Kozielsk
Por. Dorożański Władysław Marian, ur. 11 kwietnia 1892 r. we Lwowie, s. Piotra i Katarzyny.
Od roku 1939 zamieszkały w Przemyślu (na Zasaniu). Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął pracę w Sądzie Okręgowym we Lwowie. Był członkiem wielu organizacji młodzieżowych, w tym „Sokoła”.
14 listopada 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego; otrzymał przydział do żandarmerii wojskowej. Brał czynny udział w walkach o Lwów (otrzymał m.in. Krzyż Walecznych). Po zakończeniu działań wojennych (marzec 1921 r.) pozostał w czynnej służbie wojskowej jako oficer korpusu administracyjnego (DOK X - Przemyśl). Od 1938 r. pełnił funkcję oficera gospodarczego w Radymnie (10. dyon tab). Do sowieckiej niewoli dostał się 17 września 1939 r. w okolicach Tarnopola. Zmarł 3 listopada 1939 r. podczas transportu do Kozielska lub w obozie w Kozielsku.
Dane od córki Marii Horniatkiewicz.
Starobielsk
Por. Zbrożek Władysław Zbigniew, ur. 6 lutego 1904 r. we Lwowie, s. Dominika i Karoliny.
Absolwent Gimnazjum J. J. Śniadeckich we Lwowie. Studia na Politechnice Lwowskiej (Wydział Rolniczo-Leśny) ukończył w czerwcu 1926 r. Starszy inspektor hodowli bydła na Małopolskę Wschodnią. Brał udział w obronie Lwowa. Służąc w 22. Pułku Ułanów w Brodach otrzymał stopień oficera rezerwy.
W 1935 r. w kościele św. Antoniego we Lwowie zawarł związek małżeński.
Przed wybuchem wojny został zmobilizowany i przydzielony do 22. Pułku Ułanów przy sztabie Kresowej Brygady Kawalerii. Jeniec obozu w Starobielsku. Zamordowany najprawdopodobniej w Charkowie.
Dane od syna Wojciecha Zbrożka.
Por. Kostiuk Ferdynand, ur. 17 marca 1883 r. we Lwowie, s. Teofila i Franciszki.
Absolwent Politechniki Lwowskiej. W czasie I wojny światowej służył w armii austriackiej. Jako oficer Wojska Polskiego był uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej i walk w obronie Lwowa. Po przewrocie majowym (1926 r.) - w randze porucznika - przeszedł na wojskową emeryturę. We wrześniu 1939 r. został powołany do służby kwatermistrzowskiej we Lwowie. Po zgłoszeniu się - na wezwanie generała Langnera - do DOK Lwów, wraz z innymi polskimi oficerami został podstępnie uprowadzony przez NKWD i osadzony w obozie Starobielsku. Zamordowany w kwietniu 1940 r. w więzieniu w Charkowie. Ostatnia wiadomość z obozu, jaką otrzymała od niego rodzina opatrzona była datą: 8 marca 1940 r.
Dane od syna Jerzego Kostiuka.
Pomóż w rozwoju naszego portalu