Sobota, 6 września. Dzień Powszedni albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę
• Kol 1, 21-23 • Ps 54 • Łk 6, 1-5
W pewien szabat Jezus przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i wykruszając je rękami, jedli. Na to niektórzy z faryzeuszów mówili: «Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat?». Wtedy Jezus rzekł im w odpowiedzi: «Nawet tegoście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy był głodny on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je spożywać». I dodał: «Syn Człowieczy jest panem szabatu».
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Faryzeusze zaczepiają Jezusa, aby podważyć Jego autorytet. Przecież nie można słuchać kogoś, kto lekceważy święto szabatu dane Izraelowi przez samego Boga. W odpowiedzi Chrystus odwołuje się historii Dawida – niekwestionowanego autorytetu dla Izraelitów – który, będąc na skraju wyczerpania, bierze ze świątyni chleby. Nikt go za to nie ukarał. Nikt nie widział w tym przekroczenia przepisu szabatu. Tym samym Jezus wykazuje, że w oczach Bożych ludzkie życie ma dużo większą wartość niż wypełnienie przepisów Prawa, które, notabene, zostały przekazane dla dobra ludzi. Jezus zaprasza, aby słuchacze – ale oczywiście my również – na nowo odczytali przykazania, które są dane dla naszego dobra i wzrostu duchowego.
Ł.T.
ROZWAŻANIA NA ROK 2026 JUŻ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2026".
