Nagroda im. ks. Idziego Radziszewskiego przyznawana jest od 1974
roku za wybitne osiągnięcia naukowe w duchu humanizmu chrześcijańskiego.
Wśród laureatów znajdują się m.in.: Władysław Tatarkiewicz, Stefan
Swieżawski, Izydora Dąmbska, o. Mieczysław Krąpiec, Andrzej Stelmachowski,
Anna Świderkówna. Tegoroczną nagrodę im. ks. Idziego Radziszewskiego
wręczono ks. prof. Michałowi Hellerowi podczas publicznego zebrania
Towarzystwa Naukowego KUL 22 marca w Auli im. kard. Wyszyńskiego.
Po raz pierwszy Prezes Towarzystwa Naukowego KUL - ks. prof. Andrzej
Bronk wręczył laureatowi oprócz dyplomu statuetkę autorstwa lubelskiego
artysty Kazimierza Stasza.
Laudację na cześć laureata wygłosił ks. abp Józef Życiński.
Charakteryzując osiągnięcia Księdza Profesora, Ksiądz Arcybiskup
powiedział, że "znamienną cechę dorobku naukowego i stylu pracy naukowej
u ks. prof. Michała Hellera stanowi jego dążenie do wielkiej integracji
intelektualnej". Po pierwsze odnaleźć można u niego poszukiwanie
unifikacji w fizyce, która dzięki zastosowaniu nowych kategorii pojęciowych
pozwoliłaby przełamać obecny rozdział między kosmologią, a fizyką
mikroświata. Po drugie w jego pracach widoczny jest dialog interdyscyplinarny,
który umożliwia poszukiwanie prawdy istotnej nie tylko dla fizyków,
lecz także dla filozofów i teologów. Ksiądz Profesor obrazuje też
życiową integrację logosu i etosu, ukazującą przykład postawy intelektualnej
szczególnie doniosłej dla świadectwa życia kapłana, który w Chrystusie
poszukuje wzorców uosobionej prawdy. Laureat poszukuje intelektualnych
niezmienników, które nie zależą od przyjętego systemu pojęć lecz
jawią się jako uniwersalny, intelektualny składnik naszego dziedzictwa
kulturowego. W swych publikacjach książkowych ukazuje z jednej strony
filozofię otwartą na nowe odkrycia nauk przyrodniczych, z drugiej
zaś ukazuje humanistyczny wymiar i kontekst współczesnych nauk przyrodniczych.
Według Wielkiego Kanclerza KUL dla środowiska akademickiego czymś
inspirującym z dzisiejszego spotkania może być ta refleksja nad pytaniem
o odpowiedzialność, za ten styl dialogu Kościoła z myślą współczesną,
który jest wyrazem prawdy, humanizmu chrześcijańskiego i odjęcia
wyzwań kulturowych.
Po odebraniu nagrody ks. prof. Heller podziękował min. ks.
Radziszewskiemu za jego dalekowzroczność, za to, że rozumiał iż Polsce
na progu niepodległości będzie potrzebna głęboka, odnowiona nauka
i katolicka inteligencja.
Uroczystość uświetnił występ Chóru Akademickiego. Dziękując
za nagrodę Zaprezentowany później odczyt przez ks. prof. Michała
Hellera "Czas i przyczynowość" dotyczył dwóch pojęć filozoficznych,
które zrobiły również karierę w fizyce. Mówił także o modelu fizyki
teoretycznej, która nie korzysta z pojęcia punktu, rozpatrując przestrzeń
globalnie i zastępuje je pojęciem stanu..
Sylwetka laureata
Ks. prof. Michał Heller, laureat Nagrody im. I. Radziszewskiego
2001, jest profesorem Wydziału Filozofii Papieskiej Akademii Teologicznej,
pracownikiem Obserwatorium Watykańskiego, członkiem Zwyczajnym Papieskiej
Akademii Nauk i wielu towarzystw naukowych, m.in. Towarzystwa Naukowego
KUL, Polskiego Towarzystwa Teologicznego, Polskiego Towarzystwa Fizycznego,
Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, International Astronomical
Union, European Physical Society, International Society for General
Relativity and Gravitation, International Society for Science and
Theology.
Jest autorem lub współautorem ponad pięćdziesięciu książek
wielu książek, artykułów, recenzji, sprawozdań i polemik, których
cechą wspólną jest poszukiwanie pomostów, które pozwoliłyby zespolić
dorobek nauk przyrodniczych z osiągnięciami filozofii i teologii
w spójnej wizji świata. Idea ta jest bliska wizji intelektualnej
ukazanej przez Ojca Świętego Jana Pawła II.
Pełniąc obowiązki kierownika katedry filozofii przyrody
nieożywionej na Wydziale Filozoficznym PAT oraz rektora Instytutu
Teologicznego w Tarnowie, kierując Ośrodkiem Badań Interdyscyplinarnych
oraz organizując Krakowską Grupę Kosmologiczną, ks. Heller troszczy
się o bliską więź przedstawicieli nauk przyrodniczych z chrześcijańską
tradycją intelektualną i w ten sposób przezwycięża negatywne elementy
dziedzictwa pozytywizmu, w którym miejsce wzajemnej współpracy zajmowała
nieufność i wrogość.
Dorobek Księdza Profesora Michała Hellera z dziedziny fizyki,
w którym szczególnie cenione są prace dotyczące osobliwości kosmologicznej,
prezentowany jest na łamach prestiżowych periodyków poświęconych
teorii względności i mechanice kwantowej. Popularyzatorskie prace
Profesora Hellera dotyczące ewolucji kosmicznej, początkowych stadiów
rozwoju wszechświata, humanistycznego wymiaru nauki ukształtowały
już mentalność wielu przyrodników, którzy dzięki nim mogli uniknąć
nieuzasadnionych uprzedzeń wobec chrześcijaństwa. Fizycy cenią go
za umiejętność zastosowania najnowszej aparatury matematycznej do
skomplikowanych zagadnień fizyki związanych z kwantowaniem grawitacji.
Matematycy podziwiają jego umiejętność zastosowania w fizyce abstrakcyjnych
pojęć.
Pomóż w rozwoju naszego portalu