W I Kongresie Akcji Katolickiej w Poznaniu, który trwał w dniach 23-25 listopada 2001 r. uczestniczyło 20 delegatów z diecezji drohiczyńskiej, na czele z prezesem DIAK-u Lucyną Woźnicą. Duchowe przewodnictwo objął ks. prał. Tadeusz Osiński, asystent AK.

Autobus wyjeżdża z Bielska Podlaskiego o godz. 7.00 zabierając po drodze wszystkich delegatów z diecezji. Mijamy mokre od deszczu równiny, dopiero koło Konina zmienia się krajobraz, pagórki pokryte śniegiem. Poznań wita nas deszczem ze śniegiem. Ogromne korki na ulicach, posuwamy się w żółwim tempie. Czy zdążymy na rozpoczęcie kongresu? W kościele Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny na Ratajach zjawiamy się w ostatniej chwili. W ogromnej świątyni zasiada 1200 delegatów z kraju i z zagranicy: goście z Anglii i Francji, przedstawiciele samorządu miasta na czele z prezydentem Poznania, rektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, przedstawiciele stowarzyszeń religijnych, księża biskupi... Obecnych witają: prezes krajowej AK - mec. Halina Szydełko oraz asystent krajowej AK - bp Piotr Jarecki.

Nad ołtarzem ogromny napis: CHRYSTUS NADZIEJĄ PRZYSZŁOŚCI - to hasło, przesłanie kongresu będzie nam towarzyszyć w każdym miejscu, gdzie spotykają się uczestnicy zgromadzenia, zarówno w świątyniach, jak i w salach wykładowych. Cały kościół przyozdobiony jest flagami papieskimi, Akcji Katolickiej i narodowymi. Po obu stronach świątyni poczty sztandarowe AK poszczególnych diecezji.

Mszy św. koncelebrowanej przewodniczy abp Juliusz Paetz, metropolita poznański. Homilie wygłosił bp Piotr Jarecki. Po Mszy św. krótki koncert "Verba Sacra" zakończony Apelem Jasnogórskim.

Program drugiego dnia kongres jest bardzo bogaty i zróżnicowany. O godz. 8.00 Msza św. z Jutrznią, koncelebrowana pod przewodnictwem bp. Piotra Jareckiego. Rozważania prowadzi bp Marek Jędraszewski. Przybyliśmy wcześnie, można więc podziwiać piękno tego najstarszego kościoła w Polsce (relikty murów I katedry pochodzą z II poł. X wieku) . Zachwycam się piękną architekturą tej gotyckiej świątyni z głównym, późnogotyckim ołtarzem - pentaptykiem z 1512 r., przepiękną barokową amboną oraz późnogotyckimi stallami. Są ogromne, kamienne, bogato rzeźbione. Ktoś gra na organach koncert Bacha, a doskonała akustyka sprawia, że muzyka przenika nas na wskroś. Bp M. Jędraszewski rozważa zadania AK. Zanotowałam: "Musimy głosić Ewangelię słowem i czynem", " Musimy uświęcać siebie i cały świat" "Akcja Katolicka powinna być cywilizacją prawdy i miłości".

O godz. 10.00 sesja plenarna w Auli Uniwersytetu im. A. Mickiewicza. Wchodzących wita śpiew dziecięco-młodzieżowego chóru " Ziarenko". Aula uniwersytecka znana jest z pięknego wnętrza i bardzo dobrej akustyki. Odbywają się w niej m.in. koncerty filharmoniczne i Międzynarodowe Konkursy Skrzypcowe im. H. Wieniawskiego. Na czas kongresu przystrojono ją dodatkowo. Na naczelnym miejscu ogromna ikona Chrystusa.

Przybyły z Rzymu bp Stanisław Ryłko przywozi od Papieża pozdrowienia i błogosławieństwo dla uczestników kongresu. Zebrani przyjmują z radością wiadomość, że Ojciec Święty wiąże wielkie nadzieje z odrodzoną Akcją Katolicką w Polsce, a sam kongres uważa za palącą potrzebę apostolską naszych czasów. Następnie słuchamy wykładu Biskupa pt.: Formy realizacji duchowości świeckich w AK.

Staram się wychwycić przesłanie zawarte w rozważaniach Księdza Biskupa. Oto one:

Akcja Katolicka to nasza droga do świętości, a świętość to wysoki pułap zwyczajnego życia chrześcijańskiego, czyli wypełnienie swoich obowiązków zgodnie z otrzymanym od Boga powołaniem. Nowe Tysiąclecie to ocean, na którego głębię musimy wypłynąć. Musimy być solą ziemi, światłem świata. AK ma pogłębiać tożsamość w Kościele polskim. Jako " nowa wiosna chrześcijaństwa" ma służyć Kościołowi lokalnemu.

Następnie bp Stanisław Wielgus wygłasza referat na temat: Chrześcijanin wobec współczesnych wyzwań ideowych. Mówi bardzo sugestywnie, wręcz porywa słuchaczy. Sygnalizuje sytuację, w jakiej znalazło się obecnie chrześcijaństwo w wielu krajach. Zauważa, że obecnie obserwuje się proces uwalniania się od Boga, od chrześcijaństwa. Dominujące zagrożenia to hedonizm, konsumpcjonizm, modernizm. Puenta powyższego wykładu jest następująca: Prawdziwa wolność ma źródło w Bogu, to On jest sensem świata. Wykład wywołuje ogromne wrażenia, mówca otrzymuje owacje na stojąco. Wysłuchaliśmy jeszcze 2 wykładów, podobnie jak dwa poprzednie, były one bardzo ciekawe.

Prof. dr hab. Marek Ziółkowski mówił o odpowiedzialności świeckich za państwo. Bardzo wnikliwe rozważania na ten temat zakończył wnioskiem: "Nie można roztopić polskości w zglobalizowanym systemie światowym". Musimy więc stać na straży swojej tożsamości.

W końcu - na podstawie informacji przesłanych z DIAK-ów mówca M. Ciepucha przedstawiał sytuację Kościoła katolickiego na przełomie wieków. Podkreślił zagrożenia dla współczesnego Kościoła oraz określił jego zadania. Główną myśl powyższych rozważań można ująć następująco: "Kościół katolicki w Polsce potrzebuje odnowy". Stąd potrzeba ewangelizacji (odwołuje się do papieskiego Novo millennio ineunte).

Po południu - praca w 8 zespołach problemowych, gdzie podejmowano różnorodną tematykę. Każdy mógł zrealizować się w tym, co go interesowało (o tym napiszą do Niedzieli przedstawiciele wszystkich 8 grup).

Dzień wieńczyły koncerty dla uczestników kongresu i mieszkańców miasta. W Teatrze Wielkim - oratorium Quo vadis Feliksa Nowowiejskiego. Z zachwytem słuchaliśmy śpiewu ponad 60-osobowego chóru i solistów, nagradzając ich rzęsistymi brawami. Okazało się, że w okresie międzywojennym dwukrotnie wykonywano oratorium przed członkami Akcji Katolickiej. Niektórzy zachwycali się śpiewem Poznańskich Słowików.

Nadszedł ostatni dzień kongresu: Niedziela Chrystusa Króla. Jeszcze tylko krótkie spotkanie w Auli Uniwersyteckiej, gdzie nastąpiło podsumowanie pracy w grupach tematycznych. I odczytanie przesłania kongresowego przez mec. H. Szydełko i bp. P. Jareckiego. To apel, wzywający do rozbudzenia wiary i apostolstwa. Przesłanie podkreślało, że podstawą nadziei człowieka jest Chrystus. "CHRYSTUS NADZIEJĄ PRZYSZŁOŚCI". "Chryste króluj, Chryste zwyciężaj, swoją miłość odnów w nas" - tą modlitwą nadziei lektorzy zaakcentowali istotę przesłania. O godz. 10.00 udaliśmy się na Plac Mickiewicza, gdzie pod Krzyżami Poznańskimi uczestniczyliśmy w uroczystym homagium dla relikwii św. Wojciecha - patrona Akcji Katolickiej. Następnie braliśmy udział w "marszu ewangelizacyjnym" z relikwiami św. Wojciecha ulicami miasta do fary poznańskiej. Było to prawdziwa uczta duchowa. Poczuliśmy się wspólnotą, jednością w wierze. Idących pozdrawiali mieszkańcy Poznania, razem z nami modlili się, śpiewali pieśni. I razem z nami marzli - było bardzo zimno. Mieliśmy nadzieję, że w świątyni będzie cieplej. Niestety, pod chórem, gdzie znajdujemy wolne miejsca również marzniemy, mimo tego, że jest tłoczno.

Poznańska fara, barokowa świątynia najwyższej klasy, zachwyca swoim pięknem. Ciekawa jest zwłaszcza rzeźbiarska i malarska dekoracja wnętrza z potężnymi kolumnami, o niezwykłej, pełnej kontrastów światła i cienia teatralnej ekspresji.

O godz. 13.00 rozpoczyna się Msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem kard. Józefa Glempa, Prymasa Polski, transmitowana przez TV Polonia. Kazanie głosi bp Stanisław Ryłko z Rzymu. Po odczytaniu przesłania kongresowego, o którym wspomniałam wcześniej, nastąpiło uroczyste zakończenie kongresu i błogosławieństwo wszystkich Księży Biskupów.

Przez cały czas trwania kongresu towarzyszą nam nasi opiekunowie, członkowie AK z Poznania, u których mieszkaliśmy. Dali nam nocleg, zatroszczyli się o wyżywienie, dbali, abyśmy dotarli na miejsca spotkań. Byli bardzo serdeczni. Żegnaliśmy się ze łzami w oczach. Nawiązały się przyjaźnie, które zaowocują nowymi spotkaniami.

Przed nami długa droga, wymieniamy wrażenia, śpiewamy pieśni i czas mija niepostrzeżenie. Uduchowieni i pełni wrażeń, wracamy szczęśliwie do domu. Mamy nadzieję, że zasiane ziarna kongresu wydadzą obfite plony.