Wśród utworów religijnych, skomponowanych przez Jana Maklakiewicza, na wyróżnienie zasługuje sześć kompletnych cykli mszalnych. Cztery z nich, odznaczające się szczególnymi wartościami artystycznymi, znalazły się na płycie wydanej przez firmę fonograficzną „CD ACCORD”. Nagranie jest dziełem Chóru Filharmonii Narodowej w Warszawie, śpiewającego pod batutą Henryka Wojnarowskiego, a także sopranistki Iwony Hossy, organisty Piotra Wilczyńskiego oraz Krystyny Lewandowskiej (sopran), Jolanty Rzewuskiej (alt) i Janusza Kazaneckiego (tenor).
Płytę otwiera Msza świętokrzyska, przeznaczona na chór mieszany i organy, dedykowana księżom misjonarzom związanym z warszawskim kościołem pw. Świętego Krzyża. Poszczególne części tej pogodnej i radosnej kompozycji cechuje wyjątkowo zwarta budowa formalna. Msza świętokrzyska, wydrukowana w 1933 r., cieszyła się opinią najpopularniejszej mszy Jana Maklakiewicza z liturgicznym tekstem łacińskim.
Msza ku czci św. Franciszka, obok Świętego z Asyżu, czciła pamięć młodszego brata kompozytora - Franciszka, wybitnie utalentowanego studenta Konserwatorium Warszawskiego, który oddał swe życie w obronie Ojczyzny we wrześniu 1939 r. Atutami tego przenikniętego smutkiem utworu są piękne zwroty harmoniczne, znakomicie opracowana partia organów oraz doskonałe wykorzystanie kontrastów wyrazowych.
We wrześniu 1942 r. powstała Msza częstochowska, która miała przynieść Polakom nadzieję i otuchę, a tym samym pomóc im w przetrwaniu okupacji niemieckiej. Oryginalną część wspomnianej Mszy stanowi Gloria, w której zostały wykorzystane rytmy tańców polskich - mazura, kujawiaka i oberka. Podstawą materiału tematycznego Credo są natomiast dwie melodie z Godzinek do Najświętszej Maryi Panny: Zacznijcie wargi nasze oraz Zawitaj, Panno Święta. Podniosły nastrój wprowadza początkowy fragment Agnus Dei, oparty na melodii Bogurodzicy.
Krążek zamyka Msza polska na solowy głos sopranowy, chór mieszany i organy. Powstała ona w 1944 r., ku duchowemu pokrzepieniu Polaków. Zaliczana jest do najwybitniejszych polskich kompozycji liturgicznych pierwszej połowy XX wieku.
Jan Maklakiewicz w latach 30. uważany był za najwybitniejszego polskiego kompozytora po Karolu Szymanowskim. Również dzisiaj jego muzyka sakralna oddziałuje na słuchaczy mistyczną głębią, szlachetną melodyką i subtelnym liryzmem.
Pomóż w rozwoju naszego portalu