W parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Słupsku od 40 lat posługuje Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu. To jedyne miejsce obecności nazaretanek w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej.
Jubileuszowej Mszy św. przewodniczył bp Zbigniew Zieliński. W homilii wskazał, że w charyzmacie nazaretanek leży zaradzanie ubóstwu – szczególnie ubóstwu duchowemu, co przejawia się w różnych formach pracy z rodzinami. – Choć same rodzin nie zakładają, siostry nazaretanki jako osoby Bogu poświęcone z jeszcze większą miłością podchodzą do rodziny, by służyć dzieciom, małżeństwom i rodzinom, wskazując na wzór, jakim jest Święta Rodzina z Nazaretu – powiedział ksiądz biskup. Proboszcz ks. Tomasz Tomaszewski zaświadcza, że siostry dopełniają pełnego obrazu Kościoła, w którym są różne stany: świeccy, duchowni i osoby konsekrowane.
W domu zgromadzenia w Słupsku mieszkają cztery siostry. Posługują nie tylko w macierzystej parafii św. Maksymiliana, lecz także w parafii św. Faustyny Kowalskiej i w Siemianicach. Głównym ich zadaniem jest prowadzenie katechezy szkolnej i grup duszpasterskich w parafiach oraz przygotowywanie dzieci do I Komunii św. W macierzystej parafii siostry prowadzą wspólnotę Ruchu Światło-Życie i scholę dziecięcą „Maksymilianki”.
Siostra Małgorzata Babiaczyk, od 3 miesięcy przełożona słupskich nazaretanek, wróciła na słupską placówkę po 6 latach pobytu w innych domach w Polsce. Jak zauważa, obecność nazaretanek ma duże znaczenie także poza parafią, m.in. w kilku słupskich szkołach. – Uczniowie obdarzają nas zaufaniem. Już sam habit sprawia, że przekierowują myśli na Pana Boga; habit wskazuje, że jest jakaś inna rzeczywistość, której nie widać – mówi s. Małgorzata o miłych reakcjach dzieci w przestrzeni szkoły.
Siostry klaryski od Wieczystej Adoracji ze Słupska proszą wiernych o wsparcie finansowe na remont XIX wiecznej kamienicy, w której znajduje się część mieszkalna zakonu. Patronem przyklasztornego kościoła jest św. Otton z Bambergu. W tym roku przypada jubileusz 900-lecia pierwszej wyprawy misyjnej św. Ottona na Ziemie Pomorza Zachodniego.
Klaryska s. Maria Teresa, pochodząca z Kołobrzegu powiedziała m.in. w rozmowie z KAI, że kolejnym wyzwaniem, po dwóch latach zmagań z remontem kościoła, jest plan odrestaurowania zabytkowej kamienicy, stanowiącej miejsce pobytu mniszek.
Opowieść o Puncinello uczy nas, że żadne etykietki świata czy opinie o nas innych ludzi nie mają znaczenia, jeśli w sercu słyszysz głos Stwórcy: „To Ja cię stworzyłem, a Ja nie popełniam błędów.”
Czasem to, co widzimy jako siłę i wielkość, jest w rzeczywistości zasłoną dla słabości, lęku i kompleksów. Historia spotkania pastora Martina Niemöllera z Hitlerem pokazuje, że tyrania często rodzi się z wystraszonego serca. Ale Jezus w Ewangelii przypomina nam: nie musisz szukać pierwszych miejsc, nie musisz udowadniać swojej wartości – bo twoja wartość już jest dana.
Pożegnanie śp. ks. Władysława Pietrzyka – proboszcza parafii w Łękawie
2025-08-30 08:47
ks. Paweł Kłys
ks. Paweł Kłys
Wierni parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Łękawie, w dekanacie bełchatowskim, pożegnali swojego proboszcza śp. księdza Władysława Pietrzyka. Mszy świętej żałobnej przewodniczył kardynał Grzegorz Ryś.
We wstępie do liturgii kardynał Grzegorz, wspominając Zmarłego, powiedział między innymi:
„Chcemy być wdzięczni za jego 64 lata życia i za 36 lat kapłaństwa. Z tych 36 lat ostatnie 9 spędził tu z wami, jako wasz proboszcz. Dobrze wiecie, ile serca i sił włożył w ten kościół, plebanię i całe otoczenie. Wiecie to lepiej niż którykolwiek z obecnych tu księży. Zanim przyszedł tutaj na probostwo, był wikariuszem w pięciu parafiach, a także kapelanem sióstr urszulanek w Ozorkowie. Ksiądz Władysław był kapłanem, któremu się chciało. Był ciekawy Kościoła – dlatego był jednym z pierwszych księży, którzy jeździli na oazy. Był również jednym z niewielu, którzy zabierali ze sobą młodzież i przez kolejne wakacje jeździli z nimi do Taizé we Francji, do wspólnoty ekumenicznej. Tam prowadził młodych ludzi i uczył ich dialogu ekumenicznego – modlitwy z innymi chrześcijanami. To było bardzo piękne. Był też człowiekiem, który miał w sobie pasję uczenia się. Po studiach teologicznych zrobił magisterium z politologii, bo sprawy społeczne były mu bardzo bliskie. Pamiętam, jak tutaj z wami przeżywał wszystkie uroczystości patriotyczne. Po studiach z politologii rozpoczął doktoranckie studia teologiczne i uzyskał licencjat z teologii pastoralnej. Myślę, że wielu ludzi stąd i z całej diecezji zapamięta jego miłość do pielgrzymów. Gdy bp Zbigniew dowiedział się, że ks. Władysław umarł, zadzwonił do mnie i powiedział: «Ja chcę go pochować». Dlaczego ty? – zapytałem. «Bo ostatnio na pielgrzymce odstąpił mi swoje łóżko». On był właśnie taki – kochał pielgrzymów i chciał ich przyjmować jak najlepiej, jak najserdeczniej”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
