Reklama

Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja!

Niedziela łódzka 47/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wyróżnia się czerwienią cegły, z której został zbudowany, i kontrastuje z szarością okolicznych kamienic i bloków. To kościół pw. Matki Bożej Fatimskiej przy ul. Kilińskiego 228 - jedyny pod takim tytułem w całej archidiecezji. Jest sercem parafii, która została erygowana 1 października 1989 r. przez ordynariusza łódzkiego bp. Władysława Ziółka. Jej proboszczem został wówczas ks. Andrzej Galiński.
Dziś, po 15 latach, wspominamy kolejne wydarzenia w historii tej parafii: począwszy od wybudowania i poświęcenia tymczasowej kaplicy, przez poświęcenie placu pod kościół 13 października 1991 r., którego dokonał biskup senior Józef Rozwadowski, symboliczne rozpoczęcie budowy kościoła, którego dokonał abp Władysław Ziółek 13 maja 1992 r., poświęcenie kościoła w stanie surowym w dniu parafialnego odpustu 13 maja 2000 r., aż po dzień uroczystej konsekracji parafii - 13 października 2004 r., dokonanej przez Metropolitę łódzkiego.
Projektantem architektonicznego ośrodka duszpasterskiego jest inż. Lech Paperz, nadzór budowlany objął inż. Janusz Frey, zaś kierownikiem budowy był inż. Jan Kożuchowski.
Uroczystość konsekracji poprzedziły ewangelizacyjne misje święte, drugie w historii parafii, prowadzone od 3 do 10 października br. przez ojców franciszkanów: o. Bonawenturę i o. Sławomira oraz o. Bonawenturę, bernardyna. Mottem nauk misyjnych były słowa pieśni: „Nie zamykajcie serc, zbawienia nadszedł czas, gdy Chrystus puka do twych drzwi, może ostatni raz”. Na zakończenie misji, 10 października o godz. 9.30, został raz jeszcze poświęcony wielki krzyż ołtarzowy, a następnie celebransi i wierni udali się procesyjnie do krzyża misyjnego przed kościołem, gdzie została przybita kolejna tabliczka na pamiątkę przeprowadzenia misji świętych. Odbyła się też adoracja Krzyża jako znaku zbawienia.
W środowe popołudnie 13 października br., w ostatnim dniu fatimskim w tym roku, przy pięknej i słonecznej pogodzie trwały jeszcze ostatnie przygotowania. O godz. 17.00 rozpoczęła się wspaniała uroczystość poświęcenia ołtarza i kościoła Matki Bożej Fatimskiej, której dokonał abp Władysław Ziółek, a współkonsekratorami byli: ks. prał. Józef Fijałkowski - wikariusz biskupi ds. katechizacji i proboszcz parafii pw. Przemienienia Pańskiego, ks. prał. Stanisław Kaniewski - wikariusz biskupi ds. duszpasterstwa rodzin i dyrektor Centrum Służby Rodzinie, ks. Stanisław Jaworski - emeryt i wieloletni wikariusz parafii św. Anny, a także ks. kan. Andrzej Galiński - proboszcz parafii. To wyjątkowe i zarazem historyczne wydarzenie zgromadziło obok wielu kapłanów, ministrantów i czcicieli Matki Bożej także delegacje asyst z wielu łódzkich parafii oraz przedstawicieli władz samorządowych i miejskich.
Słowo wstępne wygłosił ks. kan. Andrzej Galiński, który powitał zgromadzonych i przedstawił 15-letnią historię parafii. Następnie poprosił Księdza Arcybiskupa, aby dokonał konsekracji świątyni, po czym wręczył Arcypasterzowi symboliczny klucz do kościoła.
Z kolei państwo Elżbieta i Wiesław Malinowscy przedstawili społeczności tej parafii jako wspólnotę ludzi wierzących głęboko w Chrystusa i działających w różnych grupach i zespołach parafialnych.
Podczas Eucharystii modlono się w intencji wszystkich parafian, dobroczyńców i życzliwych ludzi, dzięki którym kościół mógł powstać. Nie zapomniano również o zmarłych parafianach i dobroczyńcach.
W trakcie obrzędu dedykacyjnego Ksiądz Arcybiskup poświęcił wodę, pokropił nią ołtarz, ściany kościoła i zgromadzonych wiernych.
Następnie miała miejsce Liturgia Słowa, podczas której Pasterz archidiecezji wyraził podziękowanie Księdzu Proboszczowi za to, że przed 15 laty z całą gorliwością i poświęceniem przystąpił do organizowania nowej parafii i budowy kościoła. Metropolita łódzki podziękował także wszystkim parafianom za wspieranie Księdza Proboszcza i pracujących w parafii kapłanów.
W dalszej części Liturgii abp Ziółek dokonał namaszczenia ołtarza, zaś kapłani współkonsekratorzy namaścili ściany świątyni olejem krzyżma na znak poświęcenia jej na zawsze dla kultu Bożego. Następnie Dostojny Celebrans okadził ołtarz oraz świątynię i wiernych. Dym kadzidła, który uniósł się znad ołtarza, stał się znakiem i symbolem modlitw, wznoszonych z tej świątyni do Boga.
Na zakończenie obrzędu konsekracji nałożono obrus na ołtarz i zapalono świece - na znak Chrystusa, który jest Światłością świata. Wówczas zapaliły się wszystkie światła w kościele.
W procesji z darami niesiono chleb, komunikanty, wino i owoce, zaś parafianka Teodozja Anacik niosła własnoręcznie namalowany obraz jako dar dla świątyni.
Za przewodniczenie obrzędom poświęcenia podziękowania na ręce Metropolity łódzkiego złożyli przedstawiciele lokalnej społeczności parafialnej: Alicja Dyk i Henryk Koziorowski. Niech ta, wznoszona z tak wielkim poświeceniem i trudem, świątynia dla jej kapłanów oraz całej parafialnej wspólnoty będzie miejscem umocnienia i otuchy oraz szczególnej łaski i Bożego błogosławieństwa.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

Zaproszenie dla mnie: Bierz i jedz, pij, abyś żył

2024-03-28 06:16

[ TEMATY ]

Wielki Post

rozważania

rozważanie

Adobe.Stock.pl

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Jezus spożywa ze swoimi uczniami ostatnią wieczerzę. Wie, że to, co teraz im mówi, za chwilę stanie się rzeczywistością – Jego Ciało zostanie wydane i Krew przelana w piątek, w czasie zabijania w świątyni baranków paschalnych. Wypowiada słowa, które odtąd będą powtarzane w czasie każdej Mszy św.: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało Moje… bierzcie i pijcie, to jest Moja Krew”. „Ile razy bowiem będziecie jeść ten chleb i pić z tego kielicha, będziecie ogłaszać śmierć Pana, aż przyjdzie” (1 Kor 11, 26), dodaje św. Paweł Apostoł. Mogę te słowa przyjąć jako zaproszenie dla mnie: Bierz i jedz, pij, abyś żył. „Jeśli nie będziecie spożywali ciała Syna Człowieczego i pili Jego krwi, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja wskrzeszę go w dniu ostatecznym” (J 6, 53n). Takie to proste i takie trudne jednocześnie… Tajemnica Bożej miłości.

CZYTAJ DALEJ

Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował, ale jej ślady nosił na ciele

2024-03-28 23:15

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

św. o. Pio

Wydawnictwo Serafin

O. Pio

O. Pio

Mistycy wynagrodzenia za grzechy są powołani do wzięcia w milczeniu grzechów i cierpienia świata na siebie, w zjednoczeniu z Jezusem z Getsemani. Rzeczywiście, Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował i boleśnie przeżywał, ale jej ślady nosił na własnym ciele, aby w zjednoczeniu ze swoim Boskim Mistrzem współdziałać w wynagradzaniu za ludzkie grzechy. Jako czciciel Męki Pańskiej chciał, aby i inni korzystali z jego dobrodziejstwa.

„Misterium miłości. Droga krzyżowa z Ojcem Pio” to rozważania drogi krzyżowej, które proponuje nam br. Błażej Strzechmiński OFMCap - znawca życia i duchowości Ojca Pio. Rozważania każdej ze stacji przeplatane są z fragmentami pism Stygmatyka. Książka wydana jest w niewielkiej, poręcznej formie i zawiera także miejsce na własne notatki, co doskonale nadaje się do osobistej kontemplacji Drogi krzyżowej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję