O polska moja wiosko, jesteś dla mnie matką
I boleję, że ostatnio odwiedzam cię rzadko.
U ciebie się wychowałam, u ciebie wzrastałam,
Na twoich pięknych łanach niegdyś pracowałam.
A teraz tęsknię bardzo do twych łąk zielonych
Bogato kolorowym kwieciem ozdobionych.
Ty mnie polska wiosko wiele nauczyłaś,
Ty dla mnie pierwszą szkołą w moim życiu byłaś.
Nauczyłaś mnie wiary, pokory, honoru,
Szacunku dla pracy i dla jej wytworów.
Nauczyłaś mnie serce otwierać dla innych
I dzielić się czym można, widzieć dobro w innych.
Nauczyłaś mnie dążyć do szlachetnych celów,
Do jakich dąży wytrwale wsi mieszkańców wielu.
Tobie polska wiosko zawdzięczam pogodę,
Jaka gości w mym sercu nawet w niepogodę.
Ciebie polska wiosko do tych miejsc zaliczam,
Gdzie rodzi się polskość, gościnność zachwyca
Naszych sąsiadów z krajów ościennych, przyległych,
Co chętnie u nas goszczą i z krajów odległych.
O ciebie polska wiosko przodkowie walczyli,
Więc my cię teraz zawsze będziemy bronili
I nie pozwolimy, aby krew przelana
Niemądrą decyzją była zmarnowana.
Pomóż w rozwoju naszego portalu