Sercanki zostały zaproszone do pracy przy Franciszkańskiej 3 przez bp. Adama Sapiehę w 1921 r. Przez dziesięciolecia siostry były świadkami wielu tragicznych chwil dla Kościoła krakowskiego i całej ojczyzny. Szczególnie bolesne okazały się doświadczenia z czasów II wojny światowej oraz śmierć kard. Adama Sapiehy.

Na przestrzeni ostatnich dekad znalazły się też niezwykłe momenty, za które sercanki do dziś dziękują dobremu Bogu. O tych wyjątkowych chwilach przypomniał podczas Mszy św. kard. Stanisław Dziwisz. – Trwająca od stu lat służba sióstr sercanek na Franciszkańskiej 3 zaowocowała jeszcze jednym, wielkim darem dla Kościoła powszechnego, ale także dla Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. 16 października 1978 r. Opatrzność Boża sprawiła, że biskupem Rzymu i pasterzem całego Kościoła został metropolita krakowski – powiedział kard. Dziwisz i przypomniał, że nowy papież, mając najlepsze doświadczenia z lat współpracy w Krakowie, poprosił siostry, aby wspierały go w posłudze Piotrowej. – Siostry zamieszkały w Pałacu Apostolskim w Watykanie i dołączyły do rodziny papieskiej, współtworząc jakże przyjazne i potrzebne Ojcu Świętemu środowisko – dodał duchowny.

Anna Bandura

Dziękczynienie za życie i powołanie sióstr sercanek

Sercanki do dziś posługują przy Franciszkańskiej. Wraz z siostrami w centrum archidiecezji krakowskiej gości ich charyzmat, pozostawiony w darze przez założyciela zgromadzenia św. Józefa Sebastiana Pelczara. Święty założyciel polecił siostrom, aby rozszerzały kult Serca Bożego i z całkowitym oddaniem służyły ludziom.

Formalne założenie zgromadzenia miało miejsce 15 kwietnia 1894 r., w dniu, w którym zgodnie z dawnym kalendarzem liturgicznym obchodzono święto Opieki św. Józefa.  Modlitwa sióstr ma za cel uwielbienie miłości Boga objawionej w Sercu Jezusa, jak również wynagrodzenie zniewag i niewdzięczności, jakich Serce Boże doznaje od ludzi. Sercanki posługują w Polsce, a także w Boliwii, USA, Włoszech, Francji, Argentynie, na Ukrainie i Jamajce.

Anna Bandura