Wramach spotkań formacyjnych wspólnota Ruch Rodzin Nazaretańskich z parafii Opatrzności Bożej we Wrocławiu – Nowym Dworze, postanowiła wyruszyć na spacer śladami św. Teresy Benedykty od Krzyża, Edyty Stein. Była to świetna okazja, aby poznać historię jej życia, trudności, z którymi się zmagała, a także jej drogę do świętości. – Decyzja o odwiedzeniu miejsc związanych z Edytą Stein była spontaniczna. Jedna z członkiń naszej wspólnoty, pani Maria, jest emerytowaną przewodniczką, dlatego też chcieliśmy skorzystać z jej wiedzy i lepiej poznać historię życia świętej, która wychowywała się w naszym mieście – mówi ks. Kamil Szybowski, wikariusz oraz opiekun wspólnoty.
Wśród odwiedzonych miejsc był m.in. kościół św. Michała Archanioła we Wrocławiu, gdzie znajduje się kaplica poświęcona św. Teresie Benedykcie od Krzyża.
O Roku św. Edyty Stein, duchowości Karmelu i wartościach, których potrzebuje współczesna Europa, z s. Agnieszką Marią od Eucharystii z klasztoru Mniszek Bosych Zakonu NMP z Góry Karmel pw. Ducha Świętego i św. Józefa w Warszawie, rozmawia Monika M. Zając.
Monika M. Zając: Urodziła się 130 lat temu, 100 lat temu przyjęła chrzest, a 9 sierpnia będziemy wspominać 80. rocznicę jej śmierci. Te okoliczności stały się motywem ogłoszenia roku 2022 rokiem św. Edyty Stein. To z pewnością okazja do upamiętnienia jej ogromnego dorobku teologicznego i filozoficznego. Do czego jeszcze zachęca nas taki jubileusz?
S. Agnieszka Maria od Eucharystii: Z perspektywy chrześcijańskiej wszelkie rocznice czy wspomnienia mają mieć nie tylko wymiar upamiętnienia, czyli przypomnienia sobie albo nawet nauczenia się czegoś nowego. Jeśli wspominamy świętych czy błogosławionych, to zawsze po to, żeby ich naśladować! Można powiedzieć, że dorobek św. Edyty Stein – Teresy Benedykty od Krzyża może być dla nas cenny tylko o tyle, o ile nas samych uczy lepiej żyć, o ile prowadzi nas do Prawdy – tej Prawdy pisanej wielką literą. Dlatego też w naszym zakonie obchody związane z Rokiem św. Edyty Stein mają głównie duchowo-formacyjny wydźwięk.
Zastąpienie imienia chrzcielnego papieskim zakorzeniło się na przestrzeni wieków w historii Kościoła jako pierwsza decyzja, którą podejmuje nowowybrany papież. I choć w pierwszym tysiącleciu niewielu papieży posługiwało się innym, niż chrzcielne, imieniem, to tradycje tej zmiany sięgają początków chrześcijaństwa i opisanej na kartach Ewangelii sceny, w której Jezus zmienił imię swojego pierwszego przyszłego następcy, apostoła Szymona na imię Piotr.
„Jeśli nie pojadę ja, na pewno pojedzie Jan XXIV” - tymi słowami Papież Franciszek odpowiedział na pytanie o możliwość podróży apostolskiej do Wietnamu, które zadał mu jeden z dziennikarzy, podczas konferencji prasowej w samolocie, 4 września 2023 r., w drodze powrotnej z Mongolii. I choć dziś powraca pytanie o to, czy takie właśnie imię wybierze kolejny następca św. Piotra, faktem pozostaje, że będzie to jego osobista decyzja.
6 maja 2025 roku przypadła 80. rocznica kapitulacji Festung Breslau. W miejscu pamięci i wyzwolenia jeńców z obozu Burgweide, znajdującego się na wrocławskich Sołtysowicach, odbyły się uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. - Spotykamy się dziś, aby uczcić pamięć ofiar i ocalałych z obozu pracy Burgweide, które funkcjonowało w czasie jednej z najciemniejszych kart historii niemieckiej okupacji i II wojny światowej - mówił Martin Kremer, konsul generalny Niemiec we Wrocławiu.
W czasie przeznaczonym na przemówienia głos zabrał Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego oddziału IPN. Rozpoczął on od zacytowania fragmentu z Księgi Powtórzonego Prawa: “Źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe”. - Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest to fragment relacji jednego z robotników przymusowych przetrzymywanych tutaj w obozie Burgweide. Ale jest to fragment z Pisma Świętego, z Księgi Powtórzonego Prawa, który opowiada o losie Izraelitów w niewoli egipskiej. Później czytamy oczywiście o ucieczce, o zyskaniu wolności, w końcu w kolejnym pokoleniu dotarciu do ziemi obiecanej. I tych analogii między losem Izraelitów w niewoli egipskiej a losem Polaków i innych robotników przymusowych w III Rzeszy jest więcej. Jest też jedna istotna różnica. Polacy nie musieli podejmować ucieczki, tak jak starotestamentowi Izraelici, bo to do nich przyszła Polska. Nowa Polska i Polski Wrocław, które może nie do końca były ziszczeniem ich marzeń i snów, ale przestali być w końcu niewolnikami w Breslau - zaznaczył Kamil Dworaczek, dodając: - Sami mogli decydować o swoim losie, zakładać rodziny, w końcu zdecydować, czy to tutaj będą szukać swojej ziemi obiecanej. I ta ziemia obiecana w pewnym sensie zaczęła się dokładnie w tym miejscu, w którym dzisiaj się znajdujemy. Bo to tutaj zawisła 6 maja pierwsza polska flaga, pierwsza biało-czerwona w powojennym Wrocławiu. Stało się tak za sprawą pani Natalii Kujawińskiej, która w ukryciu, w konspiracji uszyła tę flagę kilka dni wcześniej. Pani Kujawińska była jedną z warszawianek, która została wypędzona przez Niemców po upadku Powstania Warszawskiego. Bardzo symboliczna historia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
