Zgromadzenie Męki Jezusa Chrystus , popularnie zwane Pasjonistami, zostało założone w 1720 r. we Włoszech przez św. Pawła od Krzyża (Paweł Danei, 1694-1775). Zakonnicy żyją w braterskiej wspólnocie, "rozważając w sercu" Mękę Chrystusa, którą Założyciel nazywał "największym i niepojętym dziełem Boskiej Miłości", i zobowiązują się specjalnym ślubem do głoszenia światu hańby i chwały krzyża - "najlepszego lekarstwa na zło, pleniące się na nim". Zgromadzenie liczy 2,5 tys. członków, działających w 55 krajach na wszystkich kontynentach świata.
Wśród licznych zgromadzeń zakonnych Pasjoniści wyróżniają się symbolicznymi elementami ubioru. Na habicie czarnego koloru noszą na piersi emblemat czarno-biały w kształcie serca z krzyżem i trzema gwoździami. Pośrodku serca widnieje grecko - łaciński napis: Iesu XPI Passio, co znaczy: Męka Jezusa Chrystusa. Przy pasie rzemiennym zwisa różaniec z oryginalnym dwustronnym krzyżykiem; po jednej stronie znajduje się wizerunek Ukrzyżowanego Chrystusa, natomiast po drugiej Matki Bożej Bolesnej z łacińskim napisem: Matko Bolesna, módl się za nami. W różaniec wkomponowany jest jeszcze jeden krzyżyk z pięciu ziaren, symbolizujący pięć ran Chrystusa. Ta bogata symbolika dość czytelnie określa i wyraża duchowość Zgromadzenia. Szczególnie wymowne jest połączenie krzyża z sercem. Pasjoniści są nowym zgromadzeniem zakonnym, jednak nie tylko przez swoją nazwę, ubiór czy formy zewnętrzne, ile przede wszystkim przez swą specyficzną duchowość. Na zewnątrz przejawia się ona w stylu życia wspólnotowego oraz w działalności apostolskiej. W klasztorach Pasjonistów nie ma sztucznych podziałów czy klas. Pod krzyżem sprawy prestiżowe maleją.
Rozróżnienia wynikające w sposób naturalny z funkcji rekompensuje atmosfera rodzinna, duch braterski, który panuje przy wspólnym stole, we współpracy, w podejmowaniu wspólnych decyzji, w dzieleniu się wzajemnie trudnościami, a także radością.