14 kwietnia br. Zakład Teologii Liturgii Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu zorganizował sympozjum na temat: Eucharystia życiem i misją Kościoła. W roku, który Ojciec Święty Jan Paweł II zaproponował Kościołowi jako Rok Eucharystii, rozważania na ten temat stały się dla wszystkich uczestników sympozjum zaproszeniem do przekładania Eucharystii na codzienne życie - jak powiedział jeden z prelegentów - „połączenia mojej codzienności z dziełem Bożym”.
Sympozjum otworzył dziekan Wydziału Teologicznego ks. prof. Jerzy Bagrowicz, który przypomniał słowa encykliki Ecclesia de Eucharistia vivit - „Kościół żyje dzięki Eucharystii”. Ksiądz Dziekan przywitał uczestników, wśród których było czterech biskupów: Wielki Kanclerz Wydziału Teologicznego bp Andrzej Suski, ordynariusz włocławski bp Wiesław Mering, senior włocławski bp Czesław Lewandowski i sufragan toruński bp Józef Szamocki.
Pierwszy z prelegentów - ks. prof. Jerzy Stefański z Poznania, rozważał temat symboliki w celebracji eucharystycznej. Parafrazując słowa Papieża Jana Pawła II: „Tam się wszystko zaczęło”, odniósł je do Wieczernika i sprawowanej tam przez Chrystusa Ostatniej Wieczerzy - pierwszej Eucharystii. Wyjaśniając potrzebę znaków w liturgii, ks. Stefański powołał się na konstrukcję człowieka, który to co nadprzyrodzone odbiera w sposób przyrodzony, to co duchowe - w sposób cielesny.
Podczas wykładu zostały omówione tylko niektóre symbole, których niezmierzone bogactwo odnajdujemy w każdej celebracji. Ołtarz, woda i kadzidło to elementy, które uświadamiają nam obecność Chrystusa w zgromadzeniu liturgicznym w czasie anamnezy tajemnic Jego życia.
Teologia naszego ciała - głównie ręki (obok głosu i innych gestów ciała) - którą z kolei zajął się Prelegent, przypomniała wszystkim zebranym, że cały człowiek uczestniczy w liturgii i powinien w nią zaangażować wszystkie swoje władze. Na koniec ks. prof. Stefański przywołał osobę Ojca Świętego, którego jako ceremoniarz miał okazję niejednokrotnie obserwować z bliska podczas celebracji, i zaznaczył, że dla Papieża każda celebracja była przede wszystkim modlitwą.
Eucharystia drogą do świętości - to temat kolejnego referatu, który wygłosił ks. prof. Ireneusz Werbiński, kierownik Zakładu Teologii Duchowości WT UMK. Przywołując konstytucję Vaticanum II Sacrosanctum Concilium, Prelegent przypomniał główne zadania Liturgii, jakimi są: uświęcenie człowieka, budowanie Mistycznego Ciała Chrystusa i oddawanie czci Bogu. Aby dążyć do świętości, człowiek potrzebuje pomocy i ta zostaje mu dana w postaci łaski Bożej. Dzieje się to głównie w Eucharystii, która stanowić powinna centrum życia chrześcijanina. Na postawione przez siebie pytanie, czy tak faktycznie dzieje się w rzeczywistości, ks. Werbiński odpowiedział, że nie. Główną przyczyną takiego stanu rzeczy jest ignorancja i brak odpowiedniej formacji liturgicznej, która pomogłaby wiernym wyjść z pozycji widzów, a stawać się rzeczywistymi uczestnikami Eucharystii. Temu zadaniu służyły postulaty, które ojcowie soborowi wysunęli w wyżej wspomnianej konstytucji. Nasze uświęcenie przez Eucharystię ma dokonywać się na potrójnej drodze: oczyszczenia, oświecenia i zjednoczenia.
Ostatnim punktem wykładu ks. prof. Werbińskiego było odniesienie się do wielkiej ilości świętych, których wspomnienia w ciągu całego roku proponuje nam Liturgia. Jan Paweł II niejednokrotnie przy beatyfikacjach i kanonizacjach podkreślał rolę Eucharystii w dążeniu do świętości przez konkretnych ludzi, którzy zostali nam dani jako pomoc w dążeniu do nieba.
Kolejną refleksję na temat: Msza św. szansą dla niedzieli podjął kierownik Zakładu Teologii Liturgii ks. prof. Krzysztof Konecki. Powołując się na list Jana Pawła II, przypomniał, że Dzień Pański jest praświętem Kościoła, do istoty którego należy gromadzenie się wiernych na celebracji liturgicznej. Prelegent mocno podkreślił, że jeżeli nie ma gromadzenia się wiernych, nie ma Kościoła - tak jak nie ma szkoły bez uczniów. Jeżeli w niedzielę nie sprawuje się Eucharystii, to nie można nazywać jej Dniem Pańskim, a uczestnictwo w Mszy św. nie może być zastąpione żadnym innym nabożeństwem. Ks. prof. Konecki podkreślił także potrzebę nieustannej formacji liturgicznej w celu odpowiedniego zrozumienia Eucharystii. Podsumowując powiedział, że należy włożyć wszelki wysiłek, aby Eucharystia była centrum życia każdego chrześcijanina i całej wspólnoty parafialnej. Spośród wszystkich funkcji parafialnych to Eucharystia jest tą najważniejszą i w jej przygotowanie należy włożyć jak najwięcej troski.
Zwieńczeniem podejmowanych tematów o Eucharystii była Msza św., sprawowana pod przewodnictwem bp. Andrzeja Suskiego. W wypełnionej kaplicy seminaryjnej, przy licznej koncelebrze zebranych biskupów i księży, uczestniczyliśmy we wspólnym dziękczynieniu. W homilii bp Wiesław Mering mówił o nie najłatwiejszych warunkach głoszenia Ewangelii w dzisiejszym świecie i o zadaniach, jakie Kościół stawia przed teologami - zarówno duchownymi, jak i świeckimi. Nawiązując do tematu sympozjum, Ordynariusz włocławski mówił o przekładaniu teorii na praktykę, zwracając uwagę na to, że Eucharystia sprawowana jest po wykładach. Bp Mering przywołał też treść dokumentu włożonego do trumny zmarłego Ojca Świętego Jana Pawła II, w którym encyklika Ecclesia de Eucharistia została określona jako szczyt nauczania papieskiego. A skoro Eucharystia ma być - i dla wielu wiernych jest - szczytem życia chrześcijańskiego, to czyż nie warto wspiąć się na ten szczyt za przykładem Jana Pawła II Wielkiego, przede wszystkim przy pomocy spuścizny, którą On nam zostawił?