Eucharystią w Kościele Akademickim KUL, pod przewodnictwem bp. Andrzeja Dzięgi z udziałem bp. Artura Mizińskiego i księży profesorów, rozpoczęło się posiedzenie Rady Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji. 18 maja w Auli im. Stefana kard. Wyszyńskiego rektor ks. prof. Stanisław Wilk odznaczył medalami za zasługi dla KUL prof. Wiesława Chrzanowskiego, ks. prof. Henryka Misztala, prof. Adama Strzembosza i ks. prof. Mariana Stasiaka. Wręczył również księgę jubileuszową „historia magistra vitae” prof. Jerzemu Fladze. Rektor dekorował jubilatów w obecności księży biskupów, wielkiego kanclerza KUL-u abp. Józefa Życińskiego i licznych gości.
Prof. Adam Strzembosz, wybitny specjalista prawa karnego, były prodziekan Wydziału i współtwórca sekcji prawa karnego, był wspaniałym wychowawcą, pamiętającym, że jeśli młodzi słuchają nauczycieli to dlatego, że są oni świadkami. Łączy go z KUL-em nie tylko umowa o pracę, ale więź duchowa - jak napisała w laudacji prof. Alicja Grześkowiak. Jest, jako prawnik, również człowiekiem sumienia, nigdy nie krył, jak ważne są dla niego wartości moralne, które promuje uniwersytet. Prof. Wiesław Chrzanowski to specjalista w zakresie prawa cywilnego, prodziekan u początków Wydziału, dydaktyk oddany kształtowaniu postaw moralnych i patriotycznych młodzieży. Ważną datą w bogatej biografii Profesora jest rok 1948, gdy został oskarżony o działanie w celu obalenia ustroju Polski Ludowej. Poznawał przez 6 lat stalinowskie więzienie. Rząd PRL nie pozwolił podjąć mu praktyki adwokackiej przez 21 lat. Od 1982 r. pracował na KUL-u. Znamienne, że nadany w 1984 r. tytuł profesorski zatwierdzono w ministerstwie dopiero w 1987 r.
Ks. prof. Misztal, urodzony we wsi Skubicha w parafii Motycz, od 1980 r. był kierownikiem Katedry Prawa Wyznaniowego i kuratorem Katedry Prawa Kanonizacyjnego. Jest wybitnym naukowcem i specjalistą w zakresie prawa kanonizacyjnego. Przeprowadził 7 procesów polskich kandydatów na ołtarze, zakończonych beatyfikacją; sprawuje nadzór naukowy w procesach kanonizacyjnych. Był prodziekanem i dziekanem Wydziału Prawa Kanonicznego i Nauk Prawnych. Ksiądz Profesor głęboko związał się z KUL-em, od studiów i doktoratu w 1968 r. przez habilitację w 1979 r. i lata dydaktyki. Reprezentował KUL w ośrodkach naukowych na świecie; organizował międzynarodowe sympozja naukowe z prawa kanonizacyjnego i wyznaniowego. Widzi siebie jako małą kroplę, w której odbija się światło uniwersytetu o znaczącej tradycji i historii. Imponująca jest lista jego publikacji. W książeczce „Dziękuję Ci, Panie” zawarł refleksje „pozanaukowe”. Jak podkreślił w laudacji prof. Wojciech Łączkowski, cechą wyróżniającą Księdza Profesora jest skromność i dobroć. Zachowuje dystans do własnej osoby. Odznacza się wyjątkową pogodą ducha, która udziela się otoczeniu. Życiem świadczy o Chrystusie. Pochyla się nad sprawami drobnymi, poświęca czas tym, którzy go o to proszą.
Okres posługi dziekańskiej ks. prof. Mariana Stasiaka (10 lat) był czasem szybkiego rozwoju Wydziału. „Jego wkład w rozwój struktur KUL wpisuje się w historię uniwersytetu” - mówił w laudacji ks. prof. Stanisław Tymosz. Rozpoczął pracę w 1974 r., 10 lat później habilitował się. Jego prace naukowe, nie tylko w języku polskim, dotyczą m.in. teologii prawa kanonicznego, teologicznej motywacji prawa kościelnego, normy prawnej, prawa małżeńskiego, prawa synodalnego. Zakres zainteresowań naukowych Księdza Profesora stale się poszerzał i aktualizował w kontakcie z ośrodkami naukowymi na świecie. „Wspólne korzenie chrześcijańskich narodów europejskich” to tytuł międzynarodowego kongresu, który organizował z ramienia władz KUL-u w 1981 r. w Rzymie. Wydarzenie to przyniosło rozgłos również lubelskiej uczelni. Współorganizował sympozja o problematyce sądownictwa kościelnego i pełnił szereg funkcji, których lista jest długa.