Historia
Obecny teren wspólnoty Narodzenia Najświętszej Maryi Panny należał do parafii św. Stanisława Biskupa Męczennika w Myszkowie. 16 sierpnia 1969 r. Kuria Diecezjalna mianowała ks. Mariana Skoczowskiego wikariuszem terenowym odpowiedzialnym za duszpasterstwo w kaplicy w Mijaczowie. 25 września 1973 r. wikariuszem terenowym został ks. Marian Kuzia. 3 lata później bp Stefan Bareła erygował tutaj ekspozyturę z prawami parafii. Na fali pewnej swobody religijnej, po zrywie „Solidarności” przyszedł czas na erygowanie wspólnoty Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Myszkowie-Mijaczowie. 8 grudnia 1980 r. bp Bareła podniósł ekspozyturę do godności parafii. Pierwszym proboszczem został ks. Marian Kuzia, którego posługa na tym terenie przypadła na czasy niezwykle trudne. Częste szykany, przesłuchania wyniszczały jego zdrowie i siły. Jednak dzięki jego olbrzymiej determinacji udało się uzyskać pozwolenie na budowę domu parafialnego i wzniesienie jego murów oraz pozwolenie na budowę kościoła i przystąpienie do jej realizacji. W 1990 r. rozpoczęły się prace budowlane przy świątyni. Niestety, przyszła choroba, a potem śmierć. Pierwszy proboszcz mijaczowskiej wspólnoty ks. Marian Kuzia, animator życia duchowego mieszkańców, pierwszy budowniczy kościoła i obiektów przykościelnych odszedł do Pana 31 marca 1995 r.
BogactwoKościoła to ludzie
19 kwietnia 1995 r. do wielkiego, odpowiedzialnego dzieła wznoszenia Kościoła żywych kamieni oraz budowy kościoła materialnego powołany został młody, operatywny, pełen Bożego entuzjazmu, radości i sił dotychczasowy proboszcz parafii św. Marcina w Żytniowie, ks. kan. Jan Batorski. „To nowa era w dziejach naszej parafii, era wytężonej pracy i współpracy, której efekty są dzisiaj doskonale widoczne. Wspólna modlitwa i wspólne działanie przynosiły owoce. Dziś parafia dumna jest przede wszystkim z bogactwa duchowego. Około 50 % parafian uczęszcza na niedzielne Msze św.
Parafialna Rada Duszpasterska oraz Akcja Katolicka, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Ruch Światło-Życie, Bractwo Eucharystyczne, Rodzina św. Antoniego, Pomocnicy Maryi Matki Kościoła, Liturgiczna Służba Ołtarza, Wspólnota Godziny Świętej, Bractwo Świętych Archaniołów i Aniołów, Franciszkański Zakon Świeckich, Caritas Parafialna, Żywy Różaniec, Rycerstwo Niepokalanej, Rodzina Saletyńska, Chór Parafialny, Zespół muzyczny Opoka. Nowe Jeruzalem - to wspólnoty, które składają się na duchowy wizerunek tutejszej parafii. Od 1997 r. parafia posiada kaplicę Wieczystej Adoracji, a od 2000 r. nowy cmentarz grzebalny. Na uwagę zasługują też dróżki różańcowe z nową dzwonnicą. Jest parking samochodowy, a plac kościelny ogrodzony, wyłożony kostką i pięknie zagospodarowany. Wielka mobilizacja parafian sprawiła, że już we wrześniu 1995 r. na szczycie kościoła umieszczono krzyż i koronę, a 24 grudnia tegoż roku w pokrytym już kościele bp Antoni Długosz odprawił pierwszą Pasterkę. W 1998 r. zajęto się wyposażeniem kościoła wewnątrz. Powstał ołtarz główny i ołtarze boczne, zakupiono tabernakulum, w oknach zamontowano witraże, założono oświetlenie, położono posadzkę marmurową, w kościele pojawiły się stacje drogi krzyżowej, ławki dębowe oraz piękne żyrandole. Architekci - Jerzy Kopyciak i Marian Kruszyński opracowali projekt wystroju zarówno wewnętrznego, jak i zewnętrznego mijaczowskiej świątyni. 10 września Roku Jubileuszowego 2000 abp Stanisław Nowak dokonał aktu konsekracji kościoła pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Piękno nowej świątyni wynika z ciekawych rozwiązań architektonicznych, bogactwa dzieł sakralnych, oryginalnego wystroju, ale przede wszystkim tworzą je ludzie wierni Bogu, którzy wypełniają wnętrze kościoła.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Odwzajemniona miłość
Parafia pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Myszkowie-Mijaczowie wcale nieprzypadkowo 25 lat temu otrzymała takie właśnie wezwanie. Tu wciąż rodzi się „nowe” i nie trudno zauważyć, że wspólnota rzeczywiście żyje. Kościół, choć nowy posiada to „coś”, co sprzyja modlitwie i refleksji. Sprawowana w kościele Liturgia sprawia, że chce się tutaj przychodzić, a dzięki oprawie liturgicznej w wykonaniu zespołu muzycznego pragnie się nie tylko śpiewać, ale i tańczyć. Rodzi się „nowe”, bo wciąż nowi ludzie - z parafii i spoza jej granic przekraczają progi świątyni, w której króluje Maryja. Powstają nowe wspólnoty apostolskie, rodzą się nowe dzieła duchowe i materialne. Obecnie trwa modernizacja budynku parafialnego.
Ciepło, dobroć i życzliwość proboszcza parafii - ks. kan. Jana Batorskiego ujmują każdego człowieka. „Dusza naszej parafii, niezastąpiony gospodarz, wspaniały organizator, prawdziwy przyjaciel nas wszystkich” - tak postrzegają go wierni, którzy z uznaniem i szacunkiem chylą czoła przed swoim Duszpasterzem.
A wszystko zaczęło się...
„7 marca 1955 r., kiedy mały Janek jako trzecie z pięciorga dzieci Ireny i Tadeusza Batorskich przyszedł na świat. Pewnie wówczas młodzi rodzice zastanawiali się kim będzie ich syn i może nawet przyszło im na myśl, że narodził się, aby służyć Bogu i ludziom” - mówił podczas homilii bp Długosz. Dzieciństwo i młodość w rodzinie głęboko religijnej sprawiły, że po ukończeniu Szkoły Podstawowej w rodzinnym Maluszynie oraz Liceum Ogólnokształcącego we Włoszczowej podjął decyzję pójścia za Chrystusem. Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Częstochowskiej w Krakowie zostało uwieńczone przyjęciem kapłańskich święceń 25 maja 1980 r. z rąk bp. Stefana Bareły. Parafia św. Wawrzyńca w Borownie i św. Stanisława Kostki w Częstochowie - to placówki w których pracował jako wikariusz. Pierwsze probostwo w parafii św. Marcina w Żytniowie objął w 34. roku życia i 9. roku kapłaństwa.
Ks. kan. Jan Batorski chętnie służy nie tylko myszkowskiej wspólnocie, jego obecność zaznacza się także w dekanacie, regionie i archidiecezji.