Reklama

Niedziela Częstochowska

Otwarta lekcja historii

Niedziela częstochowska 46/2019, str. 7

[ TEMATY ]

historia

spektakl

Zofia Białas

Motywem przewodnim scenariusza były jabłka rozdawane w szkołach po nałożeniu rosyjskiego embarga

Motywem przewodnim scenariusza były jabłka rozdawane w szkołach po nałożeniu rosyjskiego embarga

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Fundacja Słowem Pisane i I Liceum Ogólnokształcące w Wieluniu zaprosiły na podsumowanie projektu: „Woźny. Otwarta lekcja historii”. Jego finałem był autorski spektakl „Woźny” w reżyserii Jarosława Figury, poświęcony Bronisławowi Nowakowi, bohaterskiemu woźnemu I LO w Wieluniu.

W spektaklu wystąpili nauczyciele i uczniowie szkoły, w której pracował tytułowy bohater, oraz młodzież z grup teatralnych, m.in. ze Świetlicy Wiejskiej w Chotowie i Powiatowego Młodzieżowego Domu Kultury i Sportu w Wieluniu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Motywem, na którym reżyser oparł treść scenariusza, były jabłka rozdawane uczniom w szkołach po nałożeniu rosyjskiego embarga.

Kiedy woźny zobaczył dzieci niszczące jabłka, powiedział: „Wy nie wiecie, że takie jabłko ratowało kiedyś głodnemu życie”, a składając ze sobą dwie połówki zniszczonego owocu, powiedział: „Polska jest jedna, nie wolno jej dzielić z żadnego powodu...”.

Reklama

Woźny Bronisław Nowak (w jego postać wcielił się ks. Maciej Oset) to symbol bohaterstwa i patriotyzmu, a jednocześnie oś projektu, wokół której przypomniano inne zasłużone postacie związane z regionem wieluńskim – pierwszych dyrektorów szkół (Włodzimierz Kokowski), wybitnych wychowawców (Pelagia Zasadzińska), Matkę Teresę Janinę Kierocińską – wychowankę Pensji Pelagii Zasadzińskiej, założycielkę Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus i harcmistrza Ignacego Kozielewskiego – autora słów hymnu harcerskiego „Wszystko, co nasze”.

Tytułowy Woźny – Bronisław Nowak – to autentyczna postać związana najpierw z Gimnazjum Męskim im. T. Kościuszki w Wieluniu, a po powojennym przekształceniu z I LO. Był powstańcem wielkopolskim oraz żołnierzem 6. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Podczas II wojny światowej uratował kilka istnień ludzkich, ukrywając wieluńskich Żydów. Ocalił również wiele książek ze szkolnej biblioteki, a także tablicę upamiętniającą poległych patriotów polskich.

Spektakl zapadł widzom głęboko w pamięć. W ciągu godziny lekcyjnej przeżyli to, co przeżywali wielunianie w okresie międzywojennym, w czasie II wojny światowej i tuż po niej.

Projekt Fundacji Słowem Pisane „Woźny. Otwarta lekcja historii” został zrealizowany w ramach ogólnopolskiego programu Pionierzy Polskiej Niepodległości, organizowanego przez Instytut Pileckiego w Warszawie, i był najlepiej ocenionym projektem programu. Pomysłodawcą i koordynatorem projektu był członek fundacji i redaktor Radia Ziemi Wieluńskiej Grzegorz Nowak.

2019-11-13 11:47

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

1050 lat historii z Bogiem

Dzięki owocnej współpracy gminy Potok Wielki i parafii w Potoku-Stanach udało się zrealizować przedsięwzięcie mające na celu uczczenie 1050. rocznicy Chrztu Polski. Pod hasłem „1050 lat historii z Bogiem” 23 października mieszkańcy gminy i parafii mogli obejrzeć program artystyczny i pomodlić się w intencji ojczyzny. Grażyna Pietrzyk, dyrektor miejscowej szkoły, relacjonując wydarzenie, zaznacza: – Przy dźwiękach fanfar do świątyni wkroczyły poczty sztandarowe szkół oraz jednostki OSP z terenu gminy. Szli harcerze, strażacy, a za nimi pierwszy władca Polski Mieszko wraz z księżniczką Dobrawą. Towarzyszyli im woje, rycerze, dwórki oraz dostojnicy świeccy i duchowni. Aktorzy w strojach z epoki przedstawili obrzęd chrztu Mieszka. W drugiej części inscenizacji oczom widzów ukazały się postaci polskich świętych i błogosławionych: Jadwigi Królowej, br. Alberta Chmielowskiego, s. Faustyny Kowalskiej, o. Maksymiliana Marii Kolbego, ks. Jerzego Popiełuszki, Jana Pawła II, co wywoływało łzy wzruszenia. W trakcie inscenizacji wielokrotnie akcentowano, jak wielki wkład w powstanie i rozwój naszej ojczyzny miało przyjęcie chrztu. Przedstawienie zakończyło się wykonanym przez aktorów hymnem „Gdzie chrzest, tam nadzieja” – wylicza pani dyrektor, a jednocześnie autor scenariusza uroczystości. Należy podkreślić, że w role aktorów, obok uczniów, wcieliły się osoby dorosłe: Jerzy Pietrzyk – wójt gminy, Dariusz Wojciechowski – przewodniczący Rady Gminy, i pracownicy szkoły, przedsiębiorca oraz sołtys. Aktywnie w przygotowaniach uczestniczył ks. Józef Rainer – proboszcz parafii Potok-Stany. Ukoronowaniem uroczystości była koncelebrowana Msza św. w intencji ojczyzny, której przewodniczył ks. Krzysztof Kida, dziekan dekanatu Stalowa Wola. Na uroczystość przybyli przedstawiciele władz samorządowych i edukacyjnych. Zgromadzeni dziękowali Panu Bogu za łaskę chrztu oraz prosili o błogosławieństwo na dalsze lata dla naszego kraju. Oprawę liturgiczną zapewnili przedstawiciele szkół i urzędu gminy. Pieśnią „Boże, coś Polskę” zakończyły się gminno-parafialne obchody 1050. rocznicy Chrztu Polski w Potoku-Stanach.
CZYTAJ DALEJ

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - "Moim powołaniem jest miłość"

Niedziela łódzka 22/2003

[ TEMATY ]

św. Teresa z Lisieux

Adobe Stock

Św. Teresa z Lisieux

Św. Teresa z Lisieux

O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.

Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym, i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter. Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest. Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości. Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość Panu Bogu". Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla". Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość, bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali". Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy. Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
CZYTAJ DALEJ

Piotrków Tryb.: Na szlaku Kościołów Jubileuszowych

2025-10-02 09:00

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Marianna Struginska-Felczynska

Uczestnicy pielgrzymki do Kościołów Jubileuszowych Piotrkowa Trybunalskiego

Uczestnicy pielgrzymki do Kościołów Jubileuszowych Piotrkowa Trybunalskiego

Wierni parafii Matki Bożej Dobrej Rady w Zgierzu wraz z proboszczem ks. Krzysztofem Nowakiem i przedstawicielami Akcji Katolickiej ze Zgierza wyruszyli w pielgrzymkę jubileuszową do Piotrkowa Trybunalskiego i Smardzewic. Rok Jubileuszowy, przeżywany w całym Kościele pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”, stał się dla wiernych okazją do modlitwy i odkrywania duchowego dziedzictwa regionu.

Pielgrzymi rozpoczęli dzień od Mszy Świętej w Bazylice św. Jakuba Apostoła, gdzie mogli podziwiać bezcenne dzieła sztuki, w tym obraz „Zaśnięcie NMP” z początku XVI wieku. Następnie odwiedzili Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia u ojców Bernardynów – barokową świątynię, w której znajduje się słynący łaskami obraz namalowany na miedzianej blasze w 1625 roku.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję