Ks. Krzysztof Włodarczyk biskupem pomocniczym diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej
Jako biskup chcę widzieć konkretnego człowieka, słuchać go, rozumieć i służyć mu – mówi biskup nominat Krzysztof Włodarczyk, który 7 maja został mianowany przez Ojca Świętego Franciszka biskupem pomocniczym diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej.
Ks. prał. dr Krzysztof Włodarczyk urodził się w 1961 r. w Sławnie (woj. zachodniopomorskie), gdzie ukończył także Liceum Ogólnokształcące. Po studiach w Wyższym Seminarium Duchownym w Koszalinie przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Ignacego Jeża w Szczecinku 21 czerwca 1987 r. Następnie przez rok był wikariuszem w parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Lipiu. W 1988 r. posłano go do Iłowca, aby tworzyć Diecezjalny Dom Rekolekcyjny. Ze względu na trudności w przejęciu domu w Iłowcu na własność diecezji, w 1989 r. został przeniesiony do Diecezjalnego Domu Rekolekcyjnego w Koszalinie-Wilkowie, gdzie pełnił funkcję dyrektora do 1998 r.
Jednocześnie był diecezjalnym duszpasterzem rodzin (1990-2005). Ukończył trzyletnie studia podyplomowe z teologii (studium licencjackie i doktoranckie) na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu (1993-1996). Był asystentem kościelnym Wspólnoty Dzieci Łaski Bożej w Lipiu (1996-2003). W 1998 r. został mianowany diecezjalnym moderatorem Domowego Kościoła i diecezjalnym duszpasterzem trzeźwości. W 2000 r. rozpoczął budowę Centrum Edukacyjno-Formacyjnego (na miejscu poprzedniego obiektu) w Koszalinie i przez rok był jego dyrektorem. W 2002 r. został mianowany kanonikiem gremialnym Kolegiackiej Kapituły Pilskiej przy kościele pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Pile.
Od 1993 r. pracuje jako sędzia w Sądzie Biskupim w Koszalinie. W 2005 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk teologicznych w zakresie Teologii Pastoralnej na UKSW w Warszawie na podstawie rozprawy doktorskiej: „Model duchowości małżeńskiej i rodzinnej we współczesnych ruchach rodzinnych w Polsce”. Przez rok pełnił funkcję wicerektora w Wyższym Seminarium Duchownym w Koszalinie (2006-2007).
Od 2007 r. jest dyrektorem wydziału duszpasterskiego w swej diecezji. Angażuje się w pomoc młodzieży z ubogich rodzin będąc od 2008 r. diecezjalnym koordynatorem Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia. Od ponad 20 lat pełni posługę spowiednika osób konsekrowanych.
Jest mocno związany z Ruchem Światło-Życie i korzysta w swojej duchowości z tego charyzmatu oraz posługuje jako moderator rejonowy Domowego Kościoła, Rodzinnej gałęzi Ruchu Światło-Życie.
Od dzieciństwa czynnie uprawiał sport (piłka ręczna, siatkówka i piłka nożna). Jest systematycznym widzem poniedziałkowych teatrów w TVP. Docenia ambitny film, ale seriale nie należą do jego ulubionych. Poznaje świat przez literaturę krajoznawczą i podróże. Lubi dobrą książkę.
Ostatnie dziewięć lat, jako dyrektor wydziału duszpasterskiego, prawie wszystkie siły i czas poświęcił sprawom pastoralnym przez przygotowywanie programów duszpasterskich, redagowanie „Koszalińsko-Kołobrzeskich Wiadomości Diecezjalnych”, „Biuletynu Duszpasterskiego” oraz przez bezpośrednią posługę duszpasterską, która się wyraża m.in. przez prowadzenie rekolekcji zamkniętych, rekolekcji w parafiach, dni skupienia dla różnych grup. Biskup nominat lubi poznawać żywoty świętych i historię Kościoła.
Dlaczego jest tyle kryzysów, nieraz apostazji? Dlaczego jest tyle momentów, w których trudno powiedzieć „wierzę w jeden, święty, powszechny, apostolski Kościół”? Dlatego, że pojawia się deficyt wiary, który sprawia, że odchodzimy, wątpimy, jest nam ciężko – mówił bp Janusz Mastalski podczas liturgii stacyjnej w Sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta.
– Pielgrzymujemy po kościołach stacyjnych w Krakowie, ale powstaje pytanie: po co? Czy współczesny człowiek potrzebuje umocnienia? Czy współczesny człowiek widzi głębszy sens w tym, aby przyjść do świątyni, by powiedzieć: „Panie, oto jestem”? – pytał na początku homilii biskup. Przypomniał słowa papieża Franciszka, który pisał, że w jego przypadku wiara narodziła się z osobistego spotkania z Jezusem, które poruszyło jego serce i nadało nowy kierunek życiu. Było ono możliwe dzięki wspólnocie wiary, w której żył i dzięki której zyskał dostęp do mądrości Pisma św., do braterstwa i posługi ubogim. W Ewangelii pojawia się czytelne przesłanie, które zrozumiał zarówno św. Brat Albert, jak i bł. Bernardyna Jabłońska: trzeba uwierzyć Panu. Biskup przyznał, że nie jest to łatwe, ponieważ współczesność to czas odchodzenia od Boga i wartości. Pojawiają się pytania o to, co będzie dalej, jaki jest sens powołania i posługi.
Trzy medale z wizerunkiem papieża Pawła II z XV wieku znaleziono podczas budowy stacji metra przy rzymskim Placu Weneckim. Monety znajdowały się w glinianym dzbanku i zostały ukryte prawdopodobnie podczas wznoszenia kompleksu Pałacu Weneckiego.
Budowa stacji metra linii C przy Placu Weneckim jest jednocześnie wielkim stanowiskiem archeologicznym. Jak informuje włoskie Ministerstwo Kultury, właśnie podczas prac wykopaliskowych, prowadzonych przez Specjalną Dyrekcję Archeologiczną w Rzymie odnaleziono gliniany dzbanek, zawierający trzy brązowe medale pamiątkowe z 1465 roku. Przedstawiają one wizerunek papieża Pawła II, który zlecił budowę kompleksu Pałacu Weneckiego oraz sąsiedniego Palazzetto, powstałego w 1467 roku.
Kiedy troska o dusze staje się samowolą [Felieton]
2025-09-13 23:34
ks. Łukasz
Karol Porwich/Niedziela
W piątkowe popołudnie opublikowany został list otwarty do abp. Józefa Kupnego autorstwa ks. Karla Stehlina FSSPX, przełożonego polskiego dystryktu. List, w którym możemy odnaleźć słowa stanowiące wyraz troski o „misję ratowania dusz” i niepodważalnej wierności tradycji. Zauważyć też można, że działanie Bractwa to nic innego jak heroizm wobec „upadającego Kościoła”. Kapłani Bractwa chcą chronić wiernych przed „zepsutymi rytami” po Soborze Watykańskim II. Brzmi heroicznie, dramatycznie wręcz. Tylko że… wierność w Kościele katolickim obejmuje nie tylko gorliwość o liturgię i nauczanie, ale również pełne posłuszeństwo papieżowi i biskupom.
W Liście padają słowa, że “Stolica Apostolska wydała wiele zarządzeń, które potwierdzają słuszność naszej misji od samego początku.” Podkreślony jest fakt, że papież Franciszek w liście apostolskim “Misericordia et misera” udzielił kapłanom Bractwa jurysdykcji do ważnego słuchania spowiedzi i rozgrzeszania. Jednak wkrada się w to pewna wybiórczość. Bo przecież w 12 punkcie czytamy: „Dla duszpasterskiego dobra wiernych, kierowanych wolą wyjścia naprzeciw ich potrzebom i zapewnienia im pewności co do możliwości otrzymania rozgrzeszenia, postanawiam z własnej decyzji udzielić wszystkim kapłanom Bractwa Św. Piusa X upoważnienia do ważnego i godziwego udzielania sakramentu pojednania.” Kluczowe są tutaj dwa elementy. Pierwszy to: dla duszpasterskiego dobra wiernych” – Papież Franciszek nie mówi, że czyni to jako „uznanie misji” Bractwa, lecz ze względu na dobro duchowe wiernych, którzy korzystają z ich posługi. Chodzi o to, by nie mieli wątpliwości co do ważności i godziwości sakramentu spowiedzi. Drugi: „udzielam upoważnienia” – papież nie stwierdza, że Bractwo ma je z mocy prawa czy własnej misji. Przeciwnie – uznaje, że takiego upoważnienia nie mieli i dlatego nadaje je swoją decyzją.To rozróżnienie jest istotne: papież działa z troski o wiernych, a nie jako potwierdzenie „kanonicznej misji” Bractwa. Właśnie dlatego Benedykt XVI pisał wcześniej, że „dopóki Bractwo nie ma statusu kanonicznego, jego duchowni nie pełnią żadnej posługi w sposób legalny”. Franciszek nie zmienił tego faktu, lecz zrobił wyjątek dla sakramentów: Pokuty i Pojednania oraz Małżeństwa, aby wierni nie żyli w niepewności co do sakramentów. Innymi słowy – to akt miłosierdzia wobec wiernych, a nie potwierdzenie misji Bractwa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
