W liście zapraszającym wiernych na konsekrację Biskup Nominat napisał wówczas m. in.: „Jako moje zawołanie biskupie przyjąłem werset z Psalmu: «Jam sługa Twój i syn Twojej Służebnicy» - Servus et filius Ancillae, bo resztę mojego życia pragnę poświęcić służbie Chrystusowi, służbie Prymasowi - mojemu Ordynariuszowi, służbie Kościołowi, którym Wy jesteście”.
Kiedy patrzymy z perspektywy 15 lat pasterskiego posługiwania Biskupa Józefa, widzimy, iż pozostał wierny swoim słowom. Gorliwie służy Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie. Bp Zawitkowski zapisał się złotymi zgłoskami w historii współczesnej naszej Ojczyzny przez kształtowanie świadomości Polaków, pomoc w zachowaniu tożsamości polskiej, regionalnej i katolickiej, ostatnio głównie w kontekście wejścia Polski do Unii Europejskiej. W wygłaszanych poetyckich wręcz kazaniach i publikacjach dba o tradycję, mówi o rodzinie i patriotyzmie, szacunku do rodziców, miłości do Boga, Kościoła, Ojczyzny - tej wielkiej i małej, tj. regionu, w którym się żyje.
9 czerwca br. do łowickiej bazyliki katedralnej przybyli prałaci i kanonicy trzech diecezjalnych kapituł, moderatorzy i alumni Wyższego Seminarium Duchownego w Łowiczu, duchowieństwo, siostry zakonne, mieszkańcy Łowicza i okolic, aby modlić się wspólnie za Biskupa Jubilata w dniu 15. rocznicy jego konsekracji biskupiej. Mszy św. koncelebrowanej przez ok. 40 kapłanów przewodniczył sam bp Józef Zawitkowski. Liturgia miała niezwykłą oprawę muzyczną, dzięki dwóm orkiestrom dętym, zaprzyjaźnionym z Księdzem Biskupem: Dziecięco-Młodzieżowej Orkiestrze Dętej „Esta” ze Żdżar oraz Orkiestrze Matki Bożej Zwycięskiej „Victoria” z Rembertowa k. Warszawy.
Na początku Eucharystii, w imieniu duchowieństwa diecezji łowickiej, życzenia Dostojnemu Jubilatowi złożył ks. prał. Mieczysław Iwanicki: „Czas jubileuszu to czas refleksji, podsumowania, ale i planowania przyszłości. Czas jest najlepszą cenzurą, a cierpliwość - najlepszym nauczycielem. Dziś, jako Servus et filius Ancillae, możesz śpiewać maryjne Magnificat za wszystko, co Bóg dla Ciebie uczynił i przez Ciebie braciom w wierze, ludowi Bożemu. Uczestniczymy w Twoim Magnificat i dziękujemy Ci za braterskie serce, za Twoją służbę, za Twoje: „dobrze, przyjadę” na każdą naszą prośbę. Życzymy, niech Duch Święty rozprasza ciemności i rozpędza wszelkiego rodzaju chmury, przeciwności, trudności. Niech będzie Duchem mocy, radości i nadziei. (…) Całując dziś Twoją apostolską dłoń, niesiemy Ci w darze krzyż biskupi, byś idąc w imię Jezusa Chrystusa, swoim posługiwaniem wszystko łączył z ofiarą Chrystusa, oraz pierścień biskupi, byś dochował wierności Chrystusowi w posługiwaniu ludowi Bożemu w jedności z prezbiterium łowickim i jego Pasterzem, którego tak radośnie wspierasz”. Następnie ks. Iwanicki nałożył Dostojnemu Jubilatowi krzyż biskupi i pierścień. Na twarzy Księdza Biskupa widać było wielkie wzruszenie.
Życzenia Dostojnemu Jubilatowi złożyli także przedstawiciele lokalnych władz samorządowych w osobach burmistrza Ryszarda Budzałka oraz przewodniczącego Rady Miasta Krzysztofa Kalińskiego.
Homilię w czasie uroczystej Liturgii wygłosił biskup łowicki Andrzej F. Dziuba. W pierwszej części odniósł się do wysłuchanego Słowa Bożego, mówiącego o przykazaniu miłości Boga i bliźniego. „Mówiąc o przykazaniu miłości bliźniego, musimy widzieć nie przykazanie, ale bliźniego - mówił Ksiądz Biskup. - Musimy widzieć brata i siostrę. Musimy widzieć nie tylko konsekwencje prawne złamania przykazania i ewentualność stanięcia przed sądem, ale rozliczenie nas w odniesieniu do innych w kategorii miłości”. W drugiej części homilii Biskup Łowicki nawiązał do osoby Dostojnego Jubilata. „Dzisiaj śpiewaliśmy w refrenie słowa: «Na ziemi naszej Bóg zamieszka w chwale». Od 15 lat Biskup Józef podejmuje wysiłek, aby na naszej ziemi Bóg zamieszkał w chwale - stwierdził bp Dziuba. - Podejmuje ten wysiłek, głosząc pokój ludowi i zwiastując zbawienie. Pokój bowiem, w sensie chrześcijańskim, nie może być oddzielony od zbawienia. Pamiętamy przecież, że Chrystus, który wieczorem, w dniu zmartwychwstania nawiedził swoich uczniów zalęknionych, pełnych strachu, powiedział: Pokój Wam. Zbawienie Wam. Nadzieja Wam. Chrystus uważał, że tymi słowami należy zwrócić się do swoich uczniów. Nie znalazł innych stosowniejszych na tę okoliczność. Zatroskanie Biskupa Józefa o to, aby chwała Boża zamieszkała w naszej ziemi, obejmuje nie tylko naszą diecezję, obejmuje cały kraj. Obejmuje wielorakie płaszczyzny i posługi ewangelizacyjne Kościoła. Zawsze po to, aby chwała Boża zamieszkała w naszej ziemi. Ta posługa ma sprawiać, iż spotkają się łaska i wierność. Ta posługa ma sprawiać, iż ucałują się sprawiedliwość i pokój. Ta posługa ma sprawiać, że wierność z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość spojrzy z nieba. (...) Ufamy, jak mówi Psalmista, że Pan obdarzy Biskupa Józefa szczęściem, a ziemia, na której obficie sieje słowo, wyda swój owoc. Ufamy, że w posłudze będzie przed nim kroczyć sprawiedliwość, a śladami jego kroków - zbawienie. (…) Życzymy Księdzu Biskupowi, aby jego ślady były znaczone zbawieniem. Niech będzie owocny w tym dziele, niech będzie zatroskany o to dzieło. A my wspierajmy go w tym dziele. (…) Aby był sługą wiernym Kościołowi i Matce Najświętszej, której tak bardzo zaufał”.
Na koniec Mszy św. głos zabrał Dostojny Jubilat: „Dziękuję za Was Bogu dniem i nocą. Wszystkich Was noszę w sercu swoim. (…) «Żyłem z Wami, cierpiałem i płakałem z Wami. Nigdy mi, kto szlachetny, nie był obojętny». Kocham Was jak dawniej, a dziś jeszcze więcej. Mam jeszcze prośbę do Matki Bożej Księżnej Łowickiej: chcę serce moje jako bochen chleba pokroić dla tych, których głód uśmierca. Ty za się spraw to, Panienko Święta, by dla wszystkich starczyło mi serca.(…) Każdemu, a wszystkim za wszystko: Panie Boże wielki zapłać”.
Po udzieleniu pasterskiego błogosławieństwa Ksiądz Biskup jeszcze przez długi czas przyjmował życzenia i gratulacje od licznie garnących się do niego łowiczan i diecezjan.
Ostatnim elementem obchodów jubileuszu bp. Józefa Zawitkowskiego była wspólna agapa prezbiterium łowickiego w refektarzu Wyższego Seminarium Duchownego w Łowiczu.
Dostojnemu Jubilatowi życzymy wielu łask Bożych i ludzkiej życzliwości w dalszym gorliwym spełnianiu posługi biskupiej. Drogi Księże Biskupie - ad multom annos!.