Ponorbertańska świątynia w Witowie pw. św. Małgorzaty i św. Augustyna jest bez wątpienia jednym z najstarszych i najpiękniejszych kościołów archidiecezji łódzkiej.
Wzniesiona w latach 1730-84 w stylu późnobarokowym, od kasaty Zakonu Norbertanów po powstaniu styczniowym służy jako kościół parafialny. Od dwóch lat posługę proboszcza pełni ks.
kan. Grzegorz Gogol. Troszcząc się o życie duchowe parafian, z ogromną pasją podejmuje także starania o odnowę zabytkowej świątyni. Prace renowacyjne są tym trudniejsze,
że wymagają nadzoru konserwatora zabytków i ogromnych nakładów finansowych. Entuzjazm Księdza Proboszcza udziela się parafianom i dobroczyńcom. Dzięki wspólnemu zaangażowaniu i ofiarności
zostały odnowione zewnętrzne mury świątyni oraz domu parafialnego. W najbliższym czasie jest planowana wymiana posadzki i malowanie pięknego zabytkowego wnętrza kościoła.
Od niepamiętnych czasów w Witowie obchodzono odpust ku czci św. Augustyna. Dopiero jednak przed rokiem abp Władysław Ziółek specjalnym dekretem oficjalnie nadał kościołowi witowskiemu św.
Augustyna jako drugiego patrona. Tegoroczne uroczystości odpustowe - z udziałem kapłanów dekanatu sulejowskiego, pod przewodnictwem dziekana ks. Zygmunta Czyża, przy licznej obecności
miejscowych parafian oraz pielgrzymów z Piotrkowa Trybunalskiego - odbyły się w niedzielę 31 sierpnia. Odpustowej Sumie przewodniczył i kazanie wygłosił ks. dr Marek
Stępniak, profesor WSD w Łodzi i asystent kościelny Akcji Katolickiej Archidiecezji Łódzkiej. W homilii Kaznodzieja ukazał aktualność duchowości wielkiego nauczyciela
wiary - św. Augustyna. Przypomniał również o konieczności troski o dar wiary, przekazywanej we wspólnocie Kościoła z pokolenia na pokolenie. Uroczystą
Sumę zakończyła procesja eucharystyczna, z udziałem licznej asysty, orkiestry i przedstawicieli grup parafialnych oraz błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem. Piękna XVIII-wieczna
monstrancja, użyta w odpustowej procesji, symbolizowała duchową więź między przebogatą przeszłością witowskiej parafii, którą warto wciąż na nowo odkrywać i poznawać, a teraźniejszością,
stawiającą przed chrześcijanami niełatwe zadania, których podjęcie wymaga trwania przy Chrystusie Eucharystycznym nie tylko od święta, ale w każdy dzień.
Pomóż w rozwoju naszego portalu