Po obejrzeniu ostatnich produkcji Patryka Vegi, w tym „Kobiet mafii 2”, można było przypuszczać, że większego gniota nie da się zrobić. Tymczasem zdolności reżysera nie mają granic, co pokazał w filmie „Polityka”. Marketingowy hałas w miarę zbliżania się premiery był ogromny, a film miał zatrząść sceną polityczną. Tymczasem jeśli jakąś sceną zatrzęsie, to... aktorską, bo ci, którzy wystąpili w tym filmie, mają powód do wstydu. Powiedzieć, że najbardziej wyczekiwana premiera ostatnich miesięcy rozczarowuje, to nic nie powiedzieć. Walorów warsztatowych, artystycznych czy społecznych trudno w filmie szukać, sporo za to nieświeżych żartów, plotek i insynuacji. Scenariusz jest żaden, jak w większości filmów Vegi, składa się z luźno ze sobą powiązanych wątków. Nie da się oprzeć filmu na historii relacji nielubianego ministra obrony i jego młodego współpracownika, któremu sodówka uderza do głowy. Miał być film polityczny, wyszedł horror.
