Dekanat: Stargard Szcz. Zachód
Siedziba: Stargard Szcz., Grzędzice 56 A
Liczba wiernych: 1 534
Proboszcz: ks. Zenon Łuczak
Kościoły filialne: Lubowo - pw. Świętej Rodziny, Żarowo - pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Wspólnoty: Żywy Różaniec (5 róż dorosłych, 1 dziecięca), Rada Duszpasterska, Rada Gospodarcza, Parafialny Zespół Caritas, Zespół Synodalny, ministranci (40)
Czasopisma: Gość Niedzielny", "Miłujcie się", "Niedziela" - 15 egzemplarzy

Parafa Grzędzice obejmuje cztery miejscowości. Są to (obok Grzędzic) wsie Lubowo, Żarowo i Lipnik. W trzech pierwszych miejscowościach są kościoły. Wieś Grzędzice położona jest obok linii kolejowej Szczecin - Poznań, 6 km na północny zachód od Stargardu Szczecińskiego. Powstała w okresie średniowiecza jako zaplecze gospodarcze tego ośrodka miejskiego. Wieś ma układ okolnicy ze stawem pośrodku. Po raz pierwszy wymieniona jest w dokumencie z 1248 r., kiedy to należała do biskupa kamieńskiego. Od 1364 r. przeszła na własność Stargardu, podlegając Radzie Miejskiej. Późnogotycki kościół datowany na połowę XV w. znajduje się w centrum wsi. Do jego budowy użyto kamienia narzutowego i cegły. Ceglane są naroża, pola między nimi wypełniają kamienie. Kościół ma plan prostokąta o wymiarach 17 m x 13,80 m, z pięciobocznie zamkniętym prezbiterium. Jego kubatura wynosi 2148 m3, powierzchnia użytkowa 338 m2. Pokryty jest dachem siedmiopołaciowym. Od zachodu przylega węższa od prezbiterium kwadratowa wieża o bokach 7,3 m, podparta od południa szeroką przyporą. Dolna kondygnacja wieży jest kamienna, górna ceglana. Portal wejściowy w wieży jest ostrołukowy z dwoma uskokami. Nad portalem są trzy blendy ostrołukowe. Górną kondygnację wieży z trzech stron zdobią ostrołukowe blendy (od strony wschodniej są to dwie koliste wnęki). Wieża ma czterospadowy dach namiotowy. Od strony północnej kościoła w XIX w. dobudowano w stylu neogotyckim niewielką prostokątną (3 m x 7,4 m) przybudówkę. Przedzielona na dwie części wykorzystywana jest jako zakrystia (druga część będąca wcześniej lożą kolatorską pełniła później rolę salki katechetycznej).
Wnętrze kościoła jest jednonawowe, przykryte stropem belkowanym, odeskowanym. W wyposażeniu kościoła kilka przedmiotów zabytkowych. W prezbiterium neogotycki ołtarz z drzewa lipowego wykonany w 1910 r. w warsztacie szczecińskim (A. Franke). Jest to tryptyk, którego górne partie każdej części zdobione są ornamentem maswerkowym. W części środkowej tryptyku umieszczono krzyż w formie Drzewa Życia, na końcach mający emblematy Ewangelistów. Gotycka figura Chrystusa pochodzi z około 1500 r.
Zwraca uwagę wiszący mosiężny sześcioramienny żyrandol. Cenna jest ustawiona na zewnątrz kościoła granitowa romańska chrzcielnica z XIII w. Najcenniejszym jednak elementem wystroju świątyni są polichromie, czyli malowidła ścienne z około 1450-70 r. Odkryto je w 1912 r., po II wojnie światowej poddawane były gruntownej konserwacji.
