Św. Franciszek z Asyżu był wielkim czcicielem Bogarodzicy. W ślad za swoim założycielem jego duchowi synowie we wszystkich prowincjach zakonnych, kościołach i klasztorach franciszkańskich szerzyli cześć Matki Bożej. Stąd też bardzo często spotykamy klasztory franciszkańskie, w których znajdują się otoczone wielką czcią obrazy i figury Matki Bożej. I tak w Poznaniu jest łaskami słynący wizerunek Matki Bożej w Cudy Wielmożnej w kościele pw. św. Antoniego Padewskiego, w Krakowie obraz Matki Bożej Bolesnej zwany Smętną Dobrodziejką w bazylice pw. św. Franciszka z Asyżu, w Kalwarii Pacławskiej Matki Bożej Kalwaryjskiej w kościele pw. Znalezienia Krzyża Świętego. We Wrocławiu natomiast, w którym ojcowie franciszkanie założyli klasztor tuż po śmierci św. Franciszka z Asyżu, z pewnością istniał kult Najświętszej Maryi Panny od samego początku.
Gdy w r. 1810 r. na terenie Prus zlikwidowano zakony, franciszkanie zostali zmuszeni do opuszczenia Wrocławia.
Kościół św. Doroty, będący własnością Zakonu Franciszkańskiego po II wojnie światowej został zajęty na prokatedrę, gdyż wrocławska katedra legła w gruzach w czasie działań wojennych. Tak więc ojcowie franciszkanie wybrali kościół zniszczony i przeznaczony do rozbiórki pw. św. Karola Boromeusza. Taki wybór był zgodny z duchem ich zakonu, bowiem św. Franciszek z Asyżu dostał ongiś polecenie Boże: „Idź i napraw mój dom, który popada w ruinę”.
Do roku 1950 ojcowie franciszkanie odbudowali małą część kościoła, kaplicę podobną do „Porcjunkuli”, w której umieścili od dawna czczony i znany obraz na Wschodzie, a później w bazylice krakowskiej Matki Bożej Radosnej, zwany też Matką Bożą Łagodną, a także Matką Bożą Łaskawą.
W 1963 r. bp Paweł Latusek z Wrocławia dokonał uroczystej intronizacji obrazu, który odtąd otrzymał nazwę Matki Bożej Łaskawej.
Wprowadzono uroczystą codzienną Mszę św. z prośbami i podziękowaniami, w sobotę o godz. 8.00 odprawiano Mszę św. wotywną o Matce Bożej z kazaniami, a w trzecią niedzielę miesiąca w miejsce Nieszporów odmawiano Koronkę o siedmiu radościach Matki Bożej wg tradycji franciszkańskiej. Coraz liczniej zbierający się na nabożeństwach wierni wypraszali od Maryi łaski dla siebie i swoich bliskich.
3 maja 1993 r. kard. Henryk Gulbinowicz, metropolita wrocławski, ustanowił dekretem sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w kościele franciszkańskim pw. św. Karola Boromeusza.
11 września 1994 r. delegat Ojca Świętego Jana Pawła II kard. Antonio Javiere, w obecności wielu biskupów i kilku tysięcy wiernych dokonał koronacji obrazu koronami papieskimi. Ponieważ koronacja nastąpiła w Międzynarodowym Roku Rodziny biskupi dodali do tytułu Matki Bożej Łaskawej tytuł Patronki Małżeństwa i Rodzin. Jest też specjalna modlitwa do Matki Bożej Łaskawej oraz Nowenna, a kult Jej rozwija się i jednoczy społeczeństwo Wrocławia i okolic. Liczne łaski spływają na Jej czcicieli, szczególnie przez odmawianie w rodzinach Różańca św., którego peregrynacja odbyła się w latach 2002/ 2003, w 10. rocznicę ustanowienia sanktuarium, w Roku Różańca Świętego.

Korzystałam z: artykułu ks. Jerzego Watrasa, Z dawna Polski Tyś Królową, Siostry Niepokalanki, Szymanów, Peregrynacja Różańca Świętego, Wrocław 2002/2003