Reklama

Wzgórza miłosierdzia

„Pan niech będzie z nami, a Matka Słowa Wcielonego niech da moc tym słowom pisanym, aby przekształciły się w ciało, boć przecież z życia wyrosły.” Tymi słowami rozpoczyna się Kronika Parafialna, którą zaczął spisywać pierwszy proboszcz na Wzgórzach Krzesławickich, ks. Jakub Gil. 9 października br. parafia Miłosierdzia Bożego przeżywa 30-lecie swego istnienia. Mszy św. jubileuszowej, która zostanie odprawiona o godz. 11 przewodniczył będzie kard. Stanisław Dziwisz

Niedziela małopolska 41/2011

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Początki ośrodka duszpasterskiego sięgają roku 1977. Obowiązki proboszcza objął wówczas ks. Jakub Gil. Czasy były trudne. Ks. Gil w Kronice zapisał: „Dzieło powstawania nowej parafii jest wielkie, a to, co wielkie, rodzi się w bólach i cierpieniach, czasami zda się, że nie wytrzyma naporu rzeczywistości, bardzo odległej od spraw Bożych”.

Owoc pracy

- Nasza piękna świątynia powstawała w trudnych latach 1982-87 - mówi aktualny proboszcz parafii ks. Jan Abrahamowicz. - Brakowało wtedy podstawowych artykułów, a te, które były dostępne, racjonowano na kartki. W sklepach mięsnych straszyły puste haki i… ocet. Nie było materiałów budowlanych, a ich zakup graniczył z cudem. To, że możemy tutaj modlić się dzisiaj, jest zasługą Pana Boga i owocem ciężkiej pracy parafian. Jubileusz 30-lecia jest więc okazją, by im serdecznie podziękować za wszystko, co zrobili i nadal czynią dla swojego kościoła.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Z wiarą ojców

Budowa kościoła parafialnego poprzedzona była dekretem kard. Karola Wojtyły, erygującym parafię. Zanim przystąpiono do budowy świątyni, zaczęły tworzyć się zręby żywego Kościoła - wspólnoty parafialnej. - W nowo powstałych osiedlach zamieszkała głównie ludność napływowa, z Tarnowskiego, Kieleckiego i z Podhala - mówi ks. Abrahamowicz. - To byli bardzo dobrzy ludzie, którzy w sercach przywieźli wiarę ojców i naturalną potrzebę Boga. Nie wyobrażali sobie oni nowego miejsca zamieszkania bez Boga i kościoła. Toteż podjęli dzieło budowy z wielkim zapałem i determinacją, choć władze wciąż rzucały im kłody pod nogi.

Wspólne dzieło

- Kiedy wznosiliśmy kościół, każdy miał zajęcie - wspomina tamte czasy p. Danuta, jedna z parafianek. - To było nasze wspólne dzieło. - Pracowali mężczyźni, kobiety i młodzież. Każda para rąk była przydatna i potrzebna - dodaje p. Teresa. - Cegła wędrowała z rąk do rąk, aż trafiła na miejsce. Ks. Gil doglądał pracy i dziękował za zaangażowanie we wspólne dzieło.
- Pamiętam, jak razem z innymi kobietami wiązałyśmy drutem pręty zbrojeniowe, które potem zalewano betonem, aby powstały żelbetowe pale pod kościół - wspomina p. Beata. - Było wiele pracy, bo takich pali trzeba było przygotować aż 180. Na nich do dziś stoi nasza świątynia. To powód do radości i dumy.

Reklama

„Ile wymurujecie do jutra?”

- Kiedy parafia otrzymała od władz teren pod budowę kościoła, okazało się nim miejsce wyjątkowo nieprzyjazne - wyjaśnia Ksiądz Proboszcz. - Miało bagniste podłoże, które należało osuszyć i wbić w nie pale dla podparcia fundamentów wznoszonej budowli. Pomimo piętrzących się trudności, parafianie byli zdeterminowani, nic ich nie mogło zatrzymać. Istniała wielka potrzeba współdziałania. Ludzie byli naprawdę blisko siebie i zgodnie współpracowali.
- Byli tacy, którzy pracowali przy budowie kościoła od rana do wieczora. - mówi p. Piotr. - proboszcz chodził między nami i pytał: „Ile wymurujecie do jutra?”. Chciał bardzo, aby kościół powstał szybko, a czasy były trudne. Pracowaliśmy ile sił, dlatego cieszymy się naszym kościołem.

Na głos dzwonu

- Bywało, że i w nocy dzwonił dzwon kościelny, wzywając parafian na plac budowy - opowiada p. Janina. - Czy to w deszczu, czy w śniegu, szliśmy rozładowywać cegłę albo pustaki, które akurat przywieziono. Cieszyliśmy się, że mamy z czego wznosić nasz kościół. A p. Gienia dodaje: - Ludzie przynosili kartki na mięso i cukier, aby było z czego ugotować robotnikom strawę. W ten sposób miałam co włożyć do garnka i mogłam ich nakarmić.
Przed powstaniem ośrodka duszpasterskiego katechizacja odbywała się w wynajmowanych od ludzi izbach, a Msze św. i nabożeństwa odprawiano potajemnie w opuszczonej stodole. Zdarzyło się kiedyś, że do ks. Jana Hyca, proboszcza z Pleszowa, który tworzył duszpasterstwo na Wzgórzach, przyszedł chłopiec i wręczył mu tajemniczy rulonik, mówiąc, że znalazł go na śmietniku. Był to oleodruk - obraz Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Ks. Hyc pochwalił chłopca i wzruszony oprawił obraz, ogłaszając Maryję patronką powstającej parafii. Przez kilka lat obchodzono nawet odpust w Jej święto.

Reklama

Przez Serce Maryi do Serca Syna

Parafia na Wzgórzach Krzesławickich otrzymała wezwanie Miłosierdzia Bożego w roku 1978. Wtedy to ks. proboszcz Jakub Gil w rozmowie z kard. Karolem Wojtyłą podjęli decyzję o intronizacji w parafii obrazu Pana Jezusa Miłosiernego.
„W naszym Ośrodku Duszpasterskim N(owa). Huta Wzórza K. od kilku już lat rozwija się kult Miłosierdzia Bożego. Po rozmowie z J. E. Ks. Kard. Karolem Wojtyłą doszliśmy do wniosku, aby nasz rozwijający się Ośrodek zawierzyć Miłosierdziu Bożemu. W ten sposób realizujemy naukę Kościoła: Przez Niepokalane Serce Maryi do Miłosiernego Serca Jezusa” - pisał ks. Gil.
Pierwszy odpust w parafii odbył się 2 kwietnia 1978 r. - „na Miłosierdzie Boże”, jak odnotowano to w Kronice. Kult Miłosierdzia Bożego zakwitł w nowej parafii. Jest to tym ciekawsze, że daleko było jeszcze do beatyfikacji i kanonizacji św. Siostry Faustyny. W roku intronizacji Obrazu kard. Karol Wojtyła został wybrany papieżem. Wszyscy doskonale wiemy, jak bardzo przyczynił się do rozwoju kultu Bożego Miłosierdzia na całym świecie...

Żyć Miłosierdziem

Jak przekłada się ta cześć dla największego daru Bożego na życie parafii na Wzgórzach?
- Parafianie żyją ideą Miłosierdzia Bożego - mówi ks. Abrahamowicz. - Objawia się to poprzez ich życie religijne, ale też w konkretnych postawach względem drugiego człowieka. O godz. 15 każdego dnia wspólnie odmawiają w kościele Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Angażują się w pomoc materialną i duchową. Pomoc świadczy bardzo dobrze działający Zespół Charytatywny, który współdziała z archidiecezjalną Caritas i z MOPS-em. Jeśli zdarzają się sytuacje, gdy ktoś pilnie potrzebuje pomocy, ogłaszamy to z ambony i zawsze znajdą się osoby, które na ten apel reagują.
Zasadniczy element w pomocy duchowej stanowi modlitwa, która może wybłagać wszystko - modlitwa ufna, zanoszona z wiarą. O taką modlitwę dbają grupy modlitewne działające w parafii.
- Mamy 25 róż Żywego Różańca - mówi ks. Proboszcz. Jest Grupa Modlitewna św. o. Pio, Legion Maryi. Jest także grupa Odnowy w Duchu Świętym „Misericordia”, która przygotowała w naszej parafii 8-tygodniowe rekolekcje ewangelizacyjne. Pierwsze spotkanie odbyło się 4 października. Przed nami kolejne 7 wtorków. Zapraszamy wszystkich parafian do udziału w tych rekolekcjach - zachęca ks. Jan. - Spotkania odbywają się w kościele we wtorki od 17.00 do 19.30.
Ks. Abrahamowicz podkreśla, że po II Światowym Kongresie Miłosierdzia Bożego, który u progu października odbywał się w Łagiewnikach, parafia na Wzgórzach pragnie włączyć się jeszcze bardziej w rozpowszechnianie kultu Bożego Miłosierdzia. - Zaleceniem organizatorów Kongresu jest - mówi ks. Jan - aby w każdej parafii naszej archidiecezji odbywały się nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego. Takie nabożeństwa były odprawiane 22. dnia miesiąca, ale przeniesiemy je na trzeci piątek miesiąca, po Mszy św. o godz. 15.00, na początek adoracji.

Reklama

Duszpasterstwo

W parafii na Wzgórzach Krzesławickich działa wiele grup, które formują do życia w pełni chrześcijańskiego. To Ruch Światło-Życie, Domowy Kościół, Droga Neokatechumenalna, czy Straż Honorowa Najświętszego Serca Pana Jezusa. O piękno liturgii troszczy się Zespół Kameralny, a parafia jest inicjatorem i organizatorem cyklu „Muzyczne Spotkania na Wzgórzach”. - Już dziś zapraszam parafian i gości na jubileuszowy koncert, który odbędzie się w naszym kościele 9 października o godz. 17.30 - mówi z nieukrywaną radością Ksiądz Proboszcz.

Boże dzieło żyje!

- Miłosierdzie Boże - tytuł kościoła i parafii - jest naturalną zachętą do podejmowania konkretnych działań duszpasterskich, które zbliżą człowieka do Boga. Są wśród nas współcześni „Zacheusze”, nieśmiało wyglądający Chrystusa z wysokości własnej sykomory: duszpasterstwo osób żyjących w związkach niesakramentalnych, grupa wsparcia „Nadzieja” dla osób w separacji, opuszczonych przez współmałżonka, samotnych po rozwodzie; grupa AA, grupa Al-anon (rodziny alkoholików). To duszpasterstwa uwzględniające trudności i biedy duchowe współczesnego człowieka. Warto też wspomnieć o nowej inicjatywie parafii na Wzgórzach- warsztatach dla małżeństw. - Prowadzi je p. Danuta Plebanek, zajmująca się poradnictwem rodzinnym przy naszej parafii - mówi ks. Abrahamowicz. - Widzimy duże zapotrzebowanie na pomoc małżeństwom w komunikacji, w pokonywaniu trudności, z którymi, niestety, stykamy się dziś bardzo często. Wiele wspólnot naszej parafii w duchu miłosierdzia wspiera słabych modlitwą, uczestniczy w pomocy dla biednych i bezdomnych, podejmuje duchową adopcję. Boże dzieło żyje! - z uśmiechem stwierdza ks. Jan.

2011-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Historia według Kossaka

2024-03-28 10:54

[ TEMATY ]

Materiał sponsorowany

fot. Armando Alvarado

Mało która postać historyczna odcisnęła tak mocno swój ślad w dziejach świata, i tak bardzo wpływa na wyobraźnię współczesnych ludzi, jak Napoleon. Pisano o nim książki, wiersze, kręcono filmy, ale bodaj żadne z tych dzieł nie jest tak wymowne jak obraz Wojciecha Kossaka poświęcone temu geniuszowi wojny.

Mowa, oczywiście, o powstałym w 1900 r. dziele „Bitwa pod piramidami”. Obraz mimo upływu lat nadal wywiera ogromne wrażenie na widzach, pobudzając nie tylko ich „estetyczne synapsy”, ale i zmuszając do głębszej refleksji nad dziejami okresu, który został przedstawiony na płótnie i tego, jak wpłynął Napoleon na ukształtowanie się świata. Malowidło Kossaka intryguje nie tylko widzów, ale i ekspertów, od dawna jest obiektem wnikliwych analiz wielu badaczy. Bank Pekao S.A. zaprasza do obejrzenia krótkiego filmu pt. „Okiem liryka”, który przybliża fascynującą historię tego monumentalnego płótna.

CZYTAJ DALEJ

Abp Gądecki do kapłanów: bądźmy otwarci na wszystkich

2024-03-28 20:06

[ TEMATY ]

Poznań

abp Stanisław Gądecki

Msza Krzyżma

Episkopat News

Abp Stanisław Gądecki

Abp Stanisław Gądecki

Mamy za zadanie uosabiać otwartość na wszystkich, coś, czego współczesne społeczeństwo nie jest w stanie pojąć. Otwartość ta wzywa nas wszystkich do zapomnienia o dzieleniu ludzi na tych, których aprobujemy, i na tych, których stawiamy poza nawiasem. Świętość Kościoła przejawia się poprzez przygarnięcie grzeszników, a nie poprzez ich odrzucenie. Daje to także nam, wyświęconym sługom Kościoła, wizję kapłaństwa pozbawioną elitarności klerykalizmu, wizję, która pozwala utożsamić się z innymi w ich bardziej i mniej udanych przedsięwzięciach - mówił podczas Mszy Krzyżma w Wielki Czwartek abp Stanisław Gądecki.

W katedrze poznańskiej koncelebrowało Mszę św. ponad trzystu kapłanów, odnawiając przyrzeczenia złożone podczas święceń. Metropolita poznański pobłogosławił oleje święte służące do udzielania sakramentów.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję