2017-06-22 09:44

Edycja łódzka 26/2017, str. 4

Z Janem Kubiakiem, honorowym bonifratrem, zielarzem łódzkiego Konwentu Bonifratrów, spadkobiercą tajników leczenia ziołami wileńskich braci, rozmawia Anna Skopińska

ANNA SKOPIŃSKA: – Chyba najpiękniejszy cytat z Małego Księcia: „Dobrze widzi się tylko sercem, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”. Panie Janie, to jak patrzeć, by dostrzegać to, co w środku, a nie kierować się tym, co powierzchowne?

JAN KUBIAK: – To nie jest wcale takie proste. Bo jakie tu zioła zastosować? To jest mały problem. Wiadoma sprawa, że aby patrzeć sercem, najpierw trzeba mieć to serce zdrowe. Jeśli szwankuje – potrzeba leczenia. I oczywiście można leczyć ziołami, ale najpierw trzeba dokładnie wiedzieć, co z tym sercem się dzieje. Więc potrzeba bardzo dobrej oceny stanu serca. Trzeba przejść wszystkie analizy, badania, by została postawiona właściwa diagnoza. Bo inaczej leczy się wszelkiego rodzaju nerwice, inaczej dusznice bolesne, a inaczej schorzenia związane choćby z nadciśnieniem. Dlatego chory musi pójść do kardiologa i wykonać wszelkie badania, które są do wykonania w zakresie chorób kardiologicznych.

– Żeby nie dopuścić do chorób serca, a potem jak już te sercowe schorzenia wystąpią, można coś robić samemu?

– Serce to taki narząd, o który trzeba dbać. Najważniejszy. I choć dziś postęp medycyny jest tak wielki, że można znaleźć dawcę i zrobić przeszczep, to lepiej zatroszczyć się o nie dużo wcześniej. Przede wszystkim serca nie wolno wyniszczać – pijąc alkohol czy paląc papierosy. A jak już mamy problemy sercowe, to należy prowadzić w miarę oszczędzający się tryb życia i zadbać, by było w nim jak najmniej stresów. Dobrze jest jeździć na rowerze, biegać, jeśli ktoś może. Choć znam taki przypadek, gdy lekarz zalecił bieganie, a chory zastosował za dużą dawkę i zdecydowanie gorzej się poczuł. Potrzeba dużo ruchu i powietrza oraz odpowiedniej diety. Nie można objadać się na kolację, trzeba posiłki wieczorne zjadać wcześniej, przynajmniej o 19, a potem iść na spacer. Pamiętać też o tym, by w czasie upałów, latem, pić jak najwięcej płynów, żeby nie puchły nogi i żeby samopoczucie było dobre.

– Ze zdrowym sercem zobaczymy więcej?

– Jeśli chodzi o to, co widzieć i u kogo – to można się bardzo pomylić. Bo nieraz jest tak, że kogoś widzi się pierwszy raz i już ma się do niego zaufanie. I ono z czasem, niestety, może zawieść. Albo spotykając pierwszy raz daną osobę, już mamy do niej jakieś uprzedzenia, a potem okazuje się, że niepotrzebnie. Wygląd o niczym nie świadczy. Zachowanie, to co on mówi, jak mówi, czy jest kłótliwy, czy skłonny do przeklinania (często w rozmowie słyszy się tyle przekleństw, że aż obrzydzenie bierze). To wszystko trzeba brać pod uwagę. Przede wszystkim w takiej przedwczesnej ocenie drugiego człowieka radzę się wyciszyć, uspokoić. Jeśli jesteś wierzący, to zajrzyj do kościoła, raz dziennie, albo gdy masz daleko – pamiętaj przynajmniej o niedzieli. I nie narzekaj na księży, nie narzekaj na naszą wiarę, tylko dostosuj się do niej. Teraz zrobiło się modne czytanie Ewangelii. Widzę, że w wielu rodzinach dzieci czytają jej fragment i potem się rozmawia, dyskutuje. To mi się bardzo podoba. Bo to daje najmłodszemu pokoleniu takie solidne fundamenty i mądrość. I tak, jak z dziećmi, tak i z sobą – rozmawiajmy. O wszystkim. Nie uciekajmy od problemów, nie bądźmy tchórzami. A jeśli chodzi o sprawy związane z sercem, to potrzeba dużo taktu, cierpliwości i empatii.

– Ona podziała? A co ze wspomaganiem ziołami?

– Podstawa to serdecznik, kwiat i owoc głogu, melisa i kozłek. To jest ta baza. Jeszcze jest miłek wiosenny, bardzo popularny, ale znajdujący się pod ochroną i na razie w Polsce upraw miłka nie mamy, jest tylko sprowadzany z Rosji. Dobrze na serce zadziałają także liście konwalii, ale to trzeba wiedzieć, czy w pewnych chorobach serca można je zastosować, czy nie. Żeby nie zrobić krzywdy.

– Czyli samemu nie dobieramy ziół?

– Wszystko musi odbywać się pod kontrolą lekarza specjalisty kardiologa, bo podstawą jest rozpoznanie schorzenia. Dopiero potem z tym rozpoznaniem możemy układać odpowiednie zestawy ziół, które będą tu pomocne.

– A gdy nie mamy schorzenia kardiologicznego, a raczej zimne, twarde serce dla innych ludzi?

– Wtedy trzeba się modlić o to, by to serce skruszało. To wszystko nie jest takie proste. Trzeba się spotykać z ludźmi, którzy mają argumenty i w rozmowie próbować dotrzeć do takiego człowieka. I może okazać się, że on na początku wydawał się gruboskórny, ale potem wszystko wyszło inaczej.

– Ten pierwszy raz jest ważny...

– Jak poznajemy człowieka, to trzeba się najpierw przywitać, uśmiechnąć i wtedy zaczynać rozmowę. Dla mnie to jest sprawa bardzo prosta.

– Może coś ziołowego wspólnie wypić? Będzie raźniej...

– Na odwagę można. Ale ja przy ziółkach to tak nie spotykam się z ludźmi, ale przy herbacie jak najbardziej. Można też zaproponować kawę. I zawsze trzeba rozmawiać. Ludzie mają rozmaite problemy. Dziś miałem takich sympatycznych pacjentów, którzy przyjechali aż zza Jarosławia, z Bieszczad. Ci ludzie są zupełnie inni, uspokojeni, wyciszeni jakoś. To właśnie obcowanie z przyrodą im to daje. Oni się tak nie spieszą jak my tutaj. My wiecznie gonimy, nie możemy zdążyć, obiadu nie możemy na czas zjeść, bo zawsze jest jakiś powód, by przedłużyć pracę, zajęcia. I potem je się szybko, nie pogryzie dobrze, a z tego też są problemy.

– Panie Janie, czyli tylko uśmiech i serdeczność. Pomogą?

– Zawsze. Okazujmy drugiemu człowiekowi otwartość i życzliwość. Wtedy nawet najtwardsze serca skruszymy i może w tym drugim zobaczymy to, co niewidoczne.

2018-06-20 16:00

eb / Tarnów (KAI)

W diecezji tarnowskiej ma się pojawić lista „piosenek zakazanych” podczas udzielania sakramentu małżeństwa. W specjalnym dokumencie chodzi głównie o ujednolicenie liturgii, podczas której małżonkowie wypowiadają sakramentalne „tak”. Będzie to jeden z efektów prac V Synodu Diecezji Tarnowskiej.

„Jest postulat przygotowania specjalnej instrukcji, bo obserwujemy wiele nadużyć” – mówi ks. Andrzej Turek, rzecznik V Synodu Diecezji Tarnowskiej, podsumowując obrady Komisji Głównej.

„Księża czasem muszą się mocować z różnymi opiniami, wizjami narzeczonych. Jest wiele nadużyć, wynikających niejednokrotnie z niewiedzy, czasem z postawy życzeniowej. Przede wszystkim chodzi o sam ryt sprawowania sakramentu, o całą ornamentykę, która mu towarzyszy. Jest chociażby kwestia pieśni. Trzeba może ustalić kanon piosenek zakazanych, które nie powinny być wykonywane w trakcie liturgii” – wyjaśnia ks. Andrzej Turek.

Jak dodaje ks. Andrzej Dudek, przewodniczący Komisji ds. Kultu Bożego i Życia Sakramentalnego jest palącą sprawą wypracowanie obligatoryjnego schematu celebracji sakramentu małżeństwa.

„Księża nierzadko stawiani się w bardzo niekomfortowej sytuacji. Synod musi wziąć ich w obronę, musi pomóc duszpasterzom, dając im do ręki zbiór stosownych przepisów Kościoła jako koronny argument, że powinno być właśnie tak, a nie jakkolwiek, jak sobie ktoś wymyśli” – dodaje ks. Dudek.

Podczas obrad dyskutowano, że taki schemat powinien zawierać listę „piosenek zakazanych”. „Byłby to czyli zbiór utworów wokalno-instrumentalnych, których pod żadnym pozorem nie wolno wykonywać w kościele podczas uroczystości zaślubin” – konkluduje liturgista ks. Dudek.

Komisja Główna uchwaliła, iż stosowny dokument pojawi się jako pierwszy owoc sesji plenarnej V Synodu Diecezji Tarnowskiej.

„Dni L. Cohena i jego „Hallelujah”, z którego uczyniono ślubny szlagier, choć utwór nie ma nic wspólnego z weselem, w kościołach diecezji tarnowskiej wydają się więc policzone” – podsumował ks. Andrzej Turek, rzecznik V Synodu Diecezji Tarnowskiej.

Dokument ma także dotyczyć przygotowania do sakramentu małżeństwa i życia rodzinnego a także towarzyszenia małżonkom w ich życiu.

Synod diecezjalny ma potrwać trzy lata. Pierwszy rok obrad, który rozpoczął się w kwietniu poświęcony jest rodzinie.

2018-06-21 10:09

tom (KAI) / Genewa

- Chrześcijanie tracą wiarygodność, gdy mówią o "Bogu miłości" i pozostają podzieleni. Pewnego razu chrześcijanie rozdzielili się w imię prawdy Ewangelii. Dzisiaj, w imię Ewangelii, ważne jest, aby się pojednali - podkreśla przeor ekumenicznej Wspólnoty z Taizé, brat Alois w wywiadzie dla szwajcarskiego dziennika "Tribune de Geneve " z okazji wizyty papieża Franciszka w siedzibie Światowej Rady Kościołów z okazji 70 rocznicy jej istnienia.

Zdaniem brata Aloisa "ekumeniczna pielgrzymka" papieża do Genewy jest "kamieniem milowym" na drodze do jedności chrześcijan. Przypomniał, że założyciele Światowej Rady Kościołów i Wspólnoty Taizé byli "pełni pasji dla jedności". "Mieli oni wizję nowego etapu drogi dla podzielonych Kościołów, etapu komunii i braterstwa między chrześcijanami, mając na celu dążenie do pokoju po katastrofie II wojny światowej. Papież Franciszek uczynił wszystko, co było możliwe, od czasu objęcia przez niego papieskiego urzędu, aby ożywić na nowo pragnienie jedności" - powiedział przeor Wspólnoty z Taizé.

Jego zdaniem Ojciec Święty zadaje pytania, które są ważne dla wszystkich: w jaki sposób różnice mogą przyczynić się do wzajemnego ubogacenia? Jak można zapewnić, aby szacunek dla zdrowej różnorodności nie wpływał na "dynamikę jedności"? Wobec odżywania nacjonalizmów i starań o utrzymanie tożsamości, czy chrześcijanie mogą pokazać, że wszyscy potrzebują siebie nawzajem?

"Taizé zaprasza Kościoły do znalezienia innych możliwości modlitwy i życiodajnego dzielenia się poza Tygodniem Modlitw o Jedność Chrześcijan" - powiedział brat Alois i dodał: "Zróbmy razem wszystko, co możliwe".

Taizé jest jednym z najważniejszych ośrodków ruchu ekumenicznego. Ta niewielka wioska we francuskiej Burgundii jest siedzibą wspólnoty, która od ponad 70 lat jest miejscem spotkania młodzieży z całego świata. We Wspólnocie Taizé żyje ok. stu braci z ponad 25 krajów, należących do różnych Kościołów chrześcijańskich.