Watykan zachęca do uprawiania turystyki, zwracając przy tym uwagę, że jest to środek do zwalczania ubóstwa. Powołuje się na dane Światowej Organizacji Turystyki, z których wynika, iż 10 proc. produktu krajowego brutto na świecie pochodzi właśnie z tej dziedziny gospodarki i wiąże się z nią co jedenaste miejsce pracy. Jest o tym mowa w orędziu Stolicy Apostolskiej na Światowy Dzień Turystyki z okazji, obchodzony 27 września; w tym roku przebiega on pod hasłem „Zrównoważona turystyka narzędziem rozwoju”.
Konieczne jest rozwijanie „turystyki o ludzkiej twarzy”, ukierunkowanej na takie wartości, jak wspólnota, współpraca i solidarność, głosi dokument Stolicy Apostolskiej, podpisany przez kard. Petera Turksona – prefekta Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Ludzkiego. Podkreśla, iż wyjazdy urlopowe powinny być odpowiedzialne i nie szkodzić środowisku naturalnemu. Należy też szanować społeczeństwo i kulturę kraju przyjmującego a „czas urlopu nie może być pretekstem do nieodpowiedniego zachowania lub wykorzystywania”.
Turystyka może także pomagać osłabionym gospodarkom narodowym, jeśli będzie przynosiła nowe szanse i nie stanie się „źródłem problemów” – stwierdza orędzie watykańskie. Wskazuje przy tym na decyzję Narodów Zjednoczonych, mówiącą, że turystyka „stanowi pozytywne narzędzie do zwalczania ubóstwa, ochrony środowiska, poprawy jakości życia oraz gospodarczego wzmocnienia kobiet i młodzieży, zwłaszcza w krajach rozwijających się.
Światowy Dzień Turystyki, przypadający co roku 27 września, ustanowiła w 1979 Światowa Organizacja Turystyczną, powstała w 1975 w ramach ONZ (UNWTO). Po raz pierwszy obchodzono go w następnym roku pod hasłem „Wkład turystyki do zachowania dziedzictwa kulturowego, pokoju i wzajemnego zrozumienia”. Celem tego Dnia jest troska o wzrost uświadomienia sobie społecznej roli turystyki w wymiarach międzynarodowych oraz pokazania, jak wpływa ona na życie i wartości kulturowe, polityczne i gospodarcze na całym świecie.
UNWTO z siedzibą w Madrycie skupia obecnie 157 krajów (w tym Polskę, która należy do tej organizacji od początku jako państwo założycielskie), 6 członków stowarzyszonych oraz ponad 500 organizacji stowarzyszonych, reprezentujących sektor prywatny, instytucje wychowawcze, stowarzyszenia turystyczne i miejscowe władze turystyczne.
Pierwsze, co rzuca się w oczy Polakowi lądującemu w połowie kwietnia w Tunisie, to ciepło, wiosna, zieleń i kwitnące kwiaty. Potem przychodzą kolejne wrażenia - mnóstwo tunezyjskich flag na ulicach, kilka dni temu było tu narodowe święto czczące poległych w walce o niepodległość Tunezji. To na pamiątkę krwawych wydarzeń z 1961 r., gdy niemal bezbronne oddziały wysłane przez ówczesnego prezydenta Habiba Burgibę próbowały zdobyć francuską bazę w Bizercie. A pod flagami - zasieki z drutu kolczastego. Jest nimi otoczony szeroki bulwar w centrum miasta, przy którym z jednej strony znajduje się ministerstwo spraw wewnętrznych, z drugiej, naprzeciw katedry św. Wincentego à Paulo, ma swoją siedzibę Ambasada Francji. Obu instytucji strzeże wojsko, policja i zasieki z drutu kolczastego. Kolejne wrażenie to ogromna życzliwość miejscowych do nas, Europejczyków. Czasem ta ma ona podłoże komercyjne, gdy nieznajomy na ulicy przyznaje się do znajomości z nami, pokrzykuje dziarsko po polsku „dobra, dobra, zupa z bobra” i przekonuje gorliwie do zwiedzenia galerii dywanów, która dzisiaj jest otwarta ostatni dzień. Codziennie jest ostatni dzień. Ale ta życzliwość jest obecna też w miejscach bezinteresownych. Trafiliśmy w czasie spaceru do charakterystycznej kawiarenki, w której miejscowi (sami mężczyźni) oglądali mecz na ekranie telewizora, grali namiętnie w karty, pili kawę i palili fajki wodne. To, że eksplozją serdeczności powitał nas kelner, to w sumie zrozumiałe. Ale inni, zupełnie obcy ludzie odrywali na chwilę wzrok od kart, kładli rękę na sercu i kłaniali nam się z miłym uśmiechem - po czym wracali do gry. Potem wracaliśmy do hotelu. Szliśmy przez miasto z klimatem, charakterem, a zarazem potwornie zaśmiecone. Nieważne, czy były to wąziutkie uliczki mediny, czy szersze ulice z czasów francuskiego protektoratu - wszystko tonie w śmieciach. Owszem, w czasie nocnego spaceru widziałem też śmieciarki, wywoziły zawartość kubłów, ale znaczną ich część rozsypywały na ulicę i jechały dalej. Czyściej było tylko w miejscach przeznaczonych dla turystów i w pobliżu meczetów - tych jest sporo, właściwie co kilka ulic jest jakiś dom modlitwy. Nam nie pozwolono (z uśmiechem, ale stanowczo) do nich wchodzić - to miejsce tylko dla muzułmanów.
Samarytanin otrzymuje od Jezusa misję: Idź! Znajdź tamtych, ciągle jeszcze zagubionych, pozbawionych wiary, którzy nie rozpoznali Dawcy życia, lecz zobaczyli we Mnie tylko zwyczajnego lekarza. Taką misję wyznacza Jezus także mnie.
Zdarzyło się, że Jezus, zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».
W Roku Jubileuszowym osoby życia konsekrowanego z Polski pielgrzymują do Rzymu. Siostrom Służebniczkom Starowiejskim towarzyszy bp Stanisław Jamrozek, który w rozmowie z mediami watykańskimi podkreślił znaczenie tej wyjątkowej podróży. Mówił o łasce, powołaniu i potrzebie nadziei w dzisiejszym świecie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1759510669.jpg)
