religijnej oraz spotkania okolicznościowe tzw. opłatek, ostatki, "jajko". Podobnie jak w innych parafiach, istnieją i tutaj: Franciszkański Zakon Świeckich, Żywy Różaniec, Rycerstwo Niepokalanej, asysta parafialna i nieduża - niestety - grupa (25) ministrantów. Dowodem działalności charytatywnej jest wydawanie skromnych posiłków (kanapki, zupa) dla niewielkiej grupy ludzi (niekoniecznie parafian), przychodzących tutaj codziennie. Przed świętami Bożego Narodzenia organizujemy Wigilię dla trzech grup: dzieci świetlicowych, dzieci (z rodzin ubogich), które nie należą do świetlicy i dla osób samotnych. Uczestnicy wigilijnych spotkań (ok. 150-200 osób) otrzymują paczki, przygotowane dzięki darom i ofiarom zebranym wśród parafian. Mówiąc ogólnie, trzeba stwierdzić, że jest to wiekowo wspólnota stara, stanowczo jest mało dzieci i młodzieży. Specyfiką parafii jest niewątpliwie fakt, że tutaj właśnie skupiają się osoby spoza jej terenu.
- Co jest największą radością, a co największą troską duszpasterską?
- Radością jest to, że udało się w minionym roku odnowić kościół wewnątrz (malowanie, wymiana ogrzewania i nagłośnienia) . Raduje mnie bardzo działalność wszystkich grup parafialnych, które skupiają dość pokaźną liczbę osób i dzięki którym tworzy się wiele dobra. Cieszę się także, że Ośrodek Duszpasterski jest takim miejscem, gdzie dobrze czują się dzieci. Mamy sporo takich rodzin, które z odległych zakątków Łodzi czy nawet spoza Łodzi przyjeżdżają do nas na niedzielne Msze św. dla dzieci. Z radością obserwujemy, że na tych Mszach św. jest dużo dzieci i myślę, że one dobrze się tu czują. A bolączki? Jest ich dużo i trudno o tym mówić. Najważniejszym problemem jest to, że niewiele (ponad 20%) wiernych parafii uczęszcza do kościoła na nabożeństwa. Jest dużo osób, które mieszkają na terenie parafii, ale wiele wspólnego z tą parafią nie mają. Część problemów wynika stąd, że parafia jest usytuowana w trudnej dzielnicy. Dużo tu patologii, dużo rozbojów, różnych przestępstw. Nawet nasz kościół miał kilka włamań i kradzieży, dlatego musi być zamknięty również w ciągu dnia, a jeszcze nie tak dawno był otwarty od rana do wieczora. Skradziono wiele rzeczy, jak zegar, krzesła, głośniki i in.
- Czy istnieje zamiar budowy nowego kościoła?
- To stanie się niebawem koniiecznością, gdyż obecny kościół jest w złym stanie technicznym, choć z zewnątrz i wewnątrz wygląda nie najgorzej. Jego konstrukcja, zdaniem specjalistów, jest tak słaba, że za jakiś czas może się zacząć sam rozpadać. Nie uciekamy przed tym tematem, ale obawiamy się, że parafia nie byłaby w stanie sama budowy kościoła ukończyć, gdyż stan materialny parafii jest bardzo słabiutki - mieszkają tu bowiem ludzie, których możliwości finansowe - mówiąc oględnie - są niewielkie.
- Może jeszcze kilka zdań o Domu Zakonnym. Gdy patrzy się na jego okazałą bryłę, wydawać by się mogło, że to obszerne wnętrze jest trudne do zagospodarowania. A tymczasem pomieszczeń nie jest za dużo i wszystkie są dokładnie wykorzystane.
- Na parterze znajduje się Poradnia Rodzinna, prowadzona systematycznie przez dwa wspaniałe małżeństwa, odpowiednio przygotowane do tego typu pracy (certyfikat Kurii Biskupiej). Pozostałe pomieszczenia zajmują biblioteka i punkt informacyjny Telewizji Niepokalanów. Estetycznie i nowocześnie urządzone pomieszczenia I piętra mają w swoim "posiadaniu" dzieci, które przychodzą tutaj na różnorodne zajęcia świetlicowe połączone z posiłkiem. Na II piętrze znajduje się sala muzyczna, w której odbywają się próby chóru i dziecięcego zespołu "Mały Chór Wielkich Serc". Oddzielne sale zajmuje młodzież, Neokatechumenat i Oaza. Nie ma pomieszczenia, które byłoby puste, niewykorzystane. Nawet w zakonnej kaplicy często spotykają się na modlitwie różne grupy.
- Na zakończenie prosimy powiedzieć o pielgrzymkach i współpracy z pozostałymi Ośrodkami Franciszkańskimi w Łodzi.
- Organizowane są pielgrzymki autokarowe, ale tylko
do miejsc kultu religijnego w kraju, np. w najbliższym czasie - do
Piekar Śląskich i na Górę św. Anny oraz papieskim szlakiem: Kraków
- Wadowice - Zakopane. Koszt wyjazdów do sanktuariów w innych krajach
przekracza możliwości finansowe parafian. Parafia współpracuje z
trzema klasztorami franciszkańskimi i Wyższym Seminarium Franciszkańskim
w Łagiewnikach, korzystając z jego pomocy. W każdą niedzielę przyjeżdżają
tutaj klerycy i pomagają w obsłudze kościoła. Czasem są zapraszani
na spotkania i na rekolekcje dla młodzieży.
Historię tej zakonnej parafii utrwala się dla potomnych
w dwóch kronikach: klasztornej i parafialnej. A historia ta osiągnie
już niebawem (2003 r.) 25 lat.
- Dziękując Ojcu Proboszczowi za rozmowę, składamy całej wspólnocie zakonnej i parafialnej najlepsze życzenia błogosławieństwa Bożego we wszystkich poczynaniach i nieustającej opieki patronki kościoła - Matki Bożej Anielskiej.
Pomóż w rozwoju naszego portalu