6 sierpnia 1914 r. wyruszyli chłopcy w szarych mundurach, pod wodzą Komendanta Józefa Piłsudskiego, na bój o wolną Polskę. W niedzielę 6 sierpnia 2000 r. o godz. 7.00 rano, po raz 35. a 20. po wojnie, wyruszy z krakowskich Oleandrów Marsz Szlakiem I Kompanii Kadrowej. W Marszu uczestniczą m.in. członkowie organizacji strzeleckich, harcerskich, sokolich, wyróżniający się żołnierze z jednostek Wojska Polskiego dziedziczących tradycje legionowe, młodzież i pedagodzy ze szkół noszących imię Józefa Piłsudskiego, a także, od trzech lat delegacja armii Paktu Północnoatlantyckiego z Danii, Holandii i Niemiec. Patronat nad obecnym, jubileuszowym, Marszem Szlakiem Kadrówki objął ostatni prezydent Rzeczypospolitej na Uchodźstwie - Ryszard Kaczorowski. Marsz organizowany jest przez Związek Piłsudczyków, a jego komendantem jest prezes Związku Jan Józef Kasprzyk.
Serdecznie pozdrawiam uczestników Marszu Szlakiem Żołnierzy, którzy na wezwanie Józefa Piłsudskiego poszli budzić Polskę do zmartwychwstania. Raduje się serce, raduje się dusza, gdy Pierwsza Kadrowa na wojenkę rusza - w tych słowach pierwszej legionowej piosenki, powstałej 6 sierpnia 1914 r., zawarta była istota chwili wymarszu - oto spełniało się najgorętsze marzenie polskich serc i dusz. Piosenkę zamieściłem w Niedzieli rok temu. A dzisiaj, uczestnikom Marszu Szlakiem I Kompanii Kadrowej, dedykuję piosenkę poety i żołnierza I Brygady, Rajmunda Scholza, powstałą w lutym 1915 r. z okazji wymarszu z miejsca postoju w Kętach - Warczą karabiny.
Żołnierze Józefa Piłsudskiego... Wierni do końca. Myśl biegnie na wileńską Rossę, do Grobu Matki i Serca Marszałka i grobów jego żołnierzy. Żołnierze ostatniej Honorowej Warty... Pamiętamy Apel kapelana Żołnierzy Niepodległości o. Eustachego Rakoczego z Jasnej Góry o uczczenie ich Tablicą Pamiątkową umieszczoną w Wawelskiej Krypcie w pobliżu trumny z ciałem Józefa Piłsudskiego. Przypominam fakty:
18 września 1939 r., gdy sowieckie czołgi atakujące Wilno przedarły się przez pierwszą linię polskiej obrony, dowództwo wileńskiego garnizonu wydało rozkaz o natychmiastowym odejściu wojska na Litwę - bez walki. Decyzja dowództwa wywołała rozpacz. Były samobójstwa, m.in. płk. Aleksandra Alexandrowicza ze sztabu O. K. III, kpt. Kurzelewskiego, kpt. Ciendzielskiego. Do spontanicznej obrony - bez rozkazu przystąpiła młodzież gimnazjalna i akademicka oraz grupy żołnierzy. Młodzieżowa Warta Honorowa przy Grobie Matki i Serca Marszałka (ustanowiona po zwinięciu 13 września warty wojskowej), złożona z harcerzy i ochotników z plutonów wartowniczych, zgodnie z rozkazem dowództwa odeszła z cmentarza, wieczorem 18 września - już pod sowieckim ostrzałem. Rossy bronił wtedy pododdział Korpusu Ochrony Pogranicza obsadzony na wzgórzach obok cmentarza. Trzej żołnierze KOP-u postanowili - bez rozkazu, zaciągnąć Wartę Honorową, broniącą dostępu do Grobu Matki i Serca Marszałka. Zginęli od kul Armii Czerwonej. Dowódca warty, kapral Wincenty Salwiński, i jego koledzy: szeregowi Piotr Stacirowicz i Wacław Sawicki wiedzieli, że pewnie zginą (mieli świadomość, po faktach wojny 1919 r. i 1920 r., czym jest Armia Czerwona). Poświęcili swoje życie, broniąc Honoru Wilna i Ojczyzny. Ich groby, w pobliżu Grobu Matki i Serca ukochanego Marszałka, otaczane są przez mieszkańców Wilna i całej Wileńszczyzny żywą, gorącą pamięcią. Pamiątkowa Tablica z nazwiskami żołnierzy ostatniej Honorowej Warty, przy trumnie Marszałka na Wawelu, będzie wyrazem naszej wdzięczności dla ludzi, którzy swym czynem ukazali nam sens słów - Honor i Patriotyzm - nam żyjącym w czasie, w którym często honor uważany jest (szczególnie przez tzw. media - dzieci peerelu) za kłopotliwe odchylenie od normalności, a patriotyzm utożsamiany jest z nacjonalizmem.
List z Łodzi:
Komenda Okręgu Środkowego - Łódź, Związku Legionistów Polskich - w odpowiedzi na Apel o. Eustachego Rakoczego Jasnogórskiego Kapelana Piłsudczyków i Żołnierzy Niepodległości popiera całym sercem inicjatywę wmurowania Tablicy w Krypcie Marszałka Józefa Piłsudskiego, poświęconej poległym w 1939 r. - od sowieckich kul, wartownikom Grobu Matki i Serca Syna na Cmentarzu Wileńskim na Rossie. Tym faktem oddamy hołd i ocalimy od zapomnienia nazwiska bohaterskich żołnierzy Wojska Polskiego: kpr. Wincentego Salwińskiego i szeregowych Wacława Sawickiego i Piotra Stacirowicza, którzy nie szczędząc własnego życia, w obronie honoru żołnierskego - warty nie opuścili, ginąc na posterunku.
Przypominam, zawarte w apelu wiernych pamięci Marszałka Piłsudczyków, subkonto, na które można wpłacać ofiary na rzecz Tablicy Pamiątkowej na Wawelu: Związek Piłsudczyków, PKO BP IX O/Warszawa, 10201097-306232-270-1-111, z dopiskiem: "Tablica na Wawelu". Podaję adres Związku: Związek Piłsudczyków, Zarząd Główny, Centralna Biblioteka Wojskowa, ul. Ostrobramska 109, lok. 101, 04-041 Warszawa, tel. (0-22) 823-58-13, (0-603) 849-984.
Zwracam się z gorącą prośbą do Rodzin Wincentego Salwińskiego, Piotra Stacirowicza i Wacława Sawickiego i do wszystkich Wilnian i mieszkańców Wileńszczyzny o nadsyłanie ocalonych od zapomnienia wspomnień i wiadomości o żołnierzach ostatniej Honorowej Warty przy Grobie Matki i Serca Marszałka Józefa Piłsudskiego. Listy proszę wysyłać pod moim adresem domowym: ul. Schillera 4/68, 42-200 Częstochowa, Aleksander Markowski.

Warczą karabiny 1915 r.

Słowa: Rajmund Scholz

Melodia ludowa

Warczą karabiny i dzwonią pałasze,
To Piłsudski wyszedł w pole, a z nim chłopcy nasze,
a z nim chłopcy nasze!
Wodzu, wodzu miły! przewódź świętej sprawie!
I każ trąbić trębaczowi, gdy staniem w Warszawie,
gdy staniem w Warszawie!
Wtedy wszystkie dzwony krakowskie zadzwonią,
A Kolumnie Zygmuntowskiej Tatry się pokłonią,
Tatry się pokłonią!
Gdy staniesz w Warszawie, wodzu, strzelcze szary,
Podepcz nogą z ostrogami butę carskiej mary,
butę carskiej mary!
Gdy staniesz w Warszawie, w tym królewskim grodzie,
To poleci na rozprawę, co jest sił w narodzie,
co jest sił w narodzie!
Wisłą wieść poleci - falami jasnymi -
Że nie będzie już Moskali na piastowskiej ziemi,
na piastowskiej ziemi!