Zgodnie z kilkuletnim już zwyczajem w dniu, w którym Kościół przeżywał uroczystość Trójcy Przenajświętszej w krzeszowskiej bazylice gromadzą się wszyscy członkowie Parafialnych Kół Towarzystwa Przyjaciół Wyższego Seminarium Duchownego w Legnicy,wraz ze swymi prezesami i duszpasterzami. W tym roku wspomniany „zjazd” seminaryjnych przyjaciół przypadł na dzień 6 czerwca. Wówczas zebrało się w krzeszowskiej bazylice ponad pół tysiąca wiernych, z niemal trzydziestu miejscowości diecezji legnickiej oraz z terenów, które zostały z niej wyłączone i dziś stanowią nową diecezję świdnicką. Na Eucharystię i spotkanie z naszymi przyjaciółmi przybył bp Stefan Regmunt - pierwszy rektor legnickiego WSD oraz przełożeni w osobach: ks. rektora Leopolda Rzodkiewicza, ks. wicerektora Marka Korgula i ks. prefekta Adama Laska oraz grupy kleryków.
O godzinie 14.00 rozpoczęła się uroczysta Eucharystia koncelebrowana przez seminaryjnych przełożonych i przybyłych z grupami księży, której przewodniczył Ksiądz Biskup. Na wstępie ks. Włodzimierz Gucwa - delegat Biskupa Legnickiego ds Pielgrzymów przywitał wszystkich zebranych mówiąc: „Dziś przeżywamy radość modlitewnego spotkania u stóp Tronu Łaski, obrazu Matki Bożej Łaskawej. Witam serdecznie Księdza Biskupa, Księdza Rektora, Księży Profesorów, Kapłanów, Kleryków, Siostry Zakonne i wszystkich Członków Towarzystwa Przyjaciół legnickiego Seminarium. Jesteśmy wdzięczni za łaskę tego spotkania. (…) Doskonale wiemy, jak dobry jest Bóg i za co mamy Mu dziękować. Dziś prosimy, na ten szczególny czas dla naszego narodu, naszych rodzin i nas samych, o Twoją, Ekscelencjo, modlitwę, abyśmy zawsze stawali w prawdzie przed Bogiem, prosząc o Jego nieskończony dar miłosierdzia. Niech Łaskawa Pani wstawia się za nami przed Bogiem i otacza swoją opieką nasz naród i naszą diecezję”.
Następnie głos zabrał Ksiądz Biskup, który dziękował za słowa powitania i sam także pozdrowił wszystkich zgromadzonych w bazylice duchownych i świeckich. „To miejsce - mówił bp Stefan Regmunt - tradycyjnie stało się już naszym miejscem dziękczynienia i uwielbienia, a także miejscem modlitwy o nowe, święte powołania. Wykorzystajmy ten czas, by jeszcze ściślej przylgnąć do Chrystusa i zjednoczyć się z Nim. Otwórzmy nasze serca przed Matką Najświętszą, która chce nam dziś towarzyszyć na drodze ku pełni dojrzałości chrześcijańskiej i realizacji naszego powołania(…)”.
W homilii biskup Stefan mówił: o uroczystości Trójcy Świętej, którą Kościół obchodzi tego dnia. Przytoczył słowa starożytnego mędrca Symonidesa, który mawiał, że im dłużej zastanawia się nad tajemnicą Trójcy Świętej, nad tym, Kim jest Bóg, tym mniej na to pytanie potrafi odpowiedzieć. „Dzisiejsza uroczystość kieruje naszą uwagę na tą największą Tajemnicę naszej wiary - Tajemnicę wszystkich tajemnic. (…) Niegdyś św. Augustyn próbował przybliżyć ludzkości tę tajemnicę, pisząc Traktat o Trójcy Świętej. Do tegoż biskupa Hippony odnosi się pewien obraz. Otóż bp Augustyn spaceruje nad brzegiem morza, gdzie małe dziecko próbuje muszelką przelać ogrom wód morskich do wykopanego w piasku dołka… Na słowa biskupa, który powiedział, że nie jest to możliwe, dziecko miało ponoć odpowiedzieć: prędzej uda mi się przelać wodę z morza do tego dołka, niż tobie uda się wytłumaczyć tajemnicę Trójcy Świętej. Kiedy obchodzimy dzisiejszą uroczystość, warto zadać sobie pytanie, skąd czerpiemy wiedzę na temat Boga? Rąbka tajemnicy uchyla nam sam Bóg poprzez Objawienie. Dzięki temu wzbijamy się ku Bogu Trójjedynemu. Mamy świadomość, że chcemy wniknąć w głąb tej wspomnianej już przeze mnie Tajemnicy tajemnic. Dzisiejsza liturgia, w oparciu właśnie o Objawienie, mówi nam, że Bóg jest jeden, ale w trzech osobach. Boga Ojca poznajemy przez Syna; Jezus Chrystus - Syn Boży - pokazuje nam Ojca jako początek i źródło wszelkiego stworzenia. On pokazuje nam Ojca bogatego w miłość miłosierną - kochającego człowieka aż do ofiarowania swojego Jedynego Syna. Jezus Chrystus objawił nam nie tylko Ojca, ale także Ducha Świętego. On nie tylko obiecał nam Jego przyjście, ale przyczynił się do tego, że Duch Święty zstąpił na ziemię. Te Trzy Osoby Boskie są sobie równe i istnieją wiecznie. Syn Boży pochodzi od Ojca przez duchowe, wieczne zrodzenie, a Duch Święty od Ojca i Syna jako uosobienie Ich wzajemnej miłości…”.
Następnie Ksiądz Biskup przytoczył słowa ks. Jana Twardowskiego, który mówił: „Dziękuję Ci, Boże, za to, że jesteś Bogiem; że nie możesz zmieścić się w naszej głowie, która jest za logiczna; że nie można Cię ogarnąć sercem; za to, że jesteś bliski i daleki; że jesteś we wszystkim inny; za to, że milczysz…”.
„Niedziela Trójcy Świętej - kontynuował Ksiądz Biskup - jest czasem dorocznego spotkania przyjaciół legnickiego Seminarium; jest dniem spotkania ludzi, którzy wspierają dzieło powołań, osób, którym diecezja legnicka dużo zawdzięcza.(…) Pamiętam 1993r., kiedy nowo powstała diecezja organizowała swoje Seminarium. Wtedy ks. bp Tadeusz Rybak wraz ze swoimi współpracownikami szukali ludzi i sposobów, ażeby stworzyć zręby tej uczelni, która miała kształcić przyszłych kapłanów do pracy na tym terenie. (…) Ogromnie potrzebowaliśmy także zastępu ludzi, który wymodliliby łaskę powołania u wielu młodzieńców. Mocno więc prosiliśmy Ducha Świętego o podpowiedź, jaką drogą iść i co zrobić, aby to dzieło, Seminarium, mogło powstać. I właśnie Duch Święty podsunął myśl powołania Towarzystwa Przyjaciół Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Legnickiej.(…) Wielu spośród naszych przyjaciół Pan przez te lata odwołał już do siebie. Klerycy każdego dnia, a zwłaszcza w pierwsze czwartki poszczególnych miesięcy, w sposób szczególny modlą się za swoich dobrodziejów; wówczas odprawiana jest Msza św. dziękczynna i błagalna w intencjach wszystkich seminaryjnych przyjaciół. I w ten sposób trwa ta wzajemna wymiana między Seminarium (klerykami, przełożonymi) a członkami tegoż Towarzystwa.(…) W tym roku największą nagrodą za trwanie Towarzystwa Przyjaciół Seminarium są nowi kapłani. Jest ich 21. (18. dla naszej diecezji i 3. dla diecezji świdnickiej). Taką liczbą neoprezbiterów wiele polskich diecezji w tym roku nie może się pochwalić, choć wszystkim tego życzymy! To jest owoc Waszej, Kochani, modlitwy i troski o legnickie Seminarium oraz miłości, jaką nam okazujecie (…) Nasze doroczne spotkanie odbywa się w Krzeszowie - w Domu Matki. Ona wszystkim powołanym i konsekrowanym (kapłanów, sióstr i braci zakonnych), wyprasza potrzebne łaski u Boga. Ona czuwa nad powołaniami i wzywa nas do troski i modlitwy, by te powołania były święte oraz by była ich wystarczająca ilość. (…) Pamiętajmy więc, że najlepszą formą wsparcia i pomocy osobom powołanym jest modlitwa, szczególnie różańcowa oraz ofiarowanie swych cierpień i trudów w tej właśnie intencji. (…) Dziś składamy przed tronem Maryi całą teraźniejszość i przyszłość naszego legnickiego Seminarium Duchownego. Niech ta nasza obecność będzie również okazją, by zawierzyć Matce Bożej całe Towarzystwo Przyjaciół naszego Seminarium, zarówno tych, którzy pozostali na terenie diecezji legnickiej, jak i tych, którzy dziś już stanowią diecezję świdnicką, z księżmi proboszczami i wikariuszami oraz w obecności cudownej Ikony Krzeszowskiej wyrazić Wam wszystkim wdzięczność za Wasze umiłowanie Chrystusa i sprawy powołań w Kościele. Prośmy, aby Jej przemożne orędownictwo stale towarzyszyło nam wszystkim i było dla nas umocnieniem nadziei na pomyślność lat przyszłych.”.
Na zakończenie Mszy św. głos zabrał rektor WSD ks. Leopold Rzodkiewicz.
Po Eucharystii i przerwie na posiłek wicerektor Seminarium ks. Marek Korgul poprowadził w bazylice nabożeństwo majowe, podczas którego wspólnie modlono się w intencjach wszystkich żyjących i zmarłych członków Towarzystwa Przyjaciół legnickiego WSD, a także za Księży Neoprezbiterów i alumnów przygotowujących się do kapłaństwa oraz proszono Pana, aby wyprawił kolejnych robotników do pracy na swej niwie.
Następnie przyszedł czas na kleryków. „Odnowiony” seminaryjny zespół muzyczny zaprezentował kilka utworów ze swojego repertuaru. Wszyscy przybyli do Krzeszowa znakomicie się bawili, a wspólny śpiew zakończył tegoroczne spotkanie seminaryjnych przyjaciół.
Mamy nadzieję, że za rok również spotkamy się w takim, a może i liczniejszym gronie. Prosimy także naszych przyjaciół, którzy obecnie stanowią Kościół świdnicki, aby nie zapominali o legnickich klerykach i teraz także wspierali nas swą modlitwą i życzliwością. Wszakże Kościół jest jeden i wszyscy służymy Jednemu Bogu. My ze swej strony zapewniamy o naszej stałej pamięci modlitewnej, której szczególnym wyrazem są pierwszoczwartkowe Msze św. w legnickiej katedrze. A teraz już ze zniecierpliwieniem wyglądamy przyszłorocznego spotkania wszystkich członków Towarzystwa Przyjaciół Wyższego Seminarium Duchownego u stóp Matki Bożej Łaskawej w Jej Krzeszowskim Sanktuarium. Szczęść Boże!