Reklama

Niedziela Rzeszowska

Szedł za Chrystusem cicho i bez rozgłosu

W niedzielne popołudnie, kiedy ks. Andrzej Garbarz, profesor Uniwersytetu Rzeszowskiego, poszukiwał wśród kolegów książek do pracy naukowej, nikt nie spodziewał się, że następnego dnia – 12 grudnia br. odejdzie do Domu Ojca.

Niedziela rzeszowska 4/2023, str. IV

[ TEMATY ]

śmierć

Ks. Janusz Sądel

Ks. Andrzej Garbarz (1953 – 2022)

Ks. Andrzej Garbarz (1953 – 2022)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Śmierć księdza prałata Andrzeja była wielkim zaskoczeniem dla jego rodziny, przyjaciół i kolegów, dla środowiska uniwersyteckiego i medycznego.

Msza św. pogrzebowa została odprawiona pod przewodnictwem bp. Jana Wątroby i w obecności ponad 100 kapłanów 14 grudnia 2022 r. w Jaśle w kościele parafialnym Najświętszego Serca Pana Jezusa i Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Zmarły spoczął na cmentarzu komunalnym w Jaśle.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ksiądz prałat dr hab. Andrzej Garbarz urodził się 31 sierpnia 1953 r. w Jaśle jako syn Jana i Katarzyny Pec. Po maturze w 1972 r. w Liceum Ogólnokształcącym im. Króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu, gdzie ukończył studia filozoficzno-teologiczne. Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze przemyskiej z rąk bp. Ignacego Tokarczuka 4 czerwca 1978 r.

Pracował jako wikariusz w parafiach: Kańczuga (1978-81), św. Judy Tadeusza w Rzeszowie (1981-84) oraz w parafii katedralnej w Przemyślu (1984-85). Stąd został posłany na studia specjalistyczne z teologii moralnej na ATK w Warszawie (1985-88). Kolejno pracował: jako wikariusz i współpracownik domu rekolekcyjnego w Jarosławiu (1988-89), katecheta w Przemyślu (1989-90), dyrektor administracyjny WSD w Przemyślu (1990-92), wykładowca teologii moralnej w WSD w Przemyślu (1992-93), wicerektor WSD w Rzeszowie (1993-98), dyrektor Instytutu Teologiczno-Pastoralnego w Rzeszowie (1998-2009).

Ksiądz Andrzej Garbarz w 1993 r. uzyskał stopień doktora teologii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie na podstawie rozprawy doktorskiej pt.: Teologiczno-moralny wymiar pracy ludzkiej w świetle encykliki Jana Pawła II „Laborem exercens”. Natomiast w 2008 r. stopień doktora habilitowanego na Uniwersytecie Opolskim. Był długoletnim wykładowcą Uniwersytetu Rzeszowskiego i innych uczelni Rzeszowa oraz współpracował z UKSW w Warszawie i PWSZ w Sanoku. Na Uniwersytecie Rzeszowskim kierował Katedrą Nauk o Rodzinie. Jest autorem licznych publikacji naukowych i promotorem prac licencjackich, magisterskich i doktorskich. Wśród publikacji można wymienić: Zagadnienia życia i zdrowia oraz ich ochrona, Rzeszów 2008; Wokół rodziny. Wychowanie – Kultura – Społeczeństwo, (red. nauk. ks. A Garbarz, G. Grzybek), Rzeszów 2011; Świadectwo mocy miłości. 20-lecie Caritas Diecezji Rzeszowskiej, Rzeszów 2012; Nadzieje chwały. Refleksje eschatologiczne, Rzeszów 2019; Troski dobrego pasterza. 25-lecie działalności Caritas w Jaśle 1996-2021, Jasło 2022. Był recenzentem wielu publikacji książkowych oraz recenzentem przewodów doktorskich. Bardzo znaczny jest jego dorobek jako członka redakcji „Resovia Sacra” i współpracownika czasopism naukowych: „Przegląd medyczny UR”, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” (Kraków) i „Teologia i moralność” (Poznań).

Reklama

Ponadto śp. ks. Andrzej Garbarz pełnił wiele istotnych funkcji społecznych: był m.in. członkiem Komisji Bioetycznej przy Okręgowej Izbie Lekarskiej w Rzeszowie, asystentem kościelnym Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich – Oddział w Rzeszowie i Stowarzyszenia Farmaceutów Katolickich – Oddział w Rzeszowie, członkiem Stowarzyszenia Katolickich Etyków Społecznych Vereinigung für Katholische Sozialethik in Mitteleuropa. Pełnił funkcję kierownika Oddziału Rzeszowskiego Polskiego Towarzystwa Teologicznego.

Współpracował z Caritas Diecezji Rzeszowskiej, był zaangażowany w organizację i przebieg turnusów w Ośrodku Caritas w Myczkowcach, a także w organizację uniwersyteckiego koła Caritas. Był członkiem Zarządu Rzeszowskiego Stowarzyszenia Dziedzictwo Jana Pawła II „Lumen et Spes”. Był związany z Rzeszowską Pieszą Pielgrzymką na Jasną Górę, wielokrotnie biorąc w niej udział i publikując na jej temat.

Jako jaślanin cenił sobie obecność Sióstr Wizytek w rodzinnym mieście. Chętnie je odwiedzał i interesował się życiem sióstr w Jaśle „na Górce”.

Reklama

Za gorliwą posługę kościelną i społeczną został odznaczony przez władze kościelne w 1993 r. godnością Expositorium Canonicale, a w 1995 r. otrzymał przywilej noszenia rokiety i mantoletu, był kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej w Rzeszowie.

Ksiądz Andrzej Garbarz dał się poznać jako gorliwy kapłan, żyjący życiem Kościoła. Był otwarty na potrzeby bliźnich i zawsze gotowy pomóc, zarówno studentom, jak też każdemu człowiekowi w potrzebie. Gotowość niesienia pomocy wyniósł z domu rodzinnego, a czynił to cicho i bez rozgłosu.

2023-01-17 10:03

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czcigodnemu jaćmierskiemu Rodakowi…

Niedziela przemyska 44/2012, str. 2

[ TEMATY ]

pożegnanie

pogrzeb

śmierć

Archiwum

Ksiądz Prałat spoczął na przemyskim cmentarzu głównym w grobowcu Kapituły Archikatedralnej

Ksiądz Prałat spoczął na przemyskim cmentarzu głównym w grobowcu Kapituły Archikatedralnej

Takie oto słowa zostały zapisane w dedykacji umieszczonej w książce, którą otrzymałem od ks. prał. Zdzisława Majchra z okazji obłóczyn. Od tamtego momentu wielokrotnie stawał on na mojej drodze powołania. Towarzyszył w życiu seminaryjnym, wspierał modlitwą i rozmową, na którą zawsze znajdował czas pomimo licznych swoich obowiązków. Był obecny w dniu moich święceń kapłańskich i koncelebrował ze mną Mszę św. prymicyjną. Dziś, po kilku latach od otrzymanej dedykacji, w kilku myślach i wspomnieniach pragnę przywołać postać czcigodnego jaćmierskiego Rodaka.
Ks. prał. dr Zdzisław Majcher przyszedł na świat jako syn Andrzeja i Marii z domu Żebrackiej, 15 stycznia 1929 r. w Bażanówce, należącej do parafii Jaćmierz. Szkołę powszechną ukończył w Jaćmierzu, a gimnazjum w Sanoku. Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości w 1948 r., wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu. Uwieńczeniem formacji intelektualno-duchowej było przyjęcie z rąk bp. Franciszka Bardy, 21 czerwca 1953 r., święceń prezbiteratu. Jako młody kapłan został skierowany do parafii Szebnie. Po roku posługi podjął studia z prawa kanonicznego w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1958 r. rozpoczął pracę w Kurii Biskupiej w Przemyślu jako notariusz. Powierzoną funkcję wypełniał do roku 1970. Równocześnie spełniał funkcję kapelana bp. Franciszka Bardy, a następnie bp. Ignacego Tokarczyka. Był obrońcą węzła małżeńskiego i promotorem sprawiedliwości. W latach 1968-71 był wikariuszem ekonomicznym parafii Nehrybka. Następnie pełnił funkcję wicekanclerza (1970-76), a później kanclerza Kurii Przemyskiej (1977-92). W latach 1992-2005 był oficjałem Sądu Biskupiego. Po przejściu na emeryturę pełnił funkcję adwokata. W dowód wdzięczności za gorliwą pracę na rzecz Kościoła przemyskiego mianowano go kanonikiem gremialnym Przemyskiej Kapituły Metropolitarnej (1970) oraz honorowym Prałatem Jego Świątobliwości (1990). Do końca chętnie śpieszył z pomocą duszpasterską w parafiach przemyskich oraz w zgromadzeniu Sióstr Sług Jezusa. Zmarł 30 maja br. w przemyskim szpitalu. Jego ciało 1 czerwca spoczęło w grobowcu Kapituły Archidiecezjalnej na cmentarzu głównym przy ul. Słowackiego w Przemyślu.
Święty Rafał Kalinowski, karmelita, stwierdził, że „świętość to nic innego jak tylko pełnienie zwyczajnych obowiązków z niezwyczajną gorliwością”. Powyższe słowa bardzo dobrze odzwierciedlają życie i pracę śp. ks. Zdzisława. Wszystkie obowiązki, zadania, jakie zostały mu zlecone, wykonywał z wielką gorliwością i zaangażowaniem. Nigdy nie pozwalał sobie na bylejakość w tym, czego się podejmował. W jego mieszkaniu zawsze panowała atmosfera pracy, nawet gdy był już na emeryturze. Mimo wielu zajęć potrafił znaleźć czas na rozmowę przy herbacie. Udzielał wtedy różnych wskazówek, akcentował potrzebę modlitwy w życiu kapłańskim. Mówił, że bez rozmowy z Panem Bogiem nasze życie traci sens i jakiekolwiek znaczenie. Słowa te potwierdzał swoją codziennością. Wielokrotnie można było go zastać w kaplicy, gdzie szukał umocnienia i wsparcia, trzymając w swych dłoniach różaniec czy modlitewnik. Troska o bliźnich motywowała go do częstej posługi w konfesjonale. Postrzegano go jako cierpliwego i wytrwałego sługę Bożego miłosierdzia oraz człowieka o wielkim sercu.
Największy podziw budziła jego prostota, pokora i skromność. Przez całe życie pełnił ważne kościelne funkcje i urzędy. Często odpowiadał za powierzonych mu ludzi, musiał mądrze i roztropnie rozwiązywać trudne zadania i problemy. Współpracował z kolejnymi przemyskimi biskupami. Nie czynił jednak tego z zarozumiałością i niewłaściwą dumą. Zawsze wychodził do innych z dobrym słowem i życzliwością. Dzięki takiej postawie zaskarbił sobie wielu przyjaciół.
W ostatni Wielki Czwartek, tak jak zawsze z uśmiechem na ustach i życzliwością wypisaną na twarzy podszedł, aby porozmawiać, zapytać o znajomych i złożyć świąteczne życzenia. Nikt nie przypuszczał, że będzie to ostatnie spotkanie, bo miał jeszcze tak wiele do opowiedzenia i podzielenia się swoim życiowym doświadczeniem.
Śmierć nie jest jednak końcem naszego istnienia, ale przejściem do życia wiecznego z Bogiem. Dziękując za piękne życie i kapłańskie powołanie realizowane przez 59 lat, za każde słowo, gest dobroci, uśmiech i pracę w archidiecezji, polecamy Cię, Czcigodny jaćmierski Rodaku, Bogu pełnemu miłosierdzia. Świadomi, że Twój pogrzeb odbył się w pierwszy piątek czerwca, ufamy, że Serce Jezusa, które uwielbiałeś słowami litanii, nazywając Je życiem i zmartwychwstaniem, da Ci radość życia wiecznego. Odpoczywaj w pokoju.

CZYTAJ DALEJ

Nabożeństwo majowe - znaczenie, historia, duchowość + Litania Loretańska

[ TEMATY ]

Matka Boża

Maryja

nabożeństwo majowe

loretańska

Majowe

nabożeństwa majowe

litania loretańska

Karol Porwich/Niedziela

Maj jest miesiącem w sposób szczególny poświęconym Maryi. Nie tylko w Polsce, ale na całym świecie, niezwykle popularne są w tym czasie nabożeństwa majowe. [Treść Litanii Loretańskiej na końcu artykułu]

W tym miesiącu przyroda budzi się z zimowego snu do życia. Maj to miesiąc świeżych kwiatów i śpiewu ptaków. Wszystko w nim wiosenne, umajone, pachnące, czyste. Ten właśnie wiosenny miesiąc jest poświęcony Matce Bożej.

CZYTAJ DALEJ

Bp Turzyński do Polonii i Polaków za granicą: Jesteście integralną częścią naszej Ojczyzny

2024-05-01 20:00

[ TEMATY ]

Polonia

ojczyzna

bp Piotr Turzyński

Adobe Stock, montaż: A. Wiśnicka

Pamiętamy o Was i chcemy Wam powiedzieć, że jesteście częścią integralną naszej wspaniałej Ojczyzny - napisał z okazji przypadającego 2 maja Dnia Polonii i Polaków za Granicą bp Piotr Turzyński. Delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej podziękował środowiskom polonijnym za pielęgnowanie kultury polskiej i przekazywanie jej młodemu pokoleniu.

„Życzę Wam żebyście nigdy nie stracili przekonania, że polskość jest wielkim darem Bożym, dzięki któremu zajaśniały w świecie dwa słowa: solidarność i miłosierdzie” - napisał w słowie do Polonii i Polaków za granicą bp Piotr Turzyński. Podziękował środowiskom polonijnym za to, że są świadkami wiary w świecie oraz promują polską kulturę.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję