Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Jubileusz 70-lecia święceń kapłańskich

Niedziela szczecińsko-kamieńska 49/2012, str. 7

[ TEMATY ]

kapłan

kapłaństwo

Ks. Marcin Miczkuła

Abp Andrzej Dzięga składa życzenia ks. kan. Franciszkowi Morawskiemu

Abp Andrzej Dzięga składa życzenia ks. kan. Franciszkowi Morawskiemu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kapłaństwo to miłość Serca Jezusowego - tak mówił Jan Maria Vianney, święty kapłan. Bł. Jan Paweł II dodaje, że jest to dar i tajemnica. Przed każdą tajemnicą czuje się dystans i szacunek, a zwłaszcza przed taką, która wykracza poza ten świat, w wieczność, bo kapłanem jest się na wieki - na wzór Melchizedeka. Kapłaństwo wprawia nas również w zachwyt i zadumę jak u ks. Jana Twardowskiego: „Własnego kapłaństwa się boję, własnego kapłaństwa się lękam i przed kapłaństwem w proch padam, i przed kapłaństwem klękam”.

15 listopada w parafii pw. Niepokalanego Serca NMP w Barlinku mogliśmy przyklęknąć przed tajemnicą kapłaństwa, tego dnia bowiem 70. rocznicę święceń kapłańskich obchodził ks. kan. Franciszek Morawski.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ks. Morawski urodził się w Hadyńkowcach 17 grudnia 1918 r. Przed rozpoczęciem II wojny światowej wstąpił do seminarium duchownego we Lwowie. Święcenia kapłańskie przyjął 15 listopada 1942 r. z rąk abp. Bolesława Twardowskiego. Najpierw pracował jako wikariusz w parafii we Lwowie. Po zawierusze wojennej dostał się do Krakowa, następnie do Poznania, skąd został oddelegowany do administracji gorzowskiej. Tu pracował jako prefekt w Niższym Seminarium Duchownym w Gorzowie Wlkp. W 1949 r. został posłany do Szczecina-Warszewa, w 1957 r. do Krajenki, a w 1961 r. do parafii pw. Niepokalanego Serca NMP w Barlinku. Oprócz posługi duszpasterskiej działał społecznie - w czasie wojny prowadził tajne nauczanie, a w latach 80. XX wieku był kapelanem „Solidarności”. Od wielu lat wspomaga pracę duszpasterską w parafii radą i modlitwę, a w ostatnim czasie krzyżem cierpienia.

Na uroczystości jubileuszowe 70-lecia kapłaństwa przybyli licznie zebrani wierni oraz poczty sztandarowe „Solidarności”, której przez wiele lat Ksiądz Kanonik był kapelanem. Mszy św. jubileuszowej przewodniczył ks. prał. dr Zygmunt Wichrowski. Do modlitwy włączyli się kapłani, szczególną modlitwą ks. kan. Franciszka otoczyli księża wychowankowie. Homilię wygłosił ks. prał. Z. Wichrowski. Podzielił się z zebranymi refleksją o Jubilacie: - Dane mi było na drodze mojego jeszcze wtedy dziecięcego życia, a później młodzieńczego, i dzisiaj mogę wyznać, że dzięki Tobie i Twojemu kapłańskiemu działaniu wzrastało we mnie powołanie do służby kapłańskiej.

Reklama

Ks. prał. Z. Wichrowski ukazał również istotę kapłańskiego posługiwania - jest on drugim Chrystusem, ma podtrzymywać sakramentalną obecność i działanie zmartwychwstałego Zbawiciela. Na zakończenie powiedział: - Ksiądz Kanonik w tych ostatnich latach swojego kapłańskiego posługiwania pośród nas jest bardzo ściśle zespolony z krzyżem Jezusa Chrystusa poprzez swój wiek, swoją niemoc fizyczną, poprzez cierpienie. To jest inna forma sprawowania tych wielkich Bożych misteriów, tych wielkich Bożych dzieł. Dzięki swojemu cierpieniu i swojej modlitwie w dalszym ciągu uczestniczy w tym posłaniu, by przynosił owoc obfity. Dziękujemy mu dzisiaj za ten wielki dar modlitwy.

Po Komunii św. był czas na życzenia. Z okazji tak wielkiego jubileuszu gratulacje przesłał abp Andrzej Dzięga. Serdecznie pozdrawiał Księdza Kanonika Jubilata, dziękując mu za posługę w archidiecezji. Dziękował za modlitwę i cierpienie. Zapewnił o pamięci w modlitwie i udzielił błogosławieństwa. Gratulacje przesłał również abp Mieczysław Mokrzycki, arcybiskup lwowski, oraz abp Ignacy Tokarczuk. Życzenia Jubilatowi złożyli: w imieniu kapłanów ks. dziekan kan. Bronisław Lose, burmistrz Barlinka Zygmunt Siarkiewicz, przewodniczący Rady Miasta Dariusz Zieliński, delegacje grup duszpasterskich i społecznych oraz parafii, w których posługiwał Ksiądz Kanonik.

17 listopada z błogosławieństwem, życzeniami i modlitwą przybył do Barlinka abp Andrzej Dzięga. Dziękował dostojnemu Jubilatowi za lata posługi, za modlitwę i za składane każdego dnia cierpienie. Życzył, aby dobry Bóg wspierał Jubilata każdego dnia. W darze ofiarował Jubilatowi stułę, na znak pełnionej służby kapłańskiej.

Patrząc na lata posługi ks. kan. Franciszka Morawskiego, dziękujmy Bogu za dzieła, które się przez niego dokonały. Prośmy Boga, aby zachował go w dobrym zdrowiu i darzył potrzebnymi łaskami każdego dnia.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Mazowsze: Kapłan z jednej z parafii w Radomiu zarażony koronawirusem

Jeden z księży z parafii Św. Jadwigi Królowej w Radomiu jest zarażony koronawirusem. Testowi mają zostać poddani pozostali duszpasterze. Parafia prosi o zgłaszanie się osób, które w ostatnich dniach miały bezpośredni kontakt z kapłanami.

Jak poinformowano na stronie internetowej parafii, w piątek okazało się, że jeden z kapłanów ma pozytywny wynik na obecność koronawirusa. Wcześniej parafia informowała, że duchowny w czasie posługi miał kontakt z osobą, u której stwierdzono pozytywny wynik testu.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

XV Jubileuszowy Konkurs Artystyczny im. Włodzimierza Pietrzaka rozstrzygnięty

2024-04-24 13:04

[ TEMATY ]

konkurs

konkurs plastyczny

konkurs literacki

konkurs fotograficzny

Szymon Ratajczyk/ mat. prasowy

XV Jubileuszowy Konkurs Artystyczny im. Włodzimierza Pietrzaka rozstrzygnięty. Laura Królak z I Liceum Ogólnokształcącego w Kaliszu z nagrodą Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Andrzeja Dudy.

Do historii przeszedł już XV Jubileuszowy Międzynarodowy Konkurs Artystyczny im. Włodzimierza Pietrzaka pt. Całej ziemi jednym objąć nie można uściskiem. Liczba uczestników pokazuje, że konkurs wciąż się cieszy dużym zainteresowaniem. Przez XV lat w konkursie wzięło udział 15 tysięcy 739 uczestników z Polski, Australii, Austrii, Belgii, Białorusi, Chin, Czech, Hiszpanii, Holandii, Grecji, Kazachstanu, Libanu, Litwy, Mołdawii, Niemiec, Norwegii, RPA, Stanów Zjednoczonych, Ukrainy, Wielkiej Brytanii i Włoch. Honorowy Patronat nad konkursem objął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Andrzej Duda. Organizowany przez Fundację Pro Arte Christiana konkurs skierowany jest do dzieci i młodzieży od 3 do 20 lat i podzielony na trzy edycje artystyczne: plastyka, fotografia i recytacja wierszy Włodzimierza Pietrzaka. Konkurs w tym roku zgromadził 673 uczestników z Polski, Belgii, Hiszpanii, Holandii, Litwy, Mołdawii, Ukrainy i Stanów Zjednoczonych.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję