Kiedy słyszymy imię i nazwisko – s. Faustyna Kowalska, spontanicznie
wypowiadamy słowa: „Boże Miłosierdzie”. Z woli Bożej stała się dla
całego świata heroldem i świadkiem tej prawdy, że Serce Jezusa pełne
jest miłości dla grzeszników. Prawda ta została wyrażona w obrazie,
modlitwie i utrwalona poprzez święto.
S. Maria Faustyna (w świecie Helena) Kowalska (1905-38)
z Instytutu Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia mimo krótkiego życia,
zasłynęła w Kościele jako niezmordowana orędowniczka Miłosierdzia
Bożego. Jej dzieło nie od razu znalazło uznanie w Kościele powszechnym.
Obecnie nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia cieszy się wielką popularnością
w całym świecie. Błogosławioną ogłosił ją Ojciec Święty Jan Paweł
II 18 kwietnia 1993 r. Kanonizacja odbyła się w II Niedzielą Wielkanocną,
30 kwietnia 2000 r., w Rzymie. Niedzielę tę Papież nazwał Niedzielą
Miłosierdzia Bożego. Nawiedzając w 1997 r. sanktuarium Miłosierdzia
Bożego w Łagiewnikach, powiedział: „Dziękuję Opatrzności Bożej, że
dane mi było osobiście przyczynić się do wypełnienia woli Chrystusa
przez ustanowienie Święta Miłosierdzia Bożego”.
Pierwszy raz o ustanowieniu święta Miłosierdzia Bożego mówił
Pan Jezus s. Faustynie Kowalskiej w Płocku 22 lutego 1931 r. W swoim
Dzienniczku pisanym na polecenie spowiednika – ks. Michała Sopoćko
pisze: „Wieczorem, kiedy byłam w celi, ujrzałam Pana Jezusa ubranego
w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga
dotykała szaty. Na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden
czerwony, a drugi blady (...). Po chwili powiedział mi Jezus: «Wymaluj
obraz według rysunku który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie»
” (Dz 47). Obraz przedstawia Osobę Chrystusa wymalowanego według
wskazań s. Faustyny. Wizerunek posiada dwa charakterystyczne promienie
– czerwony i blady.
Pan Jezus zapytany o znaczenie tych promieni, wyjaśnił:
„Te dwa promienie oznaczają krew i wodę; blady promień oznacza wodę,
która usprawiedliwia duszę; czerwony promień oznacza krew, która
jest życiem duszy” (Dz 299). Oznaczają one więc przede wszystkim
sakramenty święte – woda to znak chrztu świętego, krew zaś wskazuje
na Eucharystię. „Szczęśliwy – powiedział Pan Jezus – kto w ich cieniu
żyć będzie, bo nie dotknie go sprawiedliwa ręka Boga” (Dz 299).
Dalej w Dzienniczku s. Faustyna pisze: „Kiedy odeszłam od
konfesjonału, usłyszałam takie słowa: «Mój obraz w duszy twojej jest.
Ja pragnę, aby było Miłosierdzia Święto. Chcę, aby ten obraz, który
wymalujesz pędzlem, był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę
po Wielkanocy, ta niedziela ma być Świętem Miłosierdzia»”(Dz 49).
Wybór tej niedzieli bardzo wyraźnie wskazuje na ścisły związek między
wielkanocną tajemnicą Odkupienia a Świętem Miłosierdzia Bożego, w
której to Miłosierdzie w pełni ludziom się objawia. Święto Miłosierdzia
Bożego ma być nie tylko dniem szczególnej czci Boga w tej Tajemnicy,
ale także ma być dniem łaski dla wszystkich ludzi, zwłaszcza grzeszników.
„Pragnę – mówi Pan Jezus – aby Święto Miłosierdzia było ucieczką
i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla wszystkich
grzeszników” (Dz 699). „Kto w tym dniu przystąpi do Źródła Życia,
ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar” (Dz 300). Przygotowaniem
do tego święta ma być nowenna, polegająca na odmawianiu przez dziewięć
dni, zaczynając od Wielkiego Piątku, Koronki do Miłosierdzia Bożego.
„W tej nowennie – obiecał Pan Jezus – udzielę duszom wszelkich łask” (
Dz 796). Święto to wypływa z głębin Miłosierdzia Pańskiego (Dz 699),
dlatego bramy Miłosierdzia otwarte są tego dnia na oścież: może przejść
przez nie każdy, kto uroczyście obchodzi to święto. Nikt nie musi
bać się zbliżenia do Chrystusa, albowiem chce On tego dnia obmyć
nas z grzechu i uwolnić od kary, na jaką zasługujemy (Dz 699). Co
to za wspaniała obietnica. Kto godnie przyjmuje Komunię św. w tym
dniu, ma „zupełnie odpuszczone winy i kary” (Dz 699).
Jak bardzo potrzebujemy dziś tej łaski, która nas wewnętrznie
odradza. Nie zmarnujmy więc jeszcze jednej szansy danej nam przez
Chrystusa na drodze do zbawienia. Korzystajmy z tego „Źródła Miłosierdzia
Bożego”.
Święto Miłosierdzia Bożego wyraża naszą ufność do Boga „bogatego
w Miłosierdzie”. Jest ono okazją do ożywienia naszej ufności. Ufność
bowiem należy do samej istoty nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego.
Pomóż w rozwoju naszego portalu