Wielce Szanowni Premierzy i Prezydenci Państw Członkowskich ONZ

Przez ostatnie 60 lat znaczne środki i wysiłki skierowano na umocnienie prawnej struktury, która miała zapewnić realizację ideałów wyrażonych w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, uchwalonej w Paryżu 10 grudnia 1948 r. Przez ostatnie 30 lat dokonano ponad miliard aborcji, przeciętnie około 50 milionów rocznie.

Według ostatniego raportu, przygotowanego przez Fundusz Narodów Zjednoczonych do Spraw Działalności Populacyjnej (UNFPA), w Chinach dziesiątki milionów nienarodzonych dzieci zagrożonych jest aborcją, w imię planowania rodziny i narodowej demografii - państwo stosuje tutaj specjalne bodźce lub ucieka się do przymusu. W Indiach w ciągu ostatnich dwudziestu lat ze względu na płeć wyeliminowano milion niemowląt przed ich narodzeniem. W Azji równowaga demograficzna jest zagrożona z powodu dzieciobójstwa, które przybiera dziwaczne proporcje. W Korei Północnej stosowanie aborcji selektywnej prowadzi do radykalnego eliminowania wszelkich form niepełnosprawności.
W świecie zachodnim aborcja stała się także narzędziem nowej formy eugeniki, która narusza prawa nienarodzonych dzieci i prawo równości wśród ludzi. Pierwotnie diagnostyka prenatalna miała pomóc ludziom przygotować się do opieki nad nienarodzonymi, lecz teraz staje się sposobem udoskonalania rasy ludzkiej, a przez to niszczy powszechne ideały, które leżą u podstaw Deklaracji z 1948 r.
Wzywamy Was, byście rozpatrzyli naszą prośbę o wprowadzenie moratorium na państwową politykę, która zachęca do stosowania wszelkich form nieusprawiedliwionego lub wybiórczego zniewolenia istoty ludzkiej w łonie matki przez dowolne stosowanie władzy niszczycielskiej, która narusza prawo do narodzenia i do macierzyństwa. Artykuł 3. Powszechnej Deklaracji stwierdza, że „każdy człowiek ma prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa swojej osoby”.
Apelujemy do przedstawicieli rządów narodowych, by poparli kluczową poprawkę do tej części Deklaracji przez dodanie po pierwszym przecinku słów „od poczęcia do naturalnej śmierci”. Zaiste, Powszechna Deklaracja odnosi się do równych i niezbywalnych praw człowieka i uroczyście głosi „przyrodzoną godność (...) wszystkich członków wspólnoty ludzkiej” (Wstęp). Nauka pokazuje nam - a niektóre istotne odkrycia w zakresie genetyki zostały dokonane po powstaniu Deklaracji - że od najwcześniejszego etapu rozwoju embrion ma ludzki garnitur chromosomowy oraz niepowtarzalny genotyp. W 1984 r. „Raport Komisji Warnock” w Wielkiej Brytanii określił, że 14 dni od poczęcia embrion jest nie tylko istotą ludzką, lecz ma prawo, by nie był użyty dla celów eksperymentalnych.
Rządy muszą strzec i chronić te naturalne prawa, które obejmują „prawo do dziedziczenia struktury genetycznej, która nie zostanie sztucznie zmieniona”.
Deklaracja z 1948 r. była odpowiedzią wolnego świata i międzynarodowego prawa na zbrodnie przeciwko ludzkości, które zostały osądzone w Norymberdze trzy lata wcześniej. W 1948 r., odpowiadając na eugeniczne praktyki nazistów, Światowa Organizacja Lekarzy przyjęła Deklarację Genewską, która stwierdzała: „Zachowam najwyższy szacunek dla życia ludzkiego od jego początku”. Artykuł 6. Międzynarodowego Paktu Praw Cywilnych i Politycznych (1966 r.) mówi, iż „każda istota ludzka ma przyrodzone prawo do życia”. Dzisiaj aborcja selektywna i inżynieria selektywna „in vitro” są głównymi sposobami, które stosuje dyskryminacja eugeniczna, rasowa i seksualna przeciwko istotom ludzkim. Są to te same istoty ludzkie, które podlegają ochronie w artykule 6. Deklaracji Praw Człowieka.
Sześćdziesiąt lat od uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka konieczne stało się odnowienie podstawowego fundamentu naszej humanitarnej inspiracji przez poprawkę do artykułu 3. Dlatego apelujemy do wszystkich rządów, by prawdziwie zapewniły poszanowanie praw ludzkich, a przede wszystkich prawa do życia.

Apel podpisał Giuliano Ferrara - znany włoski publicysta i inicjator całego przedsięwzięcia, redaktor naczelny dziennika „Il Foglio”, oraz wiele innych osobistości z Europy.
Z Polski pod tym listem podpisali się m.in.: bp Kazimierz Górny, Lucjan Karasiewicz, Jerzy Budnik, Artur Górski, Tomasz Górski, Jarosław Sellin, Piotr Stanke, Jan Ołdakowski, Piotr van der Coghen, Stanisław Szwed, Jerzy Rębek, Jan Religa, Marek Biernacki, Tomasz Misiak, Zdzisław Pupa, Henryk Kowalczyk, Czesław Ryszka, Elżbieta Kruk, Wojciech Skurkiewicz, Krystyna Grabicka, Anna Sobecka, Stanisław Kalemba, Beata Kempa, Zbigniew Cichoń, Ryszard Terlecki, Edward Siarka, Michał Wojtkiewicz.
Rzym, 19 grudnia 2007 r.