Poniedziałek, 30 grudnia. Szósty Dzień oktawy Narodzenia Pańskiego
• 1 J 2, 12-17 • Ps 96 • Łk 2, 36-40
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Gdy Rodzice przynieśli Dzieciątko Jezus do świątyni, była tam prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
Reklama
Wydaje się, że Anna bardzo jasno określiła, co jest ważne, co jest istotne w jej życiu i do czego także my wszyscy jesteśmy powołani: służenie Bogu, naszemu Panu. Kiedy została wdową, po wyrzeczeniu się jedynej ziemskiej miłości – męża, prorokini Anna chce szukać Tego, który daje prawdziwe szczęście na tej ziemi i w wieczności. Wybiera Boga i Jemu chce służyć. A ja, z czego jestem gotów zrezygnować, czemu i komu jestem gotów oddać swoje życie? Czy poszukuję swojego szczęścia w Chrystusie? Czy to w Nim odnajduję i doświadczam prawdziwego szczęścia? Chrystus bardzo dobrze zna całe moje oddanie, wszystkie moje małe ofiary, a także moje przykrości, moje boleści, ponieważ mój ból jest także bólem Chrystusa. Anna przeżywa wielką radość, kiedy widzi Dzieciątko Jezus, kiedy trzyma Je w ramionach, kiedy kontempluje Jego oblicze, bo wie, że Jemu nie jest obojętny jej los i jej historia. I tak samo dzieje się ze mną, kiedy składam swoje modlitwy i ofiary w Jego rękach.
W.Cz.
ROZWAŻANIA NA ROK 2025 SĄ JUŻ DOSTĘPNE! DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2025".
