- Pan jest nad nami! On wyznacza drogi Kościołowi. On wyznacza drogi każdemu z nas! Może to brzmi trudno, ale ja mam takie głębokie przekonanie, że pod rękami Boga jest naprawdę bezpiecznie, i tylko na Jego drogach jest bezpiecznie- Dlatego was zapraszam do święceń! – mówił do nowych diakonów Kościoła Łódzkiego arcybiskup Grzegorz Ryś.

Dziś przed południem w bazylice archikatedralnej trzech alumnów V roku Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi, oraz jeden brat ze zgromadzenia Sług Ducha Pocieszyciela przyjęło z rąk księdza arcybiskupa Grzegorza Rysia święcenia diakonatu.

Po odczytaniu Ewangelii ksiądz rektor Sławomir Sosnowski, wezwał kandydatów do święceń po imieniu, a ci odpowiedzieli na wezwanie wobec Boga i zebranych – „jestem”. Następnie metropolita łódzki, po krótkim dialogu z przełożonym kandydatów do święceń, powiedział – z pomocą Pana Boga i naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, wybieramy tych naszych braci do stanu diakonatu.

W słowach pouczenia pasterskiego ksiądz arcybiskup zwrócił się do przyszłych diakonów - będziecie za chwilę klękać przede mną i składać mi przyrzeczenie posłuszeństwa, ale to nie oznacza, że to ja was modeluję. Tym, który ma tu absolutne pierwszeństwo od początku do końca jest Jezus. To oznacza, że nie tylko macie prawo, ale obowiązek wnieść do tego Kościoła Łódzkiego jakiś indywidualny rys przeżywania diakonatu. Seminarium nie jest miejscem, gdzie jest jedna foremka na diakona, a potem na księdza. Wciśnie się w te formę każdego, czy chce czy nie chce. Nie ma takiej formy na księdza! Wtedy jesteśmy wspólnotą, kiedy każdy z nas ostatecznie te same dary – diakonat, święcenia – przeżywa indywidualnie, osobiście. Wtedy Kościół jest bogaty. Wtedy Kościół jest różnorodny. Wtedy Kościół jest – jak powiedział papież Benedykt XVI – symfoniczny. Duch Święty działa na wiele sposobów – zauważył duchowny.

- Chcę wam powiedzieć, że nie schowacie się za tę dzisiejszą przysięgę posłuszeństwa: nic nie robię, bo mi nie kazali. Nie schowacie się za to, bo Duch wam nie pozwoli, bo Jezus Wam nie pozwoli, bo jak nie będzie w waszej posłudze, w waszym życiu takich rzeczy - które się rodzą z tego indywidualnego spotkania z Jezusem –to te wszystkie narzędzia, które mamy: struktura, hierarchia, poddaństwo, posłuszeństwo itd. To wszystko warte jest funta kłaków. To co mówię jest do wszystkich, jak i do was diakoni. Pan Jezus potrzebuje nas wszystkich w swoim Kościele i oczywiście – jak mówię - temu Kościołowi jest zadany pewien ład, jest w Kościele wielki sens mówić o posłuszeństwie, ale to jest posłuszeństwo dojrzałych we wierze ludzi - to znaczy – ludzi w osobistym spotkaniu z Jezusem w Duchu Świętym. Ludzi, którzy rozeznają przed Bogiem swoje dary i przynoszą je do tego Ciała, którym jest Kościół. Przynoszą swój rozmiar odpowiedzialności, i swoje pragnienie współdziałania. Tak się tworzy piękna wspólnota Kościoła - podkreślił metropolita łódzki.

Po homilii rozpoczął się właściwy obrzęd święceń diakonatu, podczas którego kandydaci zostali zapytani przez arcybiskupa o pragnienie przyjęcia święceń, a wkładając swoje dłonie w dłonie biskupa, złożyli przyrzeczenie posłuszeństwa i wierności swojemu ordynariuszowi. Następnie przyszli diakoni położyli się krzyżem, a zebrani modląc się w ich intencji, odśpiewali litanię do wszystkich świętych, która została zakończona nałożeniem rąk przez biskupa i modlitwą święceń. Jako znak zewnętrzny przyjęcia święceń, nowo wyświeceni przywdziali szaty diakońskie (szatę z rękawami i stułę na sposób diakoński). Ksiądz arcybiskup wręczył im też Ewangelię, której głosicielami się stali, a na zakończenie przekazany im został znak pokoju. Tak zakończył się obrzęd święceń.

Przed błogosławieństwem, nowi diakoni Kościoła Łódzkiego otrzymali od metropolity łódzkiego dekrety na parafie, gdzie będą przez cały kolejny rok posługiwać.

dn. Kamil Bielicki – parafia pw. św. Stanisława Biskupa w Rzgowie

dn. Krystian Lota – parafia pw. św. Antoniego z Padwy w Łodzi

dn. Marek Kudła – parafia pw. św. Stanisława Kostki w Łodzi

br. dn. Ozeasz – Wspólnota Sług Ducha Pocieszyciela.

Następnie diakoni złożyli podziękowanie za otrzymane świecenia i prosili o modlitwę, aby dobrze pełnili urząd dziś im powierzony.

Święcenia diakonatu to pierwszy stopień święceń kapłańskich. Oprócz nich są jeszcze święcenia prezbiteratu i biskupie. Od tej pory nowo wyświęceni diakoni są osobami duchownymi, które mogą pomagać księżom w ich posłudze kapłańskiej. Mogą błogosławić małżeństwa, chrzcić, święcić dewocjonalia. W imieniu Kościoła są zobowiązani do modlitwy za wszystkich ludzi, za cały świat i za cały Kościół.