Reklama

Dlaczego Wielki?

Niedziela warszawska 14/2001

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Niedziela Palmowa wywołuje w nas skojarzenia zazwyczaj pozytywne. Jakiś wpływ na to mają doświadczenia życia rodzinnego, bo raczej lubimy święta. Dochodzą do tego wiosenne zjawiska w przyrodzie, które nastrajają nas optymistycznie do życia. Chyba każdy czuje się młodszy, gdy trzyma w garści kilka gałązek - pierwociny tegorocznej zieleni. A dodatkowo tych parę gałązek daje nam swoisty komfort moralny wypływający z utożsamienia się z rzeszami wiwatującymi na cześć Chrystusa wjeżdżającego na osiołku do Jerozolimy. Symboliczne palemki - eleganckich i drogich płaszczy nie będziemy słać na ziemię - są zewnętrznym wyrazem odcięcia się od złowrogiego tłumu, który żąda śmierci Chrystusa. Jakbyśmy chcieli zapomnieć, że przyczyną męki Zbawiciela jest nasz grzech. Ale czy to pierwszy raz kilka zielonych listków ma zakryć ludzką sromotę? A co zrobił Adam po grzechu?

Obrzędy poświęcenia palm, dodatkowo utrwalone w materialnym znaku, który zabieramy do naszych domów, są na tyle barwne i ciepłe emocjonalnie, że dużo bardziej koncentrują naszą uwagę niż statycznie odczytany i budzący poczucie winy opis Męki Pańskiej. Pewnie dlatego, w tradycji ludowej, ostatnia niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Palmową, mimo że Liturgia Kościoła kładzie tego dnia większy nacisk na tajemnicę odkupieńczej Męki i Śmierci Chrystusa. Wspomnienie wjazdu do Jerozolimy zostało przesunięte w miejsce obrzędów wstępnych i stanowi jakby preludium, na tle którego jeszcze mocniej rysuje się dramat Judaszowej zdrady, Piotrowego zaprzaństwa i opowiedzenia się tłumu po stronie Barabasza. W sercu wrażliwego uczestnika liturgii powinno się wtedy zrodzić pytanie o rolę odgrywaną w tej Pasji. Może palma w moim ręku jest nieaktualnym rekwizytem, jeśli już zmieniłem front i przez grzech, tchórzostwo lub bierność mam swój udział w wyroku na Jezusa? Może obrzęd spalenia palm powinien następować zaraz po odczytanej Pasji, nie czekając na Środę Popielcową?

Liturgia Niedzieli Palmowej została tak ukształtowana, aby wiernym pojawiającym się w kościołach wyłącznie w niedziele i święta, umożliwić przeżycie w jeden dzień całej tajemnicy Wielkiego Tygodnia. To nagromadzenie treści powoduje, że sprawy najważniejsze mogą ulegać przesłonieniu przez obrzędy bardziej widowiskowe. Dlatego, choć nie jest to nakazane prawem kościelnym, warto przyjść również na Mszę Wieczerzy Pańskiej i na Liturgię Męki Pańskiej i na Wigilię Paschalną, gdy serce i ręce nie są już zajęte palmami. W te dni przychodzą do świątyń ludzie, którzy praktyki religijne spełniają z miłości, a nie tylko dla wypełnienia przykazań.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2001-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Patron trudnych czasów

Niedziela Ogólnopolska 23/2024, str. 22

[ TEMATY ]

bł. Michał Kozal

wikipedia.org

Bł. Michał Kozal

Bł. Michał Kozal

Swoim życiem zaświadczył o tym, jak miłować nieprzyjaciół i jak nie ulec w godzinie próby.

W jednym z kazań Michał Kozal wypowiedział słowa, które zdefiniowały jego drogę życiową: „Prawdziwą wielkość człowieka mierzy się miarą jego zjednoczenia z Bogiem, mierzy się jego umiejętnością i gorliwością wykonywania planów Bożych”. Od najmłodszych lat swoim życiem zaświadczał, że jest otwarty na poddanie się woli Boga – już w gimnazjum rozeznał głos powołania, za którym poszedł w 1914 r., wstępując do Seminarium Duchownego w Poznaniu. Święcenia kapłańskie przyjął w Gnieźnie w 1918 r. Gorliwego i błyskotliwego kapłana przełożeni w 1927 r. mianowali ojcem duchownym w gnieźnieńskim seminarium; wkrótce został rektorem tej uczelni.
CZYTAJ DALEJ

Nowenna do Św. Brata Alberta

[ TEMATY ]

nowenna

św. Brat Albert

św. Brat Albert Chmielowski

Archiwum autora

Nowenna do odmawiania przed wspomnieniem św. Brata Alberta Chmielowskiego lub w dowolnym terminie.

W. Boże wejrzyj ku wspomożeniu memu.
CZYTAJ DALEJ

Koniec roku szkolnego, koniec wartości?

2025-06-14 20:21

[ TEMATY ]

rok szkolny

Red.

Andrzej Sosnowski

Andrzej Sosnowski

Zakończenie roku szkolnego to zwykle czas podsumowań i planów na przyszłość. Ale dziś coraz trudniej mówić o przyszłości edukacji z nadzieją. Zmiany, które zachodzą, nie są reformą – są demontażem. A szkoła przestaje być miejscem kształcenia i wychowania, a staje się placówką usług społecznych bez tożsamości.

Czerwiec w szkole zawsze miał w sobie coś z ulgi – zmęczeni nauczyciele odliczają dni do wakacji, uczniowie zerkają w dzienniki z nadzieją, a rodzice pytają: czy to był dobry rok? Ten rok szkolny – 2024/2025 – dobrym nie był. Nie chodzi tylko o prace domowe, które MEN uznało za zbędne. Nie chodzi jedynie o eksperymenty z ocenianiem kształtującym czy chaos wokół edukacji „obywatelskiej”. Chodzi o coś głębszego – o „utraconą misję szkoły", która coraz bardziej traci swój wychowawczy, kulturowy i aksjologiczny fundament.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję