W tegoroczne święto Podwyższenia Krzyża Świętego na Kalwarii w Praszce wpisuje się zakończenie budowy ostatnich z 33 kaplic Dróżek Pasyjnych na tamtejszej Kalwarii. Ich poświęcenia dokonał abp senior Stanisław Nowak, a przybyłych gości, m.in.: ks. prał. Mariana Mermera, dziekana regionu wieluńskiego oraz prepozyta kapituły wieluńskiej, ks. kan. Jarosława Borala, ks. kan. Jana Kałdona oraz przybyłych pielgrzymów i tamtejszych parafian, powitał gospodarz i kustosz tego miejsca – ks. prał. Stanisław Gasiński.
Następnie odbyła się kilkugodzinna modlitwa podczas obchodu Dróżek Kalwaryjskich, której przewodniczył abp Nowak, a nad procesją czuwał wikariusz ks. Tomasz Śleziak. Ksiądz Arcybiskup poświęcił trzy ostatnie kaplice pasyjne: Most na Cedronie, Wschodnią Bramę Jerozolimy i Zachodnią Bramę Jerozolimy. W uroczystości wzięli udział pielgrzymi na czele z przedstawicielami Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego z Jerozolimy i Kalwaryjskim Bractwem Męki Pańskiej. Modlono się w intencji dobroczyńców, ofiarodawców, budowniczych, opiekunów i pielgrzymów Kalwarii w Praszce, a także w intencji tamtejszej parafii, archidiecezji, Ojczyzny i całego świata.
Po procesji i ucałowaniu relikwii Krzyża w Zachodniej Bramie Jerozolimy została odprawiona uroczysta Eucharystia w kościele pw. Świętej Rodziny. We Mszy św. wziął udział m.in. ks. inf. Marian Mikołajczyk, komandor Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie. W okolicznościowej homilii abp Depo podkreślił, że w Praszce jest jedyna taka Kalwaria o potrójnych dróżkach 33 stacji Męki Pańskiej, 20 stacji Dróżek Paschalnych i 30 stacji Dróżek Matki Bożej i św. Józefa.
Na zakończenie Ksiądz Kustosz podziękował wszystkim za obecność i wspólną modlitwę. Odbyła się agapa, a po Apelu maryjnym Ksiądz Arcybiskup udzielił wszystkim pasterskiego błogosławieństwa.
Przypadająca 15 sierpnia Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny wiąże się nierozłącznie ze święceniem ziół. Stąd też i o tym święcie liturgicznym popularnie mówi się, że jest to dzień „Matki Boskiej Zielnej”.
Zioła od zarania dziejów towarzyszą człowiekowi. Również i dziś wielu z nas "powraca do natury" i stosuje zioła obok lub zamiast współczesnych leków. Ziołolecznictwo staje się ważną częścią naszego zdrowego życia, na nowo odkrywamy starą wiedzę o dobrodziejstwach różnych ziół. "W cebuli jest więcej lekarstwa niż w aptece" - głosi stara mądrość życiowa. Może jest w tym trochę przesady, ale bez wątpienia w przyrodzie znajduje się wiele substancji korzystnych dla zdrowia.
– Francesco! Francesco! – głos Marii Giuseppy odbijał się od niskich kamiennych domków przy ul. Vico Storto Valle w Pietrelcinie. Ale chłopca nigdzie nie było widać, mały urwis znów gdzieś przepadł. Może jest w kościele albo na pastwisku w Piana Romana? A tu kabaczki stygną i ciecierzyca na stole. W całym domu pachnie peperonatą. – Francesco!
Maria Giuseppa De Nunzio i Grazio Forgione pobrali się 8 czerwca 1881 r. w Pietrelcinie. W powietrzu czuć już było zapach letniej suszy i upałów. Wieczory wydłużały się. Panna młoda pochodziła z rodziny zamożnej, pan młody – z dużo skromniejszej. Miłość, która im się zdarzyła, zniwelowała tę różnicę. Żadne z nich nie potrafiło ani czytać, ani pisać. Oboje szanowali religijne obyczaje. Giuseppa pościła w środy, piątki i soboty. Małżonkowie lubili się kłócić. Grazio często podnosił głos na dzieci, a Giuseppa stawała w ich obronie. Sprzeczki wywoływały też „nadprogramowe”, zdaniem męża, wydatki żony. Nie byli zamożni. Uprawiali trochę drzew oliwnych i owocowych. Mieli małą winnicę, która rodziła winogrona, a w pobliżu domu rosło drzewo figowe. Dom rodziny Forgione słynął z gościnności, Giuseppa nikogo nie wypuściła bez kolacji. Grazio ciężko pracował. Gdy po latach syn Francesco zapragnął być księdzem, ojciec, by sprostać wydatkom na edukację, wyjechał za chlebem do Ameryki. Kapłaństwo syna napawało go dumą. Wiele lat później, już w San Giovanni Rotondo, Grazio chciał ucałować rękę syna. Ojciec Pio jednak od razu ją cofnął, mówiąc, że nigdy w życiu się na to nie zgodzi, że to dzieci całują ręce rodziców, a nie rodzice – syna. „Ale ja nie chcę całować ręki syna, tylko rękę kapłana” – odpowiedział Grazio Forgione, rolnik z Pietrelciny.
Zjazd Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów zgromadził we Wrocławiu duchownych, duszpasterzy i świeckich zaangażowanych w życie Kościoła. Spotkanie obfitowało w refleksje dotyczące kondycji współczesnego człowieka, wyzwań pastoralnych oraz konieczności odbudowy relacji - w rodzinie, w Kościele i w społeczeństwie. Wystąpili m.in. biskup sosnowiecki Artur Ważny oraz kapelan polskiego parlamentu ks. Andrzej Sikorski.
Podziel się cytatem
Jednym z głównych prelegentów był Krzysztof Pilarz, który podkreślił nierozerwalny związek między przebaczeniem a pojednaniem, oparty na prawdziwej antropologii. W centrum refleksji znalazło się małżeństwo - jako przestrzeń, gdzie te dwa wymiary duchowe mają największe znaczenie. Jak zaznaczył prelegent, małżonkowie nie powinni szukać winy u drugiego, lecz odnaleźć siłę i uzdrowienie w osobie Chrystusa. To On staje się fundamentem pojednania, bez którego trudno budować trwałą więź.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
