Piątek, 22 sierpnia. Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Królowej

• Rt 1, 1. 3-6.14b-16.22 • Ps 146 • Mt 22, 34-40

Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że Jezus zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał Go, wystawiając Go na próbę: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?» On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy».

Dobrze jest pomyśleć, potrwać w refleksji, że tak naprawdę nic więcej nie potrzebuję w życiu niż te dwa przykazania. One są lekarstwem na moją bierność, smutek i zniechęcenie. Próbować kochać Boga z całych sił, serca i myśli, a potem bliźniego jak siebie. Takie proste, a często tak dalekie i trudne dla mnie. Potrzeba mi ciągle wracać do tego, co pierwsze. Bóg jest miłością. Jestem Jego miłością i On jest moją. W Bogu mogę powiedzieć, że drugi człowiek też jest mój i ja jestem jego dzięki Temu, który jest pomiędzy nami; jak na ikonie Trójcy Świętej Rublova.

D.S.

ROZWAŻANIA NA ROK 2026 JUŻ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2026".