Polichromie zajmują prawie całe wnętrze kościoła. W układzie strefowym przedstawiono 33 postacie i sceny biblijne. W górnej strefie przedstawiono 13 scen pasyjnych. W kolejności od ściany północnej do południowej są to sceny: Modlitwy w Ogrójcu, Pojmania, Chrystusa przed Piłatem, Biczowania, Cierniem koronowania, Ecce Homo, Niesienia Krzyża, Podniesienia Krzyża, Ukrzyżowania, Zdjęcia z Krzyża, Złożenia do Grobu, Chrystusa w Otchłani, Zmartwychwstania. Przedłużeniem tej strefy w narożnikach południowo-zachodnim i północno-zachodnim są kwatery dekorowane ornamentami z wici akantu. Strefę środkową ścian zajmują postacie świętych. Na ścianie wschodniej z lewej strony ołtarza dużych rozmiarów scena Święty Jerzy walczący ze smokiem i postać Madonny oraz z prawej Święty Krzysztof i Matka Boża z Dzieciątkiem. Dalej znajdują się postacie czterech świętych Dziewic, dwunastu Apostołów. Jest też wyobrażenie Koronacji Matki Bożej i Boga Ojca na tronie. Można postawić pytanie: kto był pomysłodawcą tej dekoracji malarskiej o tak bogatej treści, kto sfinansował prace i je wykonał? Artysta pozostaje nieznany. Inspirację czerpano zapewne z malowideł kościoła Mariackiego w pobliskim Stargardzie Szczecińskim. Środków mogło dostarczyć sprawujące patronat nad kościołem w Grzędzicach bractwo Kalandu, będące w średniowieczu popularnym wśród mieszczan stargardzkich stowarzyszeniem religijnym. Stawiało sobie ono za cel zapewnienie swoim członkom "dobrej śmierci" poprzez grzebanie zmarłych, odprawiania za ich dusze Mszy św. Zajmowało się ono także dekorowaniem kaplic i ołtarzy, dbało o rozwój duchowy i kulturalny swoich członków.
Biorąc pod uwagę zachowaną formę architektoniczną i historyczny wystrój (polichromie), kościół w Grzędzicach zaliczyć trzeba do najcenniejszych wiejskich obiektów sakralnych na Pomorzu Zachodnim. Wydaje się jednak, że zabytek tej rangi nie jest jeszcze odpowiednio spopularyzowany. Warto polecić go organizatorom wycieczek po naszym regionie. Ksiądz Proboszcz zamierza wydać szczegółowy przewodnik opisujący świątynię.
Kościół został poświęcony 25 marca 1947 r. Pierwotnie związany był z parafią św. Józefa w Stargardzie Szcz. i duszpasterstwem księży z Towarzystwa Chrystusowego. Początkowo (do 1948 r.) Mszę św. odprawiano w Grzędzicach w co drugą niedzielę. Chodzono też na Mszę św. do odległego o 3 km Żarowa. Parafię erygowano 3 listopada 1985 r. Pierwszym administratorem parafii w latach 1985-91 był ks. Kazimierz Piasecki, po nim parafię objął 1 lipca 1991 r. obecny proboszcz - ks. Zenon Łuczak. Ksiądz Proboszcz otrzymał święcenia kapłańskie w 1968 r. Pracował jako wikariusz w Miastku, w Cedyni, w Szczecinie Dąbiu w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Dalej już jako proboszcz pełnił posługę kapłańską w Moryniu i Bełcznej k. Łobza, skąd przeniesiony został do Grzędzic.
Niedzielną Mszę św. w siedzibie parafii sprawuje o godz. 8.30 i 13.00, w Lubowie o godz. 10.00 i w Żarowie o godz. 11.30. W dzień powszedni latem odprawia w Grzędzicach o godz. 18.00, w piątek w Żarowie o godz. 17.00 i w sobotę w Lipniku o godz. 17.00 (w okresie zimowym Msze św. w dni powszednie zaczynają się dwie godziny wcześniej). Frekwencja na niedzielnej Eucharystii wynosi około 25%. Raz w miesiącu Ksiądz Proboszcz odwiedza 20 chorych. "Przed wojną w trzech kościołach były organy - mówi Ksiądz Proboszcz. - Wszystkie uległy zniszczeniu. Nie mamy organisty, śpiewy z powodzeniem prowadzą ministranci".
Na terenie parafii jest szkoła podstawowa licząca 150 uczniów. Klasy od "zerówki" do piątej katechizuje Kazimiera Rutkowska (10 godz.), dwie godziny z klasą szóstą prowadzi Ksiądz Proboszcz. Do parafii należy wieś Lipnik, w której mieszka około 100 rodzin. Do 1956 r. był tam mały kościółek, który został rozebrany w nocy przez "nieznanych sprawców". Na jego zachowanych fundamentach planuje się wzniesienie kaplicy filialnej pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Są już zgromadzone materiały (cegła, większość dachówek). Rozpoczęcie budowy opóźnia długotrwałe oczekiwanie na decyzję zmiany planu zagospodarowania przestrzennego. Oglądam projekt kaplicy przygotowany przez architekta Sławomira Nowickiego. Obiekt będzie miał 12,5 m długości i 10,5 m szerokości, zakrystia 4,2 m x 5 m. Jego kubatura będzie miała 913 m3, a powierzchnia użytkowa 140 m2. Teren działki jest już ogrodzony, media doprowadzone. Życzyć więc należy Księdzu Proboszczowi otrzymania wymaganej decyzji i szczęśliwego uwieńczenia budowlanych zamiarów.