"Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi" - było głównym przesłaniem papieskim podczas Mszy św. inaugurującej Pontyfikat w dniu 22 października 1978 r. To przesłanie powtórzył Ojciec Święty Jan Paweł II po zamknięciu Drzwi Świętych w Bazylice św. Piotra na Watykanie w dniu 6 stycznia 2001 r. Sama ceremonia zamknięcia była bardzo prosta i sugestywna. Papież w uroczystej kapie wszedł do atrium Bazyliki od strony schodów królewskich Pałacu Watykańskiego, poprzedzony przez ok. 50 kardynałów i kilku biskupów oraz kapłanów bezpośrednio zaangażowanych w organizację i przebieg wszystkich uroczystości Wielkiego Jubileuszu. Inni arcybiskupi i biskupi w liczbie ok. 75 zostali poproszeni do atrium, aby uczestniczyć z bliska w tym historycznym wydarzeniu. Duża rzesza kapłanów i ponad 100 tys. wiernych obecnych na Placu św. Piotra mogło śledzić przebieg tej ceremonii przy pomocy telebimów, podobnie jak miliony telewidzów na całym świecie - na ekranach telewizorów. Po odmówieniu na głos specjalnej modlitwy Ojciec Święty modlił się jeszcze w milczeniu na kolanach przed otwartymi Drzwiami, które później, podczas śpiewu specjalnej antyfony, zamknął na klucz. Wierni zareagowali w tym momencie oklaskami. Jeszcze o trzeciej nad ranem, przed rozpoczęciem ceremonii, cisnęły się ostatnie tłumy, aby przekroczyć tę Bramę po raz ostatni w ciągu tego Jubileuszu.
Dalszy ciąg uroczystości miał miejsce na Placu św. Piotra - Msza św. koncelebrowana z kardynałami o tajemnicy Objawienia Pańskiego. Po odśpiewaniu Ewangelii Ojciec Święty, zgodnie ze starożytną tradycją Kościoła, zapowiedział uroczystą proklamację Wielkanocy i innych świąt ruchomych w bieżącym Roku Pańskim. W homilii Papież dokonał krótkiego podsumowania uroczystości jubileuszowych, aby wyrazić wdzięczność Bogu za wszelkie łaski otrzymane przez wiernych w tym roku. Raz jeszcze podkreślił, że był to rok pokuty, nawrócenia, przemiany serc i przyznania się do win popełnionych przez ludzi Kościoła. Nie chodzi tu o żaden tryumfalizm, ale o spojrzenie w duchu prawdy na działanie Boga w sercach ludzkich. To doświadczenie musi być kontynuowane na co dzień w poszczególnych Kościołach lokalnych, które winny ukierunkować swoją misję na osobę Jezusa Chrystusa, wskazując, że nic się nie kończy, a wszystko się rozpoczyna, stosownie do programu nakreślonego w nowym dokumencie papieskim. Dlatego wciąż aktualne jest zawołanie z początku Pontyfikatu o otwarciu drzwi Chrystusowi. Wierni kilkakrotnie przerywali oklaskami słowa Ojca Świętego. Pod koniec Mszy św. Papież serdecznie podziękował wszystkim osobom i instytucjom, które włożyły wiele wysiłku w przygotowania, sprawną organizację i przebieg Wielkiego Jubileuszu oraz uroczyście podpisał list apostolski Novo millennio ineunte - Na początku nowego tysiąclecia. Przed końcowym błogosławieństwem schola i orkiestra na przemian z wiernymi odśpiewali uroczyste Te Deum laudamus - Ciebie, Boga, chwalimy.
Niebo zachmurzone rano i straszące deszczem, który padał tutaj dość obficie poprzedniego dnia, rozjaśniło się i promienie słoneczne oświetliły betlejemską szopkę na Placu św. Piotra, jak ongiś nad Jordanem w czasie Epifanii.