Umiłowani, Siostry i Bracia!

Uroczystość Wszystkich Świętych i modlitwa za naszych zmarłych na cmentarzach pogłębiły w nas świadomość konieczności życia w jedności z Bogiem, naszym Ojcem. Lepiej też rozumiemy konieczność dążenia do świętości i patrzenia dalekowzrocznego - aż na wieczność. Głębiej też odczytujemy żarliwą modlitwę św. Pawła Apostoła, który z całym Kościołem świętym modli się za nas, "aby Bóg (...) z mocą udoskonalił w nas wszelkie pragnienie dobra oraz czyn płynący z wiary" (2 Tes 1, 11).

Do tęsknoty za wielkością, do pragnienia świętości na miarę samego Boga wzywają nas także nasi święci patronowie - Męczennicy z Międzyrzecza. Jesienią tego roku mija dokładnie tysiąc lat od przybycia z dalekich Włoch pierwszych trzech braci: Benedykta, Jana i Barnaby do pustelni Święty Wojciech, położonej w pobliżu prastarego grodu Międzyrzecz. Przyłączyło się do nich dwóch Polaków: Mateusz i Izaak, którzy rozpoczęli nowicjat, czyli przygotowanie do życia zakonnego.

Decyzja o sprowadzeniu benedyktynów-pustelników zapadła w czasie pamiętnego spotkania cesarza Ottona III z przyszłym królem Polski Bolesławem Chrobrym w Gnieźnie w 1000 roku. Klasztor benedyktynów-eremitów miał spełniać bardzo ważne zadania dla przyszłości Polski i Kościoła. Przybyli z Włoch bracia mieli prowadzić życie modlitwy i pokuty, tworzyć centrum naukowe, w którym będą się kształcić Polacy, a przede wszystkim prowadzić misję ewangelizacyjną wśród pogańskich Słowian zachodnich. Trzeba było rozpocząć od przyjmowania i kształcenia nowicjuszy pochodzących z miejscowej ludności. Do tych zadań zakonnicy przystąpili niemal od pierwszego dnia. Książe Bolesław Chrobry sam zatroszczył się o przygotowanie skromnych warunków życia. Męczeńska śmierć w roku 1003 opóźniła realizację podjętych zadań. Dała jednak mocne fundamenty pod budowanie głębokiej wiary w sercach ludu, wiary opartej na świadectwie oddania życia z miłości dla Chrystusa.

Rodzina diecezjalna przygotowuje się obecnie do Jubileuszu 1000-lecia Męczeńskiej Śmierci Pięciu Braci. Rok temu diecezjalne uroczystości Jubileuszu 2000-lecia Chrześcijaństwa zapoczątkowały w Międzyrzeczu przygotowania do obchodów wspomnianego Jubileuszu Śmierci Pierwszych Męczenników Polski. W tym roku, z okazji zbliżającego się święta patronalnego Męczenników, pragniemy dokonać uroczystej intronizacji ich relikwii. Otrzymaliśmy bowiem cząstki relikwii Pięciu Braci Męczenników od kardynała Miłosława Vlka z Pragi. Dlaczego właśnie aż z Pragi?

Otóż po śmierci cesarza Ottona III jego następca rozpoczął wojnę z księciem Bolesławem Chrobrym. W obawie przed profanacją grobu Męczenników trumny przeniesiono do Gniezna. Gdy książę Brzetysław opanował Wielkopolskę w 1038 r., wówczas przeniósł do Pragi relikwie św. Wojciecha i Pięciu Braci. Odtąd relikwie świętych Męczenników z Międzyrzecza znajdują się w katedrze św. Wita w Pradze. Dlatego jesteśmy wdzięczni arcybiskupowi Pragi kardynałowi Vlkowi za przekazanie delegacji naszej diecezji relikwii naszych świętych Patronów.

Z radością pragnę Was poinformować, Umiłowani Diecezjanie, że w najbliższą niedzielę, czyli 11 listopada 2001 r. odbędzie się w Międzyrzeczu Uroczystość Intronizacji Relikwii Pięciu Braci Męczenników: Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna do budującego się sanktuarium pod ich wezwaniem. Uroczystość rozpocznie się w wiosce Święty Wojciech, gdzie o godz. 10.00 odbędzie się nabożeństwo Słowa Bożego i gdzie modlić się będziemy przed wystawionymi relikwiami Męczenników. W procesji poniesiemy relikwiarz do budującego się sanktuarium. W progach kościoła wraz z biskupami, kapłanami i ludem Bożym powitam, powracających po 1000 lat na miejsce swojego ziemskiego życia i męczeńskiej śmierci, świadków Chrystusa: Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna.

Umiłowani, Bracia i Siostry!

Serdecznie zapraszam wszystkie wspólnoty parafialne do udziału w tak ważnym dla naszej Rodziny Diecezjalnej wydarzeniu. Pragniemy przy relikwiach świętych Męczenników modlić się o wiarę odważną i żywą. O takiej wierze na przykładzie Braci Polskich mówił do nas Jan Paweł II w Gorzowie w 1997 r. Oto jego słowa: "Zadania, jakie Pan Bóg stawia przed nami, są na miarę każdego z nas. Nie przekraczają naszych możliwości. Bóg przychodzi na pomoc w chwilach naszej słabości ( ...). Przykład takiego życia dają nam Bracia Polscy Męczennicy. To właśnie oni w zaciszu swoich eremów poświęcali wiele czasu na modlitwę i w ten sposób przygotowywali się do tego wielkiego zadania, jakie Bóg w niezbadanych swoich wyrokach im przygotował, do dania o Nim największego świadectwa, ofiarowania życia za Ewangelię. Bracia Polscy - poprzez swoją daninę krwi, jaką złożyli Panu u początków naszego narodu i Kościoła w tym narodzie, chcieli powiedzieć wszystkim, którzy po nich będą, że aby dawać świadectwo o Chrystusie, trzeba się do tego przygotować. Rodzi się bowiem, dojrzewa i uszlachetnia w atmosferze modlitwy, owej głębokiej i tajemniczej rozmowy z Bogiem. Na klęczkach. Nie można ukazywać Chrystusa innym, jeżeli wcześniej się Go nie spotka we własnym życiu. Tylko wówczas świadectwo będzie miało prawdziwą wartość. Stanie się zaczynem dla ludzkości, solą ziemi i światłem rozjaśniającym mroki naszym braciom kroczącym po ścieżkach tego świata" .

Pragniemy też modlić się o pokój dla świata i o dar współpracy między narodami. Za przykładem i przez wstawiennictwo naszych świętych Patronów chcemy stawać się solą ziemi i światłem świata. Dlatego z całym Kościołem świętym modlimy się: "Boże, Ty uświęciłeś początki wiary w narodzie polskim krwią świętych męczenników: Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, wspomóż swoją łaską naszą słabość, abyśmy naśladując Męczenników, którzy nie wahali się umrzeć za Ciebie, odważnie wyznawali Cię naszym życiem".

Na owocne przygotowanie się do obchodów Jubileuszu 1000-lecia Męczeńskiej Śmierci Pięciu Braci i na każdy dzień naszej ziemskiej drogi zawierzam wszystkich Ukochanych Diecezjan opiece Matki Bożej Rokitniańskiej, wstawiennictwu Świętych Braci Męczenników i z serca błogosławię: w imię Ojca i Syn, i Ducha Świętego.

Zielona Góra, 16 października 2001 r.