Reklama

Kapłaństwo - moje życie

Mamy trzech prezbiterów w diecezji sosnowieckiej, którzy w tym roku obchodzą 35. rocznicę przyjęcia sakramentu kapłaństwa. Jednym z nich jest ks. kan. Eugeniusz Grzyb - proboszcz parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Sosnowcu-Niwce.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Księdza Eugeniusza, w przededniu jubileuszu, zastałem w kościele przy pracach remontowych, gdy zakładano nowy żyrandol. Na pytanie czy nie przygotowuje jakiejś uroczystości związanej z tak ważną rocznicą, uśmiecha się szeroko i mówi, że najważniejsze to podziękować Bogu. „Będziemy mieli też rocznicowe spotkanie, które organizuje nasz duktor, a patronuje temu wydarzeniu kolega z kursu, obecny metropolita lubelski abp Józef Życiński. A tak po cichu to marzy mi się, by pojechać w tym okresie do Rzymu i pomodlić się przy grobie Jana Pawła II” - mówi ks. Grzyb.

Związany z Niwką

Ks. Eugeniusz połowę swojego kapłańskiego życia spędził w parafii św. Jana Chrzciciela w Sosnowcu-Niwce, choć wcale się tego nie spodziewał. Nominację otrzymał w 1990 r. z rąk bp Stanisława Nowaka. Po przybyciu do parafii i obejrzeniu tego, co zastał, wydawało mu się, że więcej jak rok nie da rady wytrzymać. Stało się inaczej. Z tą dzielnicą związał się, poświęcił jej siły i wcale tego nie żałuje. Ale zacznijmy od początku.
Jest rok 1990. W kraju narasta entuzjazm po odzyskanej wolności, przyspiesza gospodarka, ludzie budzą się z komunistycznego letargu. Tę sytuację Ks. Proboszcz w Niwce postanowił wykorzystać i wprzęgnąć wiernych w parafialne poczynania. A było w co angażować, bowiem kościół, plebania oraz budynki parafialne znajdowały się w fatalnym stanie. Wymagały kapitalnego remontu i to natychmiast. Trzeba było wiele rozwagi, by za prace remontowe wziąć się w odpowiedniej kolejności, choć i tego nie można było przewidzieć, bo co chwila wyskakiwały sprawy nie cierpiące zwłoki.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Tabernakulum na początek

Zaczął od plebanii, bo musiał gdzieś skłonić głowę na odpoczynek. „Pierwsza zima była najgorsza, hulający szczelinami w oknach wiatr, niesprawne centralne ogrzewanie uczyniły ten sezon bardzo długim. Dlatego jednym z moich pierwszych kroków było podłączenie instalacji gazowej oraz wymiana pieca i C.O. W tym okresie zacząłem się zastanawiać, od czego rozpocząć prace konserwatorskie w świątyni. I jak zwykle życie samo przyniosło odpowiedź. Do kościoła włamali się nieznani sprawcy. Wszystkie zamki były otwarte. Zauważyłem także, że i skrzydło tabernakulum jest uchylone. Struchlałem, gdyż obawiałem się najgorszego - profanacji Najświętszego Sakramentu. Na całe szczęście złodzieje nie posunęli się aż tak daleko. Po tym zdarzeniu wiedziałem od czego muszę rozpocząć - od zamówienia nowego, pancernego, stałego, ogniotrwałego tabernakulum. I to była pierwsza inwestycja” - wspomina ks. Eugeniusz Grzyb. Następnie Ks. Kanonik zajął się posadzką. Poprzednia była popękana na skutek szkód górniczych na linii prezbiterium - kruchta wejściowa. Partycypacja w kosztach wymiany posadzki - jeszcze wówczas istniejącej kopalni Niwka-Modrzejów - i składki wiernych pozwoliły na w miarę szybką zmianę. Kamienną posadzkę ułożono nawiązując do stylu romańskiego, łącząc kolory ciemne z jasnymi. Po wymianie podłogi przyszedł czas na ściany. Malowania kościoła podjął się prof. Pałka z Katowic. Pod jego kierunkiem pracami tymi zajmował się inż. Łęgowski. I tutaj również życie napisało swój scenariusz. Podczas prac konserwatorskich natrafiono na pierwotną malaturę w sklepieniu prezbiterium. Była jeszcze w na tyle dobrym stanie, że grzechem by było nie podejmować się ratowania fresków. I warto było gdyż odtworzone sceny zapierają dech w piersiach. Jednak na nic zdałoby się malowanie i złocenie ścian, gdyby nie uszczelnienie i wymiana ubytków w oknach witrażowych. Po tych inwestycjach przyszedł montaż nowego, nawiewowego ogrzewania gazowego. Urządzenie zastąpiło stary piec na ropę, który nie dawał ani wystarczającej ilości ciepła, ani komfortu modlitwy, gdyż rozsiewał zapach spalin. Sponsorem ogrzewania była dyrekcja kopalni Niwka-Modrzejów.

Reklama

Remonty ołtarzy i wieży

Ale wcale nie trzeba wysoko podnosić głowy, by napawać się pięknem architektury sakralnej w kościele. W połowie lat 90. ks. Eugeniusz odrestaurował ołtarz główny św. Jan Chrzciciela, autorstwa Pawła Turbasa i dwa boczne Matki Bożej i Serca Pana Jezusa. „To była bardzo żmudna i czasochłonna robota, gdyż konserwatorzy musieli po kawałku rozbierać kilkumetrowy ołtarz składający się z setek elementów, w tym cennych figur i rzeźb. A po zakonserwowaniu i odnowieniu trzeba było to wszystko na nowo złożyć” - opowiada ks. Eugeniusz. Swojego remontu doczekał także chór organowy i same organy. Dokonała tego firma organmistrzowska z Piotrkowa Trybunalskiego. Odnowione miechy, wymienione piszczałki teraz brzmią jak nowe.
Tak odnowiony kościół doczekał się w końcu chyba najbardziej spektakularnej i najbardziej widocznej zmiany, a mianowicie remontu wieży. „Z wieżą wiąże się ciekawa historia. Otóż drewniane rusztowanie mające zabezpieczyć przechodniów stało już 30 lat. Oczywiście wymieniłem bele i deski, ale był to stan tymczasowy. Dość powiedzieć, że konstrukcja wieży odchyliła się aż o 60 cm od pionu. Nie muszę mówić czym to groziło. Po wykonaniu ekspertyz otrzymałem od konserwatora zabytków bezwzględny zakaz używania dzwonów. Ale wieże udało się uratować. Uzupełniliśmy braki, wymieniliśmy cegły i na to nałożyliśmy nowy chełm. Teraz wieża wygląda naprawdę okazale i nikogo nie straszy zawałem” - mówi z uśmiechem Ks. Proboszcz. A dzwony zastąpiła elektryczna instalacja firmy Rduch.
I tak stopniowo, po uzupełnieniu najpilniejszych potrzeb, można było wyjść z pracami remontowymi na zewnątrz świątyni. Dlatego też wokół kościoła powstała 4-metrowa, wybrukowana alejka. Kostką brukową wyłożony został również plac przed świątynią. Wierni idąc po deszczu na Eucharystię nie muszą już skakać między kałużami wody. Nowego wyglądu nabrało otoczenie kościoła, które nie bez ciężkiej pracy i wielu starań Proboszcza zostało ogrodzone nowymi przęsłami. Ks. Proboszcz postarał się o wycinkę otaczających świątynię kasztanów, co przyczyniło się do odkrycia pięknej bryły świątyni i lepszego nasłonecznienia murów. „Został co prawda jeszcze jeden kasztan, który zasłania zabytkowy krucyfiks na przedniej ścianie kościoła, pamiętający czasy pierwszej kaplicy. I gdybym otrzymał zgodę z Urzędu Miasta Sosnowca na wycięcie drzewa, to można by było wspomniany krucyfiks wyeksponować, oświetlić i byłby doskonale widoczny z ruchliwej drogi łączącej Mysłowice z Jaworznem. Prócz tego marzy mi się jeszcze oświetlenie świątyni. Parafia nie jest w stanie udźwignąć ciężaru podświetlenia murów kościoła, ale jeśli miasto Sosnowiec zdecydowałoby się na taki krok, to byłoby wspaniale” - mówi Ks. Kanonik. Ostatnio kosztowną inwestycją była eksploracja dachu. Po ubiegłorocznej srogiej zimie trzeba było poczynić pewne poprawki, uzupełnić braki i zapobiec wnikaniu wody do wnętrza.

Reklama

Prace przy plebanii

Równolegle z pracami konserwatorsko-remontowymi w kościele, trwały podobne starania w budynku plebanii. „Kapłaństwo to moje życie, a plebania to dom kapłana. Musiałem więc postarać się o godne warunki egzystencji. Dlatego budynek przez ostatnich kilka lat został gruntownie odnowiony: wymieniony został dach, zmieniliśmy ponad 40 okien, uzupełniliśmy fugi w zewnętrznym murze plebanii. Zaniedbanie tych prac groziło zwichrowaniem ścian. I tak wyszło, że przerobiłem każde pomieszczenie w budynku od piwnic po dach. Wymieniłem C.O., instalacje - wodną i elektryczną. Uzupełniliśmy tynki, wygipsowaliśmy ściany. Tam gdzie trzeba położyliśmy boazerię, w innych miejscach panele, płytki. Teraz każdy z wikariuszy ma 2-pokojowe mieszkanie z łazienką. Uporządkowany został również teren przed plebanią, powstały alejki, wjazd, miejsca parkingowe. Staram się po prostu stworzyć godne warunki życia i pracy” - mówi Proboszcz.

Reklama

Duszpasterskie priorytety

Dewizą pracy duszpasterskiej ks. Eugeniusza Grzyba jest rozwijanie talentów ludzi z nim współpracujących. Dlatego w pracy formacyjnej w parafii role są podzielone. Wikariusze zajmują się wspólnotami działającymi przy parafii - oazą, ministrantami, scholą, Akcją Katolicką, zespołem charytatywnym, a proboszcz zajmuje się sprawami gospodarczymi. „Każdy powinien robić to, co lubi i co umie najlepiej. Po prostu powinien być sobą. Oczywiście pewne działania duszpasterskie należy wykonywać bez względu na zapatrywania. Jednak uważam, że zajmowanie się tym, w czym człowiek dobrze się czuje jest jak najbardziej zasadne. Z jednym zastrzeżeniem, ostatecznie o podejmowanych staraniach powinien decydować proboszcz, bo jednak on za parafię odpowiada” - wyjaśnia ks. Grzyb.

Rys powołania

Ks. kan. Eugeniusz Grzyb przyjął święcenia kapłańskie 21 maja 1972 r. z rąk bp. Stefana Bareły. Wcześniej ukończył Niższe Seminarium Duchowne w Częstochowie. Powołanie odkrył więc już bardzo wcześnie. Nie przeszkodziła mu nawet 2-letnia służba wojskowa odbywana w Bartoszycach. Równolegle z nim w tym czasie w wojsku służył Alek Popiełuszko - bo tak wszyscy na niego mówili. Ks. Eugeniusz ostatnie 17 lat swojego życia poświęcił parafii św. Jan Chrzciciela, wcześniej założył 1-hektarowy cmentarz, zakupił plac pod budowę kościoła i plebani oraz wybudował w stanie surowym plebanię i wzniósł mury kościoła do momentu zwieńczenia w Porębie-Niwki. Ma ciągle nowe pomysły i projekty do zrealizowania, jeśli tylko - jak mówi - zdrowie i Pan Bóg pozwoli.

2007-12-31 00:00

Ocena: 0 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

„Napełnił naczynie wodą i zaczął umywać uczniom nogi” (J 13, 5)

Niedziela warszawska 15/2004

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

pl.wikipedia.org

Mistrz Księgi Domowej, "Chrystus myjący nogi apostołom", 1475

Mistrz Księgi Domowej,

1. Wszelkie „umywanie”, „obmywanie się” lub kogoś albo czegoś kojarzy się ściśle z faktem istnienia jakiegoś brudu. Umywanie to akcja mająca na celu właśnie uwolnienie się od tego brudu. I jak o brudzie można mówić w znaczeniu dosłownym i przenośnym, taki też sens posiada czynność obmywania; jest to oczyszczanie się z fizycznego brudu albo akcja symboliczna powodująca uwolnienie się od moralnego zbrukania. To ten ostatni rodzaj obmycia ma na myśli Psalmista, kiedy woła: „Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich moich grzechów …obmyj mnie a stanę się bielszy od śniegu” (Ps 51, 4-9). Wszelkie „bycie brudnym” sprowadza na nas złe, nieprzyjemne samopoczucie, uwolnienie się zaś od owego brudu przez obmycie przynosi wyraźną ulgę.
Biblia mówi wiele razy o obydwu rodzajach zarówno brudu jak i obmycia, czyli oczyszczenia. W rozważaniach niniejszych zajmiemy się obmyciami z brudu w znaczeniu moralnym.

CZYTAJ DALEJ

8 lat temu zmarł ks. Jan Kaczkowski

2024-03-27 22:11

[ TEMATY ]

Ks. Jan Kaczkowski

Piotr Drzewiecki

Ks. dr Jan Kaczkowski

 Ks. dr Jan Kaczkowski

28 marca 2016 r. w wieku 38 lat zmarł ks. Jan Kaczkowski, charyzmatyczny duszpasterz, twórca Hospicjum św. o. Pio w Pucku, autor i współautor popularnych książek. Chorował na glejaka - nowotwór ośrodka układu nerwowego. Sam będąc chory, pokazywał, jak przeżywać chorobę i cierpienie - uczył pogody, humory i dystansu.

Ks. Jan Kaczkowski urodził się 19 lipca 1977 r. w Gdyni. Był bioetykiem, organizatorem i dyrektorem Puckiego Hospicjum pw. św. Ojca Pio. W ciągu dwóch lat wykryto u niego dwa nowotwory – najpierw nerki, którego udało się zaleczyć, a później glejaka mózgu czwartego stopnia. Po operacjach poddawany kolejnym chemioterapiom, nadal pracował na rzecz hospicjum i służy jego pacjentom. W BoskiejTV prowadził swój vlog „Smak Życia”.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Msza Święta Krzyżma w Przemyślu

2024-03-28 16:37

Stanisław Gęsiorski

Błogosławieństwo oleju Krzyżma

Błogosławieństwo oleju Krzyżma

W Wielki Czwartek, 28 marca 2024 r., tradycyjnie przed południem w Bazylice Archikatedralnej sprawowana była Msza Święta Krzyżma, której przewodniczył abp Adam Szal, metropolita przemyski. Podczas Eucharystii zostały poświęcone oleje służące do sprawowania świętych namaszczeń: krzyżmo i olej chorych, a księża wobec swojego biskupa diecezjalnego odnowili przyrzeczenia kapłańskie.

Wraz z Arcybiskupem Przemyskim Eucharystię koncelebrował arcybiskup senior Józef Michalik, biskupi pomocniczy: Stanisław Jamrozek i Krzysztof Chudzio oraz licznie zgromadzeni prezbiterzy z całej archidiecezji przemyskiej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję