Sobota, 20 września. Wspomnienie świętych męczenników Andrzeja Kim Taegon, prezbitera, Pawła Chong Hasang i Towarzyszy.

• 1 Tm 6, 13-16 • Ps 100 • Łk 8, 4-15

Gdy zebrał się wielki tłum i z miast przychodzili do Jezusa, rzekł w przypowieści: «Siewca wyszedł siać ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki powietrzne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny». Przy tych słowach wołał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha». Wtedy pytali Go Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść. On rzekł:«Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, aby patrząc nie widzieli i słuchając nie rozumieli. Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Na skałę pada u tych, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a chwili pokusy odstępują. To, co padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą i przez troski, bogactwa i przyjemności życia bywają zagłuszeni i nie wydają owocu. W końcu ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc przez swą wytrwałość»

Jezus opowiedział tym, którzy przyszli Go słuchać, przypowieść. Wyjaśnił, jak słuchać, przyjmować i rozumieć Słowo Boże. Przypowieść jest zawsze metaforą, która ukazuje podobieństwo nawiązujące do faktów ze świata przyrody lub codziennego życia. Ona przyciąga uwagę swoją dynamiką, czasami wywołuje zdziwienie albo zaskakuje, a ma na celu skłonić słuchaczy do aktywnego myślenia. Jak rozumieć tę dzisiejszą przypowieść Jezusa? Ziarno wysiewano zwykle przed zaoraniem ziemi. Siewca rozrzucał ziarno ręką lub wysiewał je ze specjalnego podziurawionego worka. Czynił to na drodze lub ścieżce biegnącej przez pole. Ta dzisiejsza przypowieść obrazuje cztery reakcje na Słowo Boże, czyli Dobrą Nowinę o królestwie, głoszoną przez Jezusa. Siewcą jest Bóg, który posyła swojego Syna w celu zbawienia świata w mocy Ducha Świętego. Ziarnem jest Boże Słowo o zbawieniu. Tę Dobrą Nowinę głosi Jezus, Mesjasz. Efektem siania są różne reakcje ludzi na Ewangelię o zbawieniu, które dokonuje się przez wiarę w Syna Bożego. W symbolu ziarna można zinterpretować nie tylko Słowo Boże, lecz również prawdę o człowieku, wrażliwym na to Słowo. Jako słuchacze Bożego Słowa, ci, którzy je do siebie przyjmują, zaproszeni jesteśmy do Jezusowego Serca. Ono jest tą żyzną glebą, która wydaje stokrotny plon. Będąc wsiani – jak ziarno w glebę Jego Serca, zakorzeniamy się w Bogu, wzrastamy duchowo i przynosimy obfite owoce chrześcijańskiego życia. Zamieszkanie w Sercu Jezusa, to znaczy życie w bliskiej zażyłości z Bogiem, jest najpewniejszą drogą duchowego rozwoju człowieka. Czy przyjąłeś już do siebie Boże Słowo? Czy już zapragnąłeś być w Sercu Jezusa?

W.Cz.

ROZWAŻANIA NA ROK 2026 JUŻ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2026".