Msza w b. obozie Auschwitz w 73. rocznicę śmierci św. Maksymiliana Kolbe
Przy bloku 11. byłego niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz I odprawiono 14 sierpnia uroczystą Mszę św. Była ona częścią uroczystości upamiętniających 73. rocznicę męczeńskiej śmierci w obozie franciszkanina, o. Maksymiliana Marii Kolbego, zabitego 14 sierpnia 1941 r. w bloku 11. W liturgii, której przewodniczył biskup bielsko-żywiecki Roman Pindel, wzięło udział kilkaset osób.
"Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Te słowa z Ewangelii św. Jana najbardziej są związane z osobą św. Maksymiliana Marii Kolbe. Tysiące wierzących przeżywało tutaj swoją gehennę i wiemy, że różne były ich postawy. Poczynając od zwątpienia, rozpaczy, odejścia od wiary, przez natarczywą, gorliwą, żarliwą modlitwę o wyzwolenie, o ratunek, aż po taki wyraz wiary, który przejawia się najwyższą miłością, poprzez oddanie życia za drugiego człowieka - w sposób męczeński, jak tego dokonał o. Maksymilian" — powiedział w homilii główny celebrans.
"Dziękujmy, że możemy wspominać na tym miejscu, obok tego bloku, który się nazywa Blokiem Śmierci, ten wyraz największej miłości jaką może człowiek okazać wobec drugiego człowieka" — dodał.
Metropolita Bambergu abp Ludwig Schick, który reprezentował w czasie uroczystości biskupów niemieckich, powiedział, że śmierć o. Maksymiliana w Auschwitz przyniosła owoce. Jednym z nich jest przebaczenie i pojednanie między narodami polskim i niemieckim. "W 1963 r. polscy i niemieccy biskupi w czasie II Soboru Watykańskiego napisali list do Pawła VI z prośbą o uznanie o. Maksymiliana za świętego. Tak rozpoczęło się pojednanie między naszymi narodami. Maksymilian stał się męczennikiem pojednania" — przypomniał gość z Niemiec.
Podczas rocznicowych uroczystości złożono kwiaty pod Ścianą Śmierci na dziedzińcu bloku 11, a także na obozowym placu apelowym, gdzie o. Maksymilian Kolbe ofiarował życie za współwięźnia Franciszka Gajowniczka. Hierarchowie i franciszkanie modlili się również w celi nr 18 w podziemiach bloku 11, w której zamordowano polskiego zakonnika.
Zmarł on 14 sierpnia 1941 w wyniku zastrzyku fenolu w podziemiach tzw. Bloku Śmierci. Błogosławionym ogłosił go 17 października 1971 Paweł VI, a świętym - 10 października 1982 św. Jan Paweł II r. Rzecz znamienna, że o. Maksymilian został beatyfikowany jako wyznawca, ale papież Polak zmienił to i kanonizował go jako męczennika. W 1999 tenże papież ogłosił św. Maksymiliana M. Kolbego patronem honorowych dawców krwi. Franciszkanin patronuje także diecezji bielsko-żywieckiej.
Święty Maksymilian Maria Kolbe przez swój heroiczny czyn miłości oddania życia za drugiego człowieka stał się bohaterem II wojny światowej i całego XX wieku. Jak wyglądała jego droga życia, która swój kres osiągnęła w bunkrze głodowym w Auschwitz.
Maksymilian Maria Kolbe urodził się 8 stycznia 1894 r. w Zduńskiej Woli, w skromnej, bogobojnej rodzinie Juliusza i Marianny z Dąbrowskich. Na chrzcie nadano mu imię Rajmund. Mając 13 lat, wstąpił do niższego seminarium franciszkańskiego we Lwowie. Trzy lata później rozpoczął nowicjat i wtedy otrzymał imię zakonne Maksymilian. Po nowicjacie dokończył we Lwowie szkołę średnią, a następnie władze zakonne skierowały go do Rzymu na studia filozoficzne i teologiczne na Gregorianum i Seraphicum. Studia ukończył podwójnym doktoratem. W międzyczasie złożył profesję zakonną i przybrał sobie imię Maria. W 1918 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Będąc jeszcze na studiach, założył Milicję Niepokalanej, stowarzyszenie ludzi oddanych bez reszty pracy apostolskiej pod patronatem Maryi. W lipcu 1919 r. wrócił do kraju. Przez jakiś czas uczył kleryków franciszkańskich w Krakowie. W 1922 r. rozpoczął wydawać czasopismo „Rycerz Niepokalanej”, organ Milicji Niepokalanej. W 1927 r. założył w Teresinie blisko Warszawy ośrodek franciszkański pod nazwą Niepokalanów. Tu nadal wydawał „Rycerza”, stworzył centrum powołaniowe i małe seminarium misyjne. Ośrodek bardzo szybko stał się znany w całej Polsce. Ojciec Święty Jan Paweł II nazwał go „wielkim warsztatem franciszkańskiego apostolstwa”. W 1930 r. o. Maksymilian udał się do Japonii. Już w maju tegoż roku w Nagasaki ukazała się japońska wersja „Rycerza Niepokalanej”. Swoją działalność zamierzał rozszerzyć na Chiny i Indie, ale wskutek słabego zdrowia musiał powrócić w roku 1936 do kraju. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 r., 19 września został aresztowany wraz z grupą zakonników. 8 grudnia tegoż roku wszyscy zostali zwolnieni. W lutym 1941 r. o. Maksymilian został aresztowany po raz drugi i osadzony najpierw na Pawiaku w Warszawie, a potem w maju został przewieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Pod koniec lipca ofiarował swoje życie za Franciszka Gajowniczka, wybranego przez władze obozowe na śmierć głodową. Umarł za brata w bunkrze głodowym 14 sierpnia 1941 r. dobity zastrzykiem fenolu. Bohaterska ofiara życia stała się głośna w całym Kościele i świecie. Papież Paweł VI 17 października 1971 r. dokonał jego beatyfikacji, zaś Jan Paweł II 10 października 1982 r. zaliczył go w poczet świętych.
Indie rozpoczęły akcję militarną przeciwko Pakistanowi
2025-05-06 23:25
PAP
Adobe.Stock
Indie poinformowały w środę rano czasu lokalnego, że rozpoczęły operację militarną przeciwko Pakistanowi, uderzając w "infrastrukturę terrorystyczną" zarówno w Pakistanie, jak i w administrowanym przez Pakistan Kaszmirze. Ministerstwo obrony przekazało, że nie zostały zaatakowane cele militarne.
"Te kroki podjęto w następstwie barbarzyńskiego ataku terrorystycznego w Pahalgam" – poinformowało Ministerstwo Obrony Indii w oświadczeniu. "Żadne pakistańskie obiekty wojskowe nie zostały zaatakowane. Indie wykazały się znaczną powściągliwością w wyborze celów i metod wykonania".
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.