Z racji swego nadzwyczajnego wkładu i nieustannego wysiłku w to, żeby zwykli ludzie naśladowali Jezusa, św. Alfons został ogłoszony patronem moralistów i spowiedników. Zgromadzenie okazuje nieustanne zainteresowanie teologią moralną i cały czas poświęca się jej, kładąc szczególny nacisk na teologiczne dyscypliny tak na etapie formacji początkowej swoich seminarzystów, jak i formacji ciągłej członków. Niektórzy redemptoryści pracują jako doradcy stowarzyszeń katolickich szpitali, posługując się aktualnymi nowoczesnymi środkami w celu pomagania ludziom w formowaniu sumień. Kładzie się wielki nacisk na to, żeby byli dobrymi spowiednikami i dostępnymi dla wszystkich duchowymi kierownikami. Zgromadzenie prowadzi Instytuty Wyższych Studiów Teologii Moralnej, które przygotowują specjalistów w tej dyscyplinie spośród kapłanów, zakonników i osób świeckich. Redemptoryści mają nadzwyczajną okazję do prowadzenia pracy duszpasterskiej w kościołach, sanktuariach i miejscach tradycyjnych pielgrzymek. Do niektórych z tych miejsc przybywa rocznie ponad milion pielgrzymów; ma to miejsce np. w Brazylii, na Filipinach, w Singapurze, w Kolumbii, w Kanadzie i we Włoszech (Materdomini, Rzym). Nawet w krajach, gdzie dramatycznie osłabły praktyki życia religijnego, sanktuaria obsługiwane przez redemptorystów utrzymują ścisły związek z ludem. Ten rodzaj pracy duszpasterskiej pozwala redemptorystom docierać do tysięcy osób, przede wszystkim poprzez przepowiadanie oraz sprawowanie sakramentów pojednania i Eucharystii. Często w tych sanktuariach prowadzi się także formację katechetyczną, udziela rad, realizuje duchowe kierownictwo oraz pomoc społeczną.
- Od początku powstania zgromadzenia - dodaje o. Marek - redemptoryści udostępniali swoje domy ludziom, którzy pragnęli jakiś czas spędzić na odosobnieniu, z dala od codziennych zajęć i trosk, celem umocnienia i pogłębienia swojej więzi z Bogiem w atmosferze ciszy i modlitwy. W domach przeznaczonych na ten cel prowadzi się różnego rodzaju i dla różnych grup rekolekcje: dla kapłanów, dla zakonników i zakonnic, dla narzeczonych, dla osób samotnych i młodzieży, którzy cały tydzień albo koniec tygodnia pragną poświęcić w sposób szczególny na bliższy kontakt z Bogiem. Misjonarze redemptoryści, pracujący w tym sektorze duszpasterstwa, nieustannie poszukują nowych form i nowych sposobów dotarcia do ludzi, by im pomóc doświadczyć w swoim życiu pełnej miłości obecności Boga. Misjonarze redemptoryści podejmują również pracę na parafiach czy innych podobnych do parafii strukturach. Parafie prowadzone przez redemptorystów możemy spotkać zarówno w małych miastach, jak i w dużych aglomeracjach miejskich, a także na rozległych terenach wiejskich. Na ogół redemptoryści przyjmują parafie tam, gdzie diecezja nie jest w stanie zapewnić wiernym odpowiedniej obsługi duszpasterskiej. Apostolat parafialny obejmuje: przepowiadanie, nauczanie, gotowość do udzielania rad, obchodzenie świąt liturgicznych i sprawowanie sakramentów, odwiedziny chorych i pomoc społeczną. Oprócz zwyczajnej posługi duszpasterskiej ojcowie oraz bracia redemptoryści wykazują zawsze ogromny zapał w trosce o ludzi obojętnych, oddalonych od Kościoła.
- W roku 1866 Papież Pius IX powierzył zgromadzeniu oryginalną ikonę Matki Bożej Nieustającej Pomocy - rozwija nową myśl o. Marek - prosząc redemptorystów, aby postarali się o to, by „była Ona znana”. Z tego wynika, aby redemptoryści starali się wspomnianą ikonę Maryi, czyli obraz Matki Bożej uczynić znanym na całym świecie. Obecnie na całym świecie, każdego tygodnia setki tysięcy wiernych uczestniczą w Nowennie do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, czy to w kościele Redemptorystów, czy jakimś kościele diecezjalnym. Na prośbę Ojca Świętego i w odpowiedzi na konkretne zaproszenia biskupów miejscowych, misjonarze redemptoryści są wysyłani do krajów o różnych kulturach, innych niż te, z których się wywodzą, do bardzo trudnych miejsc i skomplikowanych sytuacji. W ten sposób redemptoryści konkretnie kontynuują i realizują marzenie św. Alfonsa o tym, by członkowie tego zakonu przepowiadali Ewangelię na całym świecie. Św. Alfons był fenomenalny w komunikowaniu się z innymi. Oprócz tego, że przepowiadał, napisał ponad 100 książek, które do dziś osiągnęły ponad 20 tys. wydań i zostały przetłumaczone na 70 języków. Niektóre z jego dzieł, takie jak: „Uwielbienia Marii”, „Droga Krzyżowa” i „Nawiedzenia Najświętszego Sakramentu” mają uniwersalne wartości jako chrześcijańskie dziedzictwo duchowości. Obecnie redemptoryści posługują się wszystkimi środkami społecznego komunikowania się do przepowiadania Bożego słowa: wydawnictwa, stacje i programy radiowe oraz telewizyjne, środki audiowizualne, a także Internet. Redemptoryści są przekonani, że zbawcza miłość Boga obejmuje całą osobę i wymaga przekształcenia się sprawiedliwości społecznej w szacunek dla godności wszystkich ludzi. W ten sposób redemptoryści są zaangażowani na różny sposób w problemy społeczne i problematykę dotyczącą sprawiedliwości w takich sprawach, jak: migracja ludności, uciekinierzy, bezdomni, ubóstwo, strajki, prawa robotników, promocja kobiet, wykorzystywanie do pracy dzieci, rasizm, ludobójstwo, problemy tubylców, ochrona środowiska naturalnego, wojny i gwałty, handel bronią i osobami. Chociaż redemptoryści zawsze chętnie pracowali z młodzieżą, to jednak w roku 1985 Zarząd Generalny przyjął jako swój priorytet duszpasterstwo młodzieżowe.
Spotkamy się jeszcze z ojcami redemptorystami, by wspomnieć o duszpasterstwie młodzieżowym i o siostrach redemtorystkach, a w szczególny sposób uwzględniając całokształt ich pracy w naszej archidiecezji. Mimo zaledwie kilkunastu lat tejże posługi, doświadczenia te są bardzo bogate. Przekonamy się o tym za tydzień.