Przestrzeń wzrostu

Świętujące jubileusz duszpasterstwo, w 1993 r. obrało za swojego patrona bł. Piotra Jerzego Frassatiego. Jak mówią studenci, „ten »człowiek ośmiu błogosławieństw« wskazuje im drogę do Boga i pomaga wspinać się ku niebu żyjąc jak najpełniej”, dlatego też z niego czerpią przykład, angażując się w prowadzone przez DA inicjatywy oraz aktywnie uczestnicząc w życiu wspólnot. Do DA przychodzą najczęściej za namową znajomych, przeważnie na I roku studiów, a zostają już na kilka lat. Przynoszą swoją młodość, zaangażowanie i czas, a zyskują akceptację, realizację, poczucie wspólnoty, tożsamości i własnej wartości. Zwykle są zabiegani, ale uśmiechnięci, pełni pomysłów i gotowi do poświęcenia dla innych. A zapytani o to, co im daje przynależność do DA, ze wzruszeniem mówią: „Duszpasterstwo Akademickie jest przestrzenią wzrostu. Na uniwersytecie zdobywamy wiedzę, a w duszpasterstwie rozwijamy się duchowo. Można się tu nauczyć, czym jest i jaka powinna być wspólnota chrześcijańska. (…) Nie wyobrażam sobie czasu studiów bez DA. Tu są moi przyjaciele, tu się modlę i poznaję Boga, tu się bawię i dzielę swoje trudności we wspólnocie. Żal będzie pożegnać się z DA”. Wielu zostaje w duszpasterstwie także po studiach, spotykając się w gronie absolwentów lub po latach przychodzi ze swoimi rodzinami na nabożeństwa do Kościoła Akademickiego. Wypracowane przez lata formy posługi duszpasterskiej, którą podejmują obecnie o. Andrzej Batorski SJ, o. Piotr Lenart SJ i o. Piotr Twardecki SJ - to spotkanie poprzez liturgię, posługę sakramentalną, kierownictwo duchowe oraz rozmowy indywidualne. Formą pogłębienia wiary są „Rekolekcje pośród życia” wg metody św. Ignacego z Loyoli, Seminarium Odnowy Życia w Duchu Świętym, spotkania z cyklu „Duchowość kobiety i mężczyzny” oraz głoszona jest katecheza akademicka. Co roku grupa osób przygotowuje się do przyjęcia sakramentów inicjacji chrześcijańskiej, a prowadzony metodą dynamiki małych grup kurs przedmałżeński jest popularny nie tylko wśród studentów. Nie brakuje również Rady DA, a księgarnia, herbaciarnia oraz punkt poradnictwa psychologicznego i rodzinnego jest formą służby całemu środowisku akademickiemu.

To już 60 lat

„Uniwersytet to szczególne miejsce posługiwania prawdy, miejsce, w którym człowiek znajduje wizję przyszłości, mądrość, zaś DA jest miejscem refleksji, formacji, modlitwy, gdzie wciąż na nowo zadawane jest pytanie o wpływ, jaki wywiera prawda Chrystusa na studia, badania, poznanie rzeczywistości, na generalną formację osoby” - mówił Paweł Nowik w czasie dyskusji panelowej, jaka zainaugurowała świętowanie jubileuszu. Panel, pt. Kościół i Uniwersytet. Pamięć. Tożsamość. Nadzieja, stał się pretekstem do refleksji nad jakością życia w tych środowiskach, ale również próbą odpowiedzi na pytania o program pracy duszpasterskiej, tożsamość środowiska akademickiego i jego znaczenia dla Kościoła. Goście: ks. prof. Adam Przybecki, o. Hubert Czuma SJ, o. Wacław Oszajca SJ oraz dr Dorota Kornas-Biela i prof. Józef Fert, prorektor KUL-u - starali się odpowiedzieć m. in. na pytanie: czy absolwenci KUL-u przez lata spędzone w DA są dobrymi kontynuatorami misji „Deo et Patrie”? Po zakończeniu dyskusji zgromadzono się w Kościele Akademickim KUL na Mszy św. koncelebrowanej pod przewodnictwem abp. Józefa Życińskiego, w czasie której polecano Bogu wszystkich, którzy włączyli się w budowanie DA KUL. Uroczystość uświetnił koncert Chóru Duszpasterstwa Akademickiego KUL pod dyrekcją Kingi Bogacz oraz miało miejsce wspólne świętowanie, na którym spotkali się obecni i dawni duszpasterze oraz członkowie duszpasterstwa. Następnego dnia odbył się jubileuszowy bal andrzejkowy, na którym poza wspaniałą zabawą, jubileuszowym tortem i życzeniami dla o. Andrzeja Batorskiego SJ, odbyły się wybory króla i królowej balu, a jeden z duszpasterzy zatańczył w poncho i sombrero.

„… są tylko dwie drogi i nie ma trzeciej”

Hasło XI Forum Młodzieży Akademickiej, które w dn. 30 listopada - 2 grudnia 2005 r. zostało zorganizowane przez DA KUL zostało zaczerpnięte z nauczania Jana Pawła II. Tradycja Forum trwa od 1995 r., kiedy zostało zorganizowane po raz pierwszy. Choć adresowane przede wszystkim do studentów, Forum gromadzi wszystkich ludzi, którzy poszukują odpowiedzi na pytania dotyczące młodości, wiary, kultury, społeczeństwa, wartości. Wśród zaproszonych dotychczas gości znaleźli się politycy, dziennikarze, przedstawiciele nauki, działacze społeczni, twórcy, sportowcy, przedstawiciele Kościoła. Wykładom i prelekcjom towarzyszyły zazwyczaj projekcje filmów, spektakle i koncerty, a każdego dnia gromadzono się na Mszy św. W tym roku, pierwszego dnia Forum skoncentrowanego na pytaniu: gdzie szukać współczesnych autorytetów?, młodzi spotkali się z prof. Marią Braun-Gałkowską oraz na koncercie zespołu „40 synów i 30 wnuków jeżdżących na 70 oślętach”. Zespół, czerpiący inspirację do tekstów piosenek z Biblii, swoim brzmieniem zbliżonym do folkowego, roztańczył zgromadzonych na koncercie. Drugiego dnia, na pytanie „Którędy przez życie?”, młodzi szukali odpowiedzi na spotkaniu z państwem Terlikowskimi, autorami programu „My, wy, oni” w TVP 1 oraz w czasie spektaklu Teatru ITP „Odysea”. Natomiast nad tym, czy chrześcijaństwo po 2000 lat to bankructwo czy sukces, ostatniego dnia XI Forum, rozmawiał z młodymi o. Maciej Zięba OP, prowincjał Dominikanów w Polsce. „To dlatego Kościół w Polsce ma swoją żywotność ciągle jeszcze, że myśmy, ci urodzeni w zeszłym wieku, mieli świadomość ceny, ja wiedziałem, że mogą mnie zamknąć, wyleją mnie ze studiów. Perspektywa była taka, że wiara może mnie dużo kosztować - tłumaczył młodym o. Zięba. - Mam taką tezę, że umiarkowane prześladowania są najlepszą rzeczą dla rozwoju Kościoła” - podkreślał. Prowincjał Dominikanów nie obawiał się zrywania z wiarą w czasie studiów i mówił: „Chodzi o to, by ci, którzy odchodzą, wrócili dobrowolnie jako dojrzali ludzie. Taka wiara odziedziczona z jednej strony jest skarbem, bo trzeba do czegoś wrócić jak się odejdzie, ale z drugiej strony, jeśli ona jest tylko przejęta, to jest trochę za mało. Więc odejście i powrót to może być coś twórczego i dobrego, bo to już jest moje chrześcijaństwo”. Tegoroczne Forum zakończono koncertem charytatywnym Stanisława Soyki na rzecz Hospicjum im. Małego Księcia w Lublinie